Daar waar ooit buiten was, een boom, een dak, een vogel
Is nu enkel nog zwak verlicht zwart
Geluiden en stemmen
Schimmen van de voorbij gegaane dag
die mompelend hun ritmes vervolgen
Leeggestampte lichamen die hoorbaar op een bank
een tweede leven beginnen
en een schetterende tv die het denken onmogelijk maakt
maar twijfelachtig is of het anderzijds gewenst zou zijn.
Daar waar ooit zomer was, een glas, een tuin, een vijver
Is nu enkel nog flets verlicht zwart
Katten en poezen
Restanten van vergeten feestjes
die nu hossend hun weg binnen zoeken
Opgewarmde wangen die gloeiend in een koffie kop
een rode kleur opzoeken
en lege wijnglazen die conversatie op dit tijdstip leeg maken
en raadselachtig is of het duidelijker zou kunnen worden
Daar waar eerst een toekomst was, een heden en een verleden
daar is nu enkel zwart
Voor mij en achter mij
is niets anders dan de aanstormende nacht
en dus moet ik genoegen nemen met dat wat ik nu heb
Dat is de kunst
dat is altijd de kunst.
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten