vrijdag 30 november 2007

Arm kind, de bel

Hij kan niet eens de bel bereiken
als hij op zijn tenen staat
Toch schijnt hij alles te moeten weten
hoe het is en hoe het gaat
Hij hoort woorden die niet juist zijn
hij ziet blikken zo onoprecht
Maar hij ziet de bel wel hangen
en de bel is levensecht
Als hij enkel die kan halen
als hij enkel die aanraakt
Dan komt alles waar het zijn moet
wat dan stuk is wordt gemaakt
In zijn oren klinken woorden
van verdriet en zwakke onmacht
Met zijn vingers in zijn oren
ziet hij wat er wordt aangebracht
Het is niets en het is alles
het is meer en weinig waard
Morgen koopt hij snel een krukje
hij heeft er wekenlang voor gespaard
Want die bel hij zal hem halen
en de deur zal opengaan
En dan is het beter, mooier, liever
hij weet niet eens wie er achter zal staan.

Jip

Een laatste vernietigende poging

Lieg niet want ik weet het
speel geen onschuld als je schuldig bent
Ik vind alles wat hij ook vindt
ik ben alles wat jij kent

Speel niet want ik ken de regels
het is mijn spel niet van jou
Laat het leven zo als ik wil
het is genoeg als ik van je hou

Draai het want ik ken de waarheid
ik ken de jouwe en die van mij
Geef me wat ik wil hebben
heb ik jou, dan ben jij vrij

Jip

Vreemd

Ik ken de weg als nooit te voren
loop hem eenzaam en alleen
Om enkel bij de groep te horen
loop ik even om je heen
Ik ken de plek beter dan mijn handen
hoewel ik die toch dagelijks zie
En hoewel ik stoer bemande
weet ik het toch eigenlijk niet
Ik hoor een stem die ik ga kennen
ookal weet ik nog niet hoe
Ik ken de klank en ga herkennen
die richting, daar ga ik naar toe

Jip

donderdag 29 november 2007

Wie mij leest

Wie mij leest moet begrijpen
dat wie mij leest, mij leest
Mijn gevoel vertaalt naar woorden
van wat is of is geweest
Je leest misschien een kleine spiegel
in de woorden punten zinnen
Maar wie mij leest die moet begrijpen
deze strijd is niet te winnen
Duizend woorden over haat
niet direct echt wat ik voelde
Maar wel waar het leven over gaat
Wie mij leest die moet beseffen
dat de wereld verder gaat
Dat er meer is om te lezen
dan wat er tussen regels staat
Dat ik eindeloos kan dromen
over mijn eigen luchtkasteel
Prins en paard en eeuwig durend
Maar dat doen er toch zo veel
Ik ben niet meer dan de schrijver
van wat woorden en gedachten
Wie mij leest moet werkelijk lezen
dat de laatste het beste lachtte

Jip

woensdag 28 november 2007

Kus

Het is soms niet meer
dan een aanraking
door de lucht
ver weg
maar soms
is dat
meer dan genoeg

Jip

Afscheid

In de namiddag verlieten zijn het pad
weg van de stenen die onder hun hakken ketsten
Op zoek naar de maan die niet schijnen wilde
weg van de regen die kletste
Maar onder de bomen kwam
naast enkel nog wat vergeten tijd
Geen oplossing enkel woorden
en het bracht geen respijt
In de nacht dwaalden zij
in een eenzaam en stervend veld
Ze waren wel samen
hun tijd was geteld
Het was in de ochtend
dat de zon niet wilde schijnen
Dat met de laatste mist
ook de liefde zou verdwijnen
Het was in de middag
en net voor de noen
Een akelig afscheid
zonder laatste zoen

Jip

Toch nog

Met zachte handen dwing ik
resoluut de vragen weg
want ik wil nog niet denken
aan dat wat ik zeg
en het resultaat
veel te vroeg of te laat
zal waarschijnlijk toch zijn
veel verdriet en veel pijn
Maar het komt
als het komt
en het komt met gedonder
want voor mij is het goed
een klein waardevol wonder.

Jip

Ballon

Vol kracht blaas ik door
tot ik de lucht niet meer hoor
en langzaam maar zeker de spanning stijgt
en het knappen dreigt
en dan schrijf ik met pen
alle dingen die ik ben
die ik was of wil zijn
heel erg groot, of heel klein
zonder duwen en zacht
dat ik ooit had gedacht
en dan prik ik hem lek, de ballon
niet omdat het moest, maar wel omdat het kon

Jip

dinsdag 27 november 2007

Af, bijna af, klaar

Ik ben niet meer dan duizend dingen
en ben nog steeds niet compleet
Ik kan liedjes toonloos zingen
terwijl ik de tekst vergeet
Ik kan bomen laten breken
zonder een zaag te gebruiken
Soms laat ik de zon verbleken
terwijl ik me verstop in struiken
Soms laat ik een kunstje zien
en soms ben ik het zelf
Het is een kans heel klein misschien
dat ik mezelf bedelf
Ik ben meer dan twee dingen
en ik ben compleet
Je kunt het geluk afdwingen
Het is maar dat je het weet

Jip

Verdrinken in mijn zee

Het is soms zo zwaar
als zwemmen in koud water
Ik red het nu nog
maar ik weet het niet later
Elke golf neemt me mee
pakt me op slaat me neer
ik met mijn hoofd recht omhoog
angstig bang, keer op keer
En de wolken die breken
huilen boven mijn hoofd
als ik roep: ga het redden
hebben zij het niet geloofd
Als de zon probeerde te schijnen
dringen wolken haar terug
als de wind mee gaat blazen
duwt het getij in mijn rug
En de zee en haar water
maakt me koud tot het bot
En de beukende golven
maken mijn lichaam kapot
Wat ik vond mocht ik houden
dus ik drijf op mijn resten
Het is niet wat ik zocht
maar misschien wel het beste
Met mijn armen gebogen
maak ik lome koude slagen
Hoe lang het ook duurt
ik blijf het verdragen
Want het strand roept mijn naam
en steekt zijn handen naar mij toe
Ik wil en ik zal
ookal ben ik zo moe
en als ik aanspoel
verdronken, vergeten, vergaan
zal er iemand mij vinden
en naast mij blijven staan
Ik win van mij zee
voel een warme onderstroom
het is moeilijk en zwaar
Maar ik weet het gewoon

Jip

maandag 26 november 2007

Verdwaald

Vol vuur spoot hij de woorden over tafel
vol van liefde en trouw
was hij enkel vol van wat zij dachten
Gedachteloos keek zij de pannen leeg
zonder een woord te zeggen
was zij vol van wat zij hoopte
Elk het zijne maar beide alleen
wandelden zij door het leven
leeg van hoop en hopeloosheid

Niets ontziende woorden gooide hij
vol van walging en onzin
hij was vol van wat zij zei
Vol vuur keek zij de woorden aan de muur
terwijl zij spugend haar hoop liet varen
een woord wat te veel
Eenzaal renden zij het leven voorbij
ver van elkaar naar hetzelfde eindpunt
bang om in de dood elkaar te vinden

Hoopvol kijkt zij naar het vuur
wat ze zelf maakte en aanhield
met kleine stokjes
Struikelend haar weg vindend
in het pad dat leven en liefde heet
en nieumand die de weg wijst
maar vinden zal ze zijn.

Jip

Stervende zwaan

De laatste vogels sterven
in een hopeloze poging
het hoofd boven water te houden
De dijken slaan met kracht kapot
het water verslindt het zand
Niets lijkt te stoppen
wat begonnen is
Niets begint wat niet te stoppen is
De laffe en de dwazen bouwen luchtkastelen
op de lege vaten die de zee bracht
De laatste vogel stierf
toen de zee leeg bleek

Jip

zondag 25 november 2007

Gelukkig

Ik speel met mijn vingers een melodie op de ruiten
het regent zie ik maar ik hoef niet naar buiten
Ik zing zonder woorden een lief en zacht lied
het begint ook te waaien maar daar ben ik niet
Ik dans door de kamer op een vergeten ritme
niemand die het hoort zij horen enkel stilte
Ik ben in mijn eentje een heel orkest
zo ben ik gelukkig en dat is de rest

Jip

zaterdag 24 november 2007

Gewoon lief

Ik pluk de sterren voor je
ik zal ze in je handen leggen
als je ze een voor een in de lucht gooit
weet je dat ik ze zie

Ik vang de wolken voor je
ik zal ze in je zakken stoppen
als de wereld te zwaar wordt
zullen zij je optillen

Ik kus de zon voor je
met mijn warme lippen
laat ik plekken na op je wangen
zodat iedereen ziet dat je van mij bent

Jip

vrijdag 23 november 2007

Nieuw leven

Wat je niet hebt kun je niet houden
met gesloten ogen
kun je niet zien
wat ik je voor je voeten gooide
Je kan me niets maken
ik de duivel
jij als engel
de wereld krom
Ik heb alles wat jij niet hebt
we delen veel maar niets
o hemels genoegen
ik dwaal in ogen
die niets meer zien en laat
de mooie zon mijn wangen kussen
het is geen spel toch win ik
Verliezen is geen optie

Nieuw leven

Jip

Seizoenen

De bloemen in mijn haren
lentekind
verdrogen als de zon te hoog komt
zomerzoen
de druppels aan mijn ogen
herfstbui
laten witte plekken op mijn wittehoed
de winterkoning

Zo gaan wij verder seizoen voorbij
nadat de lange leste
zijn adem heeft verdronken in de rijn

De bloemen in mijn haren
lentekind
gekust door de zon
zomerzoen
gevoeld met de druppels
herfstbui
gekroond met een wit tapijt
de winterkoning

Zo gaan wij het leven door
nadat de laatste adem
in snikken heeft gelaten
Het was goed

Jip

Eindelijk

Ik leef in een wereld tussen grijs en zwart
geen wit in mijn hoofd geen rood in mijn hart
en de wereld die draait
en de mensheid die graait
Het licht in mijn wereld tekent schimmen op de muur
het water dat dooft en ik groei in het vuur
en de dagen die lengen of houden niet op
en ik weet wie ik ben en ik weet en verstop
En mijn wereld verkleurt als de vogels gaan zingen
dus ik speel op mijn fluit en geniet van de dingen
ik ben minder dan niets als ik zwijg ben ik stil
Maar ik blijf stiekem schreeuwen omdat dat is wat ik wil
Laat mij dansen op kolen als ik dat verkies
het gaat om de winst maar men krijgt het verlies
weet de hoeken de bochten de pieken de dalen
vergeet de gedichten verloop de verhalen
En dan aan het einde de weg met een bocht
kom je thuis in het huis wat ik altijd al zocht

Jip

Laat mij

Laat mij
Ik ben niet meer dan een hersenspinsel
maak je bang als je wilt slapen

Laat mij
ik ben niet meer dan iets wat je niet zien kan
laat je huilen als je wil lachen

Laat mij
ik ben niet meer dan woorden op papier
onleesbaar als je je ogen sluit

Laat mij
en ik laat jou
misschien

Jip

Het is niet

Het zijn niet eens de wolken die de regen lieten vallen
die me wezen op het effect dat het water langzaam had
de tranen vermengen met regen
zodat niet de tranen maar de regen mijn gezicht schoon waste

Het is niet eens de zon die de lucht geel kleurt
die me wijst op de warmte van haar stralen
zodat de tranen op mijn gezicht opdrogen
en niet de tranen maar de blossen mijn gezicht kleuren

Het is niet het leven dat mijn leven verder duwt
het zijn de kleine dingen die me verder wijzen
daar waar alles anders is
is het stil in het donker
maar er schijnt wel licht

Jip

woensdag 21 november 2007

Dank engel

Ik heb een engel op mijn schouder
die kijkt naar mij
hij past om mij
en zegt me als ik door kan gaan
hij kijkt me aan
en glimlacht dan
die glimlach zegt me meer
dan alle woorden in de wereld

Ik heb een engel op mijn schouder
die denkt aan mij
en zorgt voor mij
en vertelt mij als ik goed zal gaan
hij kijkt me aan
en zucht dan
en die zucht zegt me meer
dan alle cadeaus in de wereld

Ik heb een engel op mijn schouder
die hoort bij mij
en blijft bij mij
hij zegt me dat het goed is
en hij kijkt me aan
en gaat dan
en dat hij gaat
zegt enkel dat ik het zelf ook kan

Dank engel

Jip

Niet bang

Als een schaduw
overal waar ik kom
lijkt het net
ik kijk niet om
want iedereen
ziet niemand gaan
ik ben niet bang
ik denk daar aan

Jip

dinsdag 20 november 2007

Ik

Ik
Ben de belangrijkste die er is
en dus draait alles om mij
Je leeft om mij te plezieren
dus ga eens gauw opzij

Ik
Ben het middelpunt der aarde
en dus kijk naar mij om
Niemand kan aan mij tippen
het is toch zo daarom

Ik
Ben waar je voor moet leven
je aandacht en je trouw
Alles is minderwaardig
ik denk dat het zo zou

Ik
Ben waar ik naar kijk
ik ken dat woord heel goed
Ik ik ik ik ik
weet niet hoe ik dat in jij voegen moet

Jip

maandag 19 november 2007

Anders zijn

Voldoen aan een leeg gezicht
zonder enig aanzien
en daarna verder gaan
waar een ander liet vallen
Voldoen aan een geest zonder stem
alleen om jezelf te herkennen
in een beeld dat niet het jouwe is
maar anders in eenvoud en toch zo ingewikkeld
Twijfel hecht zich vast in alle woorden
die hun klank niet hebben gevonden
de oren die wel horen
zijn niet de oren die horen moesten
Bleke wangen hebben niet eens
medelijden gekregen
Dan ben je alleen in wat je zoekt
en je vindt niet.

Jip

Kinderen

Spelend in de stilte van de late namiddag
laten de kinderen hun hoge stemmen klinken
Vandaag is een mooie dag om de zon te kleuren
en de wolken te verdrinken
Hun spel vrij, zonder regels
en niemand die niet speelt
Vallen en weer opstaan
de tijd die alles heelt
Hoge kreten en kleine woorden
maken een groot gebaar
De boom als hoofdoel of het gras
geen enkele kans op gevaar
Iemand die niet mee speelt
wordt door een ander meegetrokken
De ridders en prinsessen
zij aan zij en overschrokken
Tekenen zij kastelen in de lucht
maken zijn burchten zonder grenzen
Zo vrij te zijn is vogelskans
dat kan geen mens zich meer wensen
De nacht valt als de zon gaat slapen
en de kinderstem is vervaagd
Morgen zal zij weder opstaan
een feit dat komt, niet eens gevraagd.

Jip

Knap

Span de boog en trek
knap de takken en alles breekt
Laat los laat gaan
speel het lage leven
in de hoge landen
Niemand weet waarom de punten
niet meer op hun plek staan
Niemand maar ik wel.

Jip

zondag 18 november 2007

Daar

Daar waar de bloemen geuren
daar zal ik zijn
Daar waar de bomen kleuren
daar is het fijn
Daar waar de vogels zingen
daar klinkt de muziek
Daar waar de mensen spreken
daar krijgt met repliek
Daar waar de werelden draaien
daar blijft het gaan
Daar waar de mensen zwaaien
daar blijft het bestaan
Daar waar het warm en veilig is
daar kent men nog liefde en geborgenheid
Daar waar respect nog heilig is
Daar raak ik mezelf nu kwijt

Jip

Haar keus

Zij waait, haar haren tegen de koude wind in
haar jas wat los langs haar smalle schouders
De regen striemend laat rode strepen achter
tranen vallen en niemand die het ziet
verloren laat zij haar voetstappen achter
daar waar niemand ze zal vinden
loopt zij alleen maar verder
Niemand kent en niemand ziet
denkt zij
Hoe harder de wind waait hoe verder ze wegwaaid
niets houdt haar tegen
zij is op een missie

Jip

Spel

De bal rolt het veld door langs de lijn
een ander kind scoort de kans in klein
dat vader dan nog ziet
dat was zijn kind toch niet

De muziek speelt dwingend laag
een ander kind danst tergend traag
en moeder zit met rode wangen
trots haar dochters blik te vangen

De avond laat een warme gloed
en danst of speelt de nacht tegemoet
daar waar de lichten langzaam doven
en mensen elkaar alles beloven

De morgen komt met rappe stappen
Dingen die we nog niet snappen
die voor onze voeten vallen
dochter danst, zoonlief zal ze keihard in het doel gaan knallen

Jip

Einde

Als de hele wereld valt
dan vallen we mee
Als alles instort
dan til ik wel voor twee
Als de aarde langzaam splijt
dan plak ik het weer aan een
Maar als er niets meer overblijft
dan blijf ik ook zelfs alleen

Jip

zaterdag 17 november 2007

Hij

Hij staart het lege niets tegemoet
met heldenogen die niet eens kunnen zien
Hij wandelt met opgeheven hoofd
moedeloos het lege bos in
Hij is niet meer dan hij was
een kleine jongen nog
Maar zoveel groter

Hij stort zich zonder twijfel
het grote avontuur in
Met open ogen waant hij zich
de koning te rijk
in een koninkrijk zonder prins
Hand in hand

Hij gaat vol vertrouwen het leven tegemoet
niet bang voor mijn prinses meer
geen twijfel over morgen
Hij speelt niet meer een rol
die hij niet was en niet wilde zijn
Prins voor een dag
maar held voor altijd

Jip

Misschien

Misschien waren het de kale bomen die de zon niet meer tegen hielden
misschien ook niet
Misschien waren het de grijze wolken die de regen niet lieten vallen
misschien ook niet
Misschien waren het gesloten ogen die de waarheid niet wilde zien
misschien ook niet
Misschien waren het feiten verpakt in leugens
Waarschijnlijk wel

Jip

vrijdag 16 november 2007

Waterval

Sprekend over watervallen
die van beneden naar boven vallen
De de zwaartekracht gaan plagen
niet om uitleg zullen vragen
enkel vallen enkel gaan
zich niet tegen laten staan
De waterval vol zout water
bewaard de eenvoud nog voor later
Spelend, vechten, lopend, gaan
niet vergeten, niet vergaan

Jip

donderdag 15 november 2007

De man in de spiegel

De man in de spiegel slaat zijn handen voor zijn ogen
ongelovig staart hij terug naar het spiegelbeeld
In stukken viel het uiteen
duizend stukken op de grond
Ik heb geprobeerd ze op te ruimen
In elkaar te plakken
weg te stoppen
maar nu
De man in de spiegel huilt
Mijn schuld

Jip

Ik niet

Ik wil niet beter zijn dan een ander,
een ander kan niet beter zijn dan ik
Ik kan niet anders zijn, ik verander
Van zwijgzaam, naar een kik
Ik kan niet anders worden dan jij
ik ben enkel maar wie ik ben
Het maakt verdrietig dan wel blij
een ander die ik ken

Jip

woensdag 14 november 2007

Over

Speel de onschuld op een gebroken trom
met de wind in je haren
en de zon erom

Speel de liefde op een harp zonder snaren
met vuur en met passie
vergeet de gevaren

Speel het slachtoffer op een lege bus
deel je verdriet
en laat het met rust

Speel de clown als je denkt dat het zou helpen
maar sommige wonden
vallen niet meer te stelpen

Jip

dinsdag 13 november 2007

Geen goede keus

Zo sta je daar
alleen te kijken
naar de brokstukken
van wat je had
Ooit leek het
een goed idee
maar nu niet meer
en dat was dat

Zo sta je
dan te praten
over mooie dingen
die ooit waren
En ze vallen
op de grond
het is hard
niet te verklaren

Zo ben je dan
boos op de wereld
op mij
en op iedereen
Want daar ligt
het tenslotte aan
ik ben koud
en zo gemeen

Zo sta je dan
te kijken
naar een leven
dat je ooit hebt gehad
En ophangt aan
een ander mens
geen goede keus
en dat is dat

Jip

zondag 11 november 2007

Geef het een naam

Met je vingers in het vuur
en dan de blaren bekijken
Niets zeggen voor een uur
en dan elkaar gaan begrijpen
Water in je ogen
en toch proberen te zien
Dat je wordt bedrogen
en volhouden misschien
Heel verkeerde mensen
die verkeerde dingen doen
Duizendeneen wensen
maar weinig met fatsoen
En man met rode kleren
en een grote staart
Die wilde het je leren
En schat, was het het waard?

Jip

zaterdag 10 november 2007

Boom/ relatie

De lage bomen doen het jaren zonder zon
zij groeien zacht tot hun plafond
Zij buigen minder onder wind
zij dienen braaf het spelend kind
De lagen bomen komen er wel
Wellicht alleen iets minder snel

De hoge bomen doet het jaren in de regen
Ze buigen om, kunnen er tegen
Zij kraken braaf in weer en wind
Beschermen stoer het spelend kind
De hoge bomen staan er wel
Ze kraken soms misschien wat fel

De bomen in het bos
vullen elkaar, laten elkaar los
Ze buigen om als het moet
beschermen met een groene hoed
De bomen in het bos zij komen er wel
Voel met ze mee, het blijft een spel

Jip

vrijdag 9 november 2007

Onzeker liefdesgedichtje

Mag ik jouw wereld zijn
en je hebben in het klein
je dan kussen waar je staat
en je volgen waar je gaat
Mag ik bij je horen vannacht
als ik heel lang op je wacht
en niets zeg wat je niet wil
als het moet ben ik heel stil
Mag ik misschien naast je slapen
je sokken bij elkaar rapen
en je kussen zachtjes stelen
praten over luchtkastelen
Mag ik van jou zijn dan vandaag
het is niet veel wat ik van je vraag
ik wil enkel van je houden
als het mag

Jip

Het is..... anders

Zelfs de beste wisten al de weg in het bos
gaat nooit waar jij heen wil dus laat het maar los
geef je over en loop naar de rand van de hoed
kom terug naar het midden en maak het weer goed
stap niet terug bij de beren
ze zullen je leren
de wolven te villen
je moet het wel willen
de beste die wisten het echt al heel lang
maar de weg door het bos maakt de dapperste bang
en je valt over takken
je moet je weg hakken
om dan uit te komen
bij de grote bomen
zodat je terug gaat
en niet weet dat je daar staat
waar je net begon
maar toen nog met zon
ja de beste die wisten het nog te verklaren
maar de uitleg waarom zal ik je dan besparen
het ligt niet aan de wereld en niet aan het weer
maar soms zie je door de bomen het bos ook niet meer
en dan loop je en ga je
zo lang en dan sta je
stil en je kijkt om je heen en je ziet
het is niet wat ik wilde maar toch zo gek nog niet.

Jip

donderdag 8 november 2007

Kleine stappen

Hoe vind je de weg
als alle kaarten achter gelaten zijn
en niemand meer
de weg wil weten
Hoe weet je waar je heen gaat
als je alles achter je verlaat
en niemand meer
de weg wil kennen
Hoe ga je je weg
als je zelf niet eens de stappen neemt
en niemand die
voor jou kan nemen
Dan neem ik je bij de hand
en gaan we samen

Jip

woensdag 7 november 2007

Koningin, niet meer dan ik

Alsof de vogels voelden dat ze moesten stoppen
de koningin verscheen
De bomen bogen slaafs hun toppen
en de koningin ging heen
De zeeën weken lieten paden
als de koningin vertrok
Enkel haar voeten konden haar verraden
wanneer zij haar rokken optrok
Het zand, het zout, de zoete meren
de koningin daar op haar troon
het zou haar wel verkeren
ze was het ook gewoon
De koningin daar in de verte
onaantastbaar onwaarschijnlijk
Wat de mannen niet belette
Haar als vrouw te zien, uiteindelijk

Jip

dinsdag 6 november 2007

Wees jezelf

Speel niet met woorden
die je niet kent
Speel niet met vuur
je bent het niet gewend
Speel niet met macht
dat staat je niet
Speel niet met gevoelens
dat geeft verdriet
Speel niet een spel
Speel jezelf
of liever nog
ben het

Jip

Zeven jaar ongeluk (in de war)

Het krasloze oppervlak laat een waas na
het licht dat ooit zo weerspiegelend bleek
was gedegradeerd tot laat maar
en wat stevig was werd week
De kracht van de spanning werd minder
de reflectie werd meer dan een leugen
en ergens ondervond het hinder
maar niet meer dan ik me kon heugen
Ogen keken mij recht aan
en zoveel woorden waren gezegd
Ik gaf het een ziel en een naam
het voelt nu vooral nog niet echt
Als een spiegel gebroken in stukken
minder dan tien maar een duizend te veel
Weet mijn stemming de zon nog te bedrukken
Verdwenen en opgelost in het geheel
Wat ik zag dat was leeg
wat ik zag dat ging stuk
En het stuk dat ik kreeg
bracht mij niet veel geluk

Jip

maandag 5 november 2007

Bloem

Hoe moet de bloem toch blijven staan
als iedereen haar hoofd laat hangen
Niet ziet dat het water
nu toch echt verdwenen is
En terwijl zij
stralend
de laatste zomerdagen
een kleur op de wangen doet toveren
Moet ook zij
wanneer de herfst de wind blaast
verdwijnen onder komende sneeuw

Jip

zondag 4 november 2007

Het is

Het is niet wat de mensen zeggen
het is niet wat de mensen doen
het is niet wat ze neer leggen
het is niet eens het goed fatsoen
Het is niet hoe de bomen groeien
het is niet hoe de dieren doen
het is niet hoe de bloemen bloeien
het is niet eens het gras zo groen
Het is niet hoe de dingen lopen
het is niet hoe het had moeten gaan
Het is waar je nooit op kan hopen
Het is loslaten en gaan staan

Kus

zaterdag 3 november 2007

Bloementuin

Hij telde de gevallen blaadjes van de roos
maar dat was slecht in juni
een verloren weg die hij toen koos
maar dat zag hij toen en nu niet
Hij schonk aandacht aan de enkel blad
maar dat was slechts de schijn
hij kon niet zien wat hij toen had
het had zo moeten zijn
Hij gaf water aan een gestorven roos
zij wilde ook niet bloeien
een verloren weg die hij koos
zij kon ook niet meer groeien
Wij planten nieuwe bloemen
een kleurenpracht voor mij
Zolang ik ze kan benoemen
is het nog niet voorbij.

Jip

vrijdag 2 november 2007

Dat was ooit

Wie vertelde mij ooit dat ik niet mocht
die heeft zich goed bekeken
wat dat ik wel mocht is door het lot
nu zeker wel gebleken
Wie ooit zei dat ik niet kon
die heeft de waarheid verdraaid
wat dat ik kon en dus ook deed
heeft dat gras gemaaid
Wie ooit zei dat ik niet zou
die wist niet wat hij mij aandeed
dat ik wel door zou blijven gaan
en gewoon hem verbeet
Wie mij ooit iets heeft opgelegd
moest weten wat er kwam
Ik laat me het niet meer opleggen
en zeker niet door een man

Jip

donderdag 1 november 2007

Mogen en kunnen

Kon het en mocht het
dan zou ik je hand vasthouden
Je omhelzen
je vertellen
dat ik je eeuwig lief vindt
dat plekje in mijn hart
toch echt voor jou was
dat ik je leuk vindt
dat de wereld anders draait
dat de wolken voor je vliegen
dat de maan voor jou gaat schijnen
dat de bloemen daarom geuren
en ik schrijf in duizend kleuren
Maar het mag niet lief
maar het kan wel.

Jip