Ik ken je stem noch je naam
alleen je ogen staan als uitroeptekens in mijn zinnen
Beminnen zou ik je, als ik zou weten hoe je lichaam voelde
Hoe je mond de mijne zoeken zou
als ik zou glimlachen
En langzaam langs mijn droge lippen
zou je woorden spoelen
Weekmakende tederheid en
terwijl de wereld om ons heen verhardde
Spraken wij met tongen vol begeerte
en ogen vol passie
Vragende handen die zinnen maakten op naakte huid
tijdens menig discussie over welk te volgen pad
Regendruppels langs mijn armen, zouden mijn dijen vinden
en vervolgens plassen rond mijn voeten maken
waarin jij dansen zou
en zou genieten van de ziltheid van mijn tranen
Om daarna mijn zoetheid te vergroten
in een ogenblik vol plezier en vrijheid
Moe gesproken zouden wij
de lakens kreuken
Maar ik ken slechts je ogen
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten