maandag 31 januari 2011

Vergeten zanger

De vergeten zanger, zingt eindeloos liedjes
Hopende op een ziel die zijn klanken verkent
Die de noten begrijpt
Die de teksten herleeft
Zo staat hij daar nachtenlang
De glorie van weleer
Schijnt nog vaag uit zijn ogen
Zijn haren wat warrig
Evenals zijn tred
Hij wil niet vergeten
Dat wat iedereen deed
Hij kwam er zo pas
Hij was er maar net
Avond aan avond op zijn eigen toneel
De tijden van vroeger
Digitaal afgespeeld

Jip

vrijdag 28 januari 2011

Knikkers

Ik vond mezelf in een hoekje van mijn gedachten
als een kind met een zak vol knikkers
die zo graag mee wilde doen
maar de zak niet eens open durfde te maken
Schichtig keek ik om me heen
geen woord kwam er
over mijn geopende lippen
Geen mag ik
Geen zou ik
Verlegen en ongezien
Zo vond ik mezelf
Stapje voor stapje
naar voren
in het licht
de zak met knikkers
voor mij uit
en met open ogen keek ik
naar het licht en hoe het
door de knikkers scheen
De zon
weerkaatst door alle kleuren
scheen op mijn bleke wangen
Ik liet het zakje vallen
en liep weg
Ver weg uit het hoekje waar ik zo lang
had staan wachten
Op weg naar mijn eigen spel

Jip

vrijdag 21 januari 2011

Nieuwe woorden

Niets van dit alles
Kan mij bekoren
Want alles van dit
Is al lang gezegd en gedaan
Daarom vraag ik u
Om een uitzondering te maken
in de woorden die u mij biedt
"Ik hou van jou"
en
"Het spijt me"
Ken ik al
....ik wacht in spanning af

Jip

dinsdag 18 januari 2011

Onsamendhangend verlangen

Ik kijk langs de eindeloze dagen
die over gaan in nachten
die hun weerga niet kennen
Niets van het alles staat
in een donker gekleurd licht
maar alles wordt bekeken
door een licht getinte bril
Hoewel ik mij soms verplicht voel
om de minuten in de uren te tellen
die ik verdoe in ontelbare momenten
van zijn en verdwijnen
in de massa van mijn gedachten
Als ik wakker wordt uit dagdromen
die de nachten niet durven te voeden
Als ik opsta om de zon te begroeten
en deze mij lachend terug roept
Wanneer de nacht mij omarmt met een simpelheid
die hard kan overkomen
in de ogen van een onwetende
maar die voelt voor wie mij voelt
als een bad van warme watten
Als ik de wereld bezie
soms complex en soms in eenvoud
als ik bekijk hoe men lijdt
in de hoop het lijden tot doel te maken
en niet de weg er heen
Dan zit ik
met mijn voeten over de rand van het grasveld
Mijn haren te tellen
hopend dat momenten
van eenzaamheid mij raken
en het pure ongeluk over mij heen storten
Om met hen te kunnen gaan
Dan tel ik de golven die mij
jaar na jaar overspoelden
totdat ik in slaap werd gewiegd door hun monotoon gedein
Ik klaag enkel nog
Om mijn bestaan te rechtvaardigen
Maar de dagen en de nachten rijgen zich
als een mooi gevormd verhaal
Ik wacht nog op de plottwist.

Jip

maandag 17 januari 2011

Storm

Nachtenlang werden verwijten over de lakens geschreeuwd
Terwijl men met gesloten oren
nog de waanzin kon ontmoeten
Knikte men beleefd
Schudde men buiten het gezichtsveld
en de storm bleef
Dagenlang werden gevechten gezwegen gestreden
Terwijl men met open ogen
de angst kon lezen
keek men links
en spotte met de werkelijkheid
en de storm zwol aan
Wekenlang bouwde zich een bolwerk van woede op
terwijl de buitenwereld zich een beeld vormde
dat angstvallig op hield
zich verschuilend achter aangeboren toevalligheden
en de storm raasde door
Jarenlang vochten zij, willoos door een gecreëerde waanzin
waarin geen van beide het oog van de storm durfde aan te gaan
waarin omstanders enkel nog touwen konden gooien
terwijl de orkaan verder raasde en zij elkaar
niet langer vast konden houden
en zij opgelucht zijn handen kon ontvluchten
gekneusd en gebroken
Stond zij op,
toen de storm ging liggen
begon de opbouw
die haar jaren nog zou kosten.

Jip

Deel mij

Deel mijn leven
Deel mijn leed
Deel mijn wezen
En mijn liefde
Deel mijn lusten
Deel mijn vragen
Deel mijn twijfel
En mijn fouten
Deel mijn hoop
Deel mijn dromen
Deel mijn angst
Deel mijn warmte
Deel mij
In alle delen
Jij maakt mij compleet

Jip

De spin

De raadselen van het leven
Geweven als het web van de onbesuisde spin
Die in een hoekje wacht
Totdat zijn prooi hem voor de ogen
Een gewisse dood toe treedt
Vastgeklinkt in twijfel
In kleverige webben
Maar soms
Onmetelijk te groot
Niet te bevatten wellicht in die eenvoud
Honger
Lust
Kennis
Macht
Maar de verleidingen
Zijn vele maal te geliefd om te negeren
Begrijp mij
Neem mij
Geloof mij
Eet mij
De raadselen ontvouwen zich voor mijn ogen
Met antwoorden die ik niet had willen zien
En ook de spin
.... Heeft zich verslikt.

Jip

woensdag 12 januari 2011

Beeldverhaal

Konden zij maar spreken
Die ogen die mij alles zeggen
maar die er voor kiezen
Zich in stilzwijgen te hullen

Hoewel tranen vol geweld
Naar beneden storten
Komt er geen geluid
En de eeuwige glimlach
Wenst niet te verdwijnen

Geloof mij maar lijkt de mond te zeggen
Luister maar naar dat wat ik zeg
Maar de ogen vertellen een eigen verhaal
Konden zij maar praten
Dan hoort men
Wat ik zie

Jip

maandag 10 januari 2011

Glimlach

Korte rok
Vol decolleté
lippen gestift en getuit naar voren
Zo staat zij daar
als wandelend cliché
Naast haar staat
gekleed in broek met coltrui
een vrouw
met een glimlach om haar mond
alle mannen smelten
Voor haar
Zou het de glimlach zijn?

Jip

zondag 9 januari 2011

Trots

Zo vaak heb ik gezwegen
terwijl ik werkelijk het recht had om te spreken
Zo vaak heb ik gezegd
terwijl ik eigenlijk mijn woorden voor mezelf wilde houden
Hoe vaak heb ik gedacht
terwijl ik eigenlijk moest doen
hoe hard was de les
toen ik deed wat ik eigenlijk niet kon
Zo vaak heb ik gehoopt
terwijl alle hoop me was ontnomen
Zo vaak heb ik gedacht
terwijl denken nutteloos was
Hoe hard heb ik moeten leren
dat wat ik nooit had moeten leren
Hoe vaak heb ik moeten zien
hoewel ik eigenlijk mijn ogen moest sluiten
Nu kijk ik
mezelf aan
recht in de ogen
en zeg:
Goed gedaan!

Jip

Licht

In het onrecht verkregen licht
scheen nog wat wankel op de muur
schimmen achterlatend
tussen raam en deur
Door de kieren van de gordijnen
leek men mee te kijken
zich onbewust van de regelmaat
waarin het achter gebleven hart nog klopt
"niemand beheerst het licht!"
"niemand bezit het licht!"
Toch is het licht wat ik zie
het jouwe
denk je
Maar mijn licht schijnt
zo veel feller dan ooit te voren.

Jip

zaterdag 8 januari 2011

Wereld

De wereld heeft zijn wang allang gekeerd naar de hand die hem wil slaan
Niet omdat hij oppermachtig is
niet omdat hij beter is dan de rest
niet omdat hij het aan zag komen
niet omdat hij niet anders kan
Maar omdat de logische verklaring
van de op hande zijne klap
zijn oorsprong vindt in alles
wat rationeel niet bekeken kan worden
Het overwegende gevoel van in de steek gelaten worden
In plaats van zelf weglopen
De keuze die gemaakt werd
In plaats van zelf kunnen kiezen
De wereld zag het allemaal
Maar groots als hij is
Niet in staat het tij te keren
Hij hoorde de woorden
Hij voelde de klap
Maar de deur was dicht
En de wang was klaar
Om het genot van de volgende slag
In het niets te doen gaan
Mompelende woorden
En de wereld draait door
Het is de wereld

Jip

Gestolen woorden

De letters zijn niet van mij
De woorden heb ik niet bedacht
Ik heb geleerd om zinnen te maken
En uiteindelijk is niets origineel
Toch zijn het mijn zinnen
Heb ik ze gemaakt in mijn hoofd
Heb ik ze vorm gegeven in de stilte van mijn gedachten
Misschien moet ik vereerd zijn
Want hergebruik dicteert waarde
Maar wanneer mijn letters
Op papier komen om te zeggen
Wat ik niet bedoelde
Zijn het mijn woorden niet meer
Ik spreek niet in die taal
Ik kijk niet met die ogen
Maar
Het zijn maar letters
Woorden
Zinnen
Alleen misbruikt

Jip

woensdag 5 januari 2011

Zoals je bent

Ik omarm je imperfectheden
en bemin je ondanks je tekortkomingen
Ik zie je als mens
en ik hou van je als geheel
Ik kan delen en vermenigvuldigen
maar de som van de delen
komt altijd uit
in het positieve
Ik zie je zoals je bent
ik droom van je zo als ik je heb
Zou ik je anders willen hebben
dan de persoon die je bent
dan zou ik een ander liefkozen
tijdens het liefdesspel
Ik kan je zien als mijn prins
ik kan je verwelkomen als held
Maar uiteindelijk ben jij
diegene
die van mij houdt.

Jip

Geschiedenis

Vergetelheid om in te verdwijnen
om daarna terug te keren
in talloze boeken
onbegrepen
maar o zo vaak na gedaan
Als grote denker
of wellicht
als dromer
Als persoon gekend nog geliefd
maar als figuur bemind
Waarom is er nooit
een tussenweg
voor wie dan ook
historie maakt helden
even goed
als dat zij
er vele vergeet te herinneren

Jip

dinsdag 4 januari 2011

Standbeeld

Eenzaamheid in de straten
terwijl de mensenmassa voort raast
Staat een eenling zich te verbazen
over de snelheid van het volk,
als mieren zijn zij
krioelend gaan zij van hoek tot winkel,
van bocht tot portiek
Geen van alles zonder doel
maar desondanks weinig doelgericht
lijkt het
Geen mens lijkt hem te herkennen
geen ziel lijkt hem te erkennen
Zonder enig besef van tijd kijkt hij
hoe geliefden hand in hand
de tijd doden met het plagen
en onschuldige onbenulligheden
Hoe een moeder haar kind
misschien wel onterecht, terecht wijst
Hoe de hond lijdzaam zijn baasje volgt,
maar tegelijkertijd zich probeert los te breken
Langs de tegels in de goot
spelen muizen een onbegrijpelijk spel
zij springen onder auto's
als ware kamikaze piloten
maar zijn schichtig voor een verdwaalde kattenkreet
Zo staat hij daar
haren voor zijn ogen
handen in zijn zakken
Wetende dat hij pas op zal vallen
als de straten leeglopen
omdat hij als enige zal blijven staan.

Jip

zaterdag 1 januari 2011

Dubbelzijdig plakband

Het voelt als dubbelzijdig plakband
Ingewikkeld
Van je tenen tot je kruin
Steeds als je een stuk los hebt
Plakt het ergens anders weer
Als je je uiteindelijk bevrijd hebt
Jaren later
Vind je zonder twijfel
Nog steeds stukjes
Op de meest onverwachte plaatsen
Het blijft altijd pijn doen.

Jip