woensdag 30 mei 2007

Je kent me niet

Ik kan zwijgen over alles wat ik niet zeggen mag
En ik kan slapen in de nacht en waken in de dag
Ik kan zwemmen in de zee of in gedachten
Ik kan eindeloos ongeduldig zijn en eeuwigdurend wachten
Ik kan schelden
en ik kan zijn
maar de kans is zelden klein
dat ik weet wie jij bent
en dat je mij daadwerkelijk kent

Jip

Stilstaan

Half bewogen is niet helemaal stilstaan
Doorlopen is niet doorgegaan
Ik wandel of ik ren
Ik weet of ik beken
Ik speel niet met mijn leven
Ik speel het om het even
Maar hoe je het of wend of keert
Ik heb het niet of nooit geleerd
De twijfel om het stilstaan
in nooit meer overgegaan

Jip

dinsdag 29 mei 2007

Tell me so

Don't you try to tell me so
Because I tell you I already know
I won´t forget
I won´t regret
But don´t you tell me no

Don't you make me cry
Because you will and I will try
But won´t forget
and do regret
But I don't tell you lies

Don't you misunderstand
I never tried a helping hand
I did forget
I do regret
it wasn't quite as planned

Jip

Klein gedichtje

sla
je warme armen
als
een deken
om me heen
dan
laat ik me
wel verwarmen
ookal
prikt het soms
gemeen

Jip

maandag 28 mei 2007

De enkeling

Draaiend laat een enkeling zich zijn weg ontvallen
Soms onvoorzichtig voorzichtig
Wandelend over die voorspelbare paden
Snijd ik mezelf in de vingers
Met harde woorden probeer ik wonden te dichten
zachte heelmeesters.....
De weg gaat immers de kant op die mijn voeten niet gaan
ik volg de weg van de enkeling
om in zijn gezelschap te sterven

Jip

zondag 27 mei 2007

Durf

Wie zich zuchtend op zijn plek laat vallen
De cijfers ziet maar geen getallen
de woorden hoort
maar niet het soort
Wie geuren misschien opgewekt ontmoet
maar niet weet wat hij er mee moet
Wie draaiend in zijn bed
zich tegen liefde verzet.
Zwetend als een warme zomerdag
die denkt dat daarom alles mag
Dat alles bij elkaar
dat maakt een enkel jaar
niet meer waard om te leven...

zaterdag 26 mei 2007

Echo

Je loopt weg
steeds verder en verder
tot ik je bijna niet meer zie
Dan hoor ik in de stilte
je stem
helder zacht
net zo eenzaam als de mijne
de klanken zo overeenkomstig
aan de woorden die ik sprak
ze klinken onaangenaam
vertrouwd
en angstig
De echo van mijn laatste schreeuw
die jij nooit gehoord hebt


Jip

vrijdag 25 mei 2007

Vol van jou

Mijn hoofd zit vol
vol beelden en vol geluid
en er komt steeds meer
in, er gaat niets meer uit

Mijn hoofd zit vol
vol twijfels en vol vragen
en er zijn er meer
en meer, om over te klagen

Mijn hoofd zit vol
vol kreten en vol woorden
en er toch klinkt minder
geluid, omdat het steeds stoorde

Mijn hoofd zit vol
zo vol, zo vol
het draait me rond
en maakt me dol

Mijn hoofd zit vol
en hoe ik ook kijk
ik zie het niet
toch ben ik rijk

Mijn hoofd zit vol
vol van jou
dus blijft het vol
zolang ik het hou

Mijn hoofd zit vol
vol van jou
en het blijft vol
zolang ik van jou hou

Jip

Vereinding

Met sprongen achter volgen zijn elkaar
telkens een pas er naast
wisselend van been
of van gezicht

Met schuine half gesloten ogen
kijkt zij naar hem
wisselend van blik
of van positie

Met open ogen stapt hij
de valkuil in die ze neerlegt
zonder gene
tot de grond

Lachend laat zij zich bij hem rollen
trillend, van alles
wat zij misloopt
of krijgt

Wandelend vervolgen zij hun weg
soms eenzaam, en vervreemdend
vaker elkaars gezelschap zoekend
of achter latend

Eindeloos lieten zij zich dichten
als Romeo en Julia
maar ook zij
sloten af met einde

Jip

donderdag 24 mei 2007

Mijn wereld, mijn schilderij, mijn werkelijkheid

De zon zwaait warme stralen over de wereld
als een gesteven schilderij laat ik het voorbij trekken
De kleuren als een pauw zo overdreven
Doen het wereldwijd strekken
Met een smal penseel probeer de lijnen meer kracht te geven
Om zo de het heden af te bakenen
En te geven aan het leven
Zonder duidelijk doel zie ik de wolken in de lucht
hun weg vervolgen vrij als zielen
En soms dank ik hen voor de regen die ze gaven
of voor de stenen die soms vielen
Mijn schilderij als wereld
laat buiten beschouwing hoe de rest er uit moet zien
Maar buiten de randen van mijn werkelijkheid
is het ook wel mooi misschien

Jip

woensdag 23 mei 2007

Spiegelbeeld

Sprekende ogen in een spiegel
Zwijgende woorden uitgeproken in het glimmende geheel
Ogen die sluiten voor de waarheid
een open deur een luchtkasteel

Niemand die kan zien wat jij ziet
overgoten in dit licht
Niemand hoort wat jij kan horen
Lachende tranen in deen boos gezicht

Spiegelende zinnen, spiegelende woorden
Spiegelende zielen
die niemand stoorden
Enkel jezelf in je spiegelbeeld

Jip

dinsdag 22 mei 2007

Dans

Draai met je hoofd naar de zon
Lach de wolken vaarwel
en dans

Draai met hoofd naar het licht
Lach naar de sterren
en dans

Draai met je lichaam naar de warmte
Lach naar de kou
en dans

Draai met je ziel naar het geluk
Lach naar de rest
en dans

Jip

Mijn eigen ik

Omdat ik niet sterker ben
dan het glazen huis
waarin ik leef

Breek ik wetten
gelijk twijgen
met blote handen

Omdat ik niet slimmer ben
dan het boek
waaruit ik lees

Smeed ik verbonden
van boter
en lijm

Omdat ik niet liever ben
dan het licht
dan op mij schijnt

Krijg ik waarheid
van drop
en suiker

Het deert me niet
een ander te zijn
Ik wil alleen
mijn eigen ik
graag wederkoppelen
Zo sta ik op
mijn glazen huis
ten spijt
Ik breek
mijn eigen ik

Jip

maandag 21 mei 2007

Samen

Ik mis je armen als ze niet hier zijn
ze zijn nooit waar ik ben
Ik mis je stem als die niet hier is
ik hoor je stem nooit waar ik ben
Ik mis als je niet bij me bent
Jij bent nooit waar ik ben

Maar waar ik ook ga
draag ik je bij me
Waar jij ook gaat
zal ik ook zijn
de kans dat we echter
samen daar staan
Acht ik niet onmogelijk
maar wel tamelijk klein


Jip

De wijzen

Zoals de wijzen ooit spraken
zo zal niemand naar ze luisteren
Daar waar geluid is weet men zich af te schermen
Waarheid echoot op leugens
wie weet wat hij wil
spreekt altijd in raadselen
Wie zwijgt over het lot
heeft het lot in handen

Laat mij de weg naar het eenzame bevliegen
ik weet de weg terug ookal zal ik hem niet zoeken
In de zon heb ik mij gelegd
ben gesmolten in gevallen tranen
die als regen mijn zonden wegspoelden
De wijzen spraken nimmer over mij
Zij zwegen...


Jip

zondag 20 mei 2007

Regen

Over de smalle wegen trekken grote wolken hoog in de lucht
Ze pakken zich samen en voeden de zucht
Ze laten de wandelaar steeds in de waan
De zon te laten komen, nog wel weg te gaan
Maar in stilte van wind laten zij zich verleiden
en laten de zon echt de weg niet verblijden
Met dikke druppels spoelen zij dan
weg van de weg wat weg spoelen kan
En met ogen geknepen baan ik me mijn weg
en geen mens die meer luistert naar woorden die ik zeg
Ik schuil onder bomen en speel met een plant
Realiseer me geluk heb je zelf in de hand
Dus recht ik mijn rug en vervolg ik mijn pad
En dan word ik nat, maar soms heb je dat.

Jip

Grote vragen

Wie mag ik vertellen wat ik voel
wie leest in mijn woorden wat ik zeggen wil
wie ziet in mijn ogen mijn diepste verlangen
wie laat mij zijn wie ik zijn wil

Wie stilt mijn honger
Wie lest mijn dorst
Wie ziet mij gaan
en wie ziet mij komen

Wie breekt mijn hart
Wie laat me alleen
Wie zal dat zijn
En waar ging je heen?

Jip

De wereld en ik

Rennend ga ik tegen de wereld in
twijfelachtig met de eer maar nooit goed genoeg.
Dralend aan de rand.
Vaak te laat maar nooit te vroeg

En de klok tikt door,
steekt zijn wijze vingers in de lucht,
als opgeheven handen
in mijn eigen verhaal

Ik ren een verloren strijd
omdat ik de wereld niet inhaal.
Gelijk een toeschouwer
in mijn eigen verhaal

struikel ik onhandig over mijn eigen voeten
Verlies mijn voetstappen in het geheel.
Ik zou kunnen vechten
Maar voor niets is me dat te veel.

Dus besluit ik mee te draaien
op de opgelegde stroom
En als ik eens wil losbreken
dan probeer ik dat gewoon

zaterdag 19 mei 2007

Mag ik....

Mag ik je lief hebben
in de stilte
Als je niet hier bent
Als we samen zijn
Of kan dat niet

Mag ik je vasthouden
in de stilte
als je weg gaat
als ik alleen ben
Of kan dat niet

Mag ik van je houden
in de stilte
als je naar huis gaat
als ik je mis
Of kan dat niet

Mag ik wel iets van dat alles
in de stilte... mag ik het zeggen
als je naast me staat
als je thuis bent
het kan niet
Ik weet het

Mannen

Het is nimmer dat wat ik zocht
Ik zoek niet meer
Het is nimmer wat ik kocht
Ik koop niet meer
Het is nimmer wat ik krijg
Ik krijg niets meer
Het is nimmer als ik zwijg
Ik zwijg niet meer

Ik schreeuw met longen vol lucht
Ik zucht met wolken vol klucht
Ik lach met tranen in de ogen
Over dingen die niet kunnen noch mogen
Ik wandel terwijl ik ren
Ik smeek je om wie ik ben
Ik ga met lichte tred en kom stampend terug
Ik maak mijn zinnen slordig en vlug

Ik wandel altijd fout
Ik wandel niet meer
Ik heb het altijd koud
Ik bibber niet meer
Ik kies altijd de verkeerde kant
Ik kies niet meer
Ik ben de prinses van dit land
maar regeer niet meer

Ik krijg je met mijn nagels uitgestoken
Ik laat je in mijn ogen koken
Ik heb je aan mijn mes geregen
Ik heb je uiteindelijk gekregen
Ik heb het je meegedeeld
En ben uiteindelijk verveeld

Mannen

In dit licht

Sprakeloos zaten we tegenover elkaar
onze handen net te ver weg
Wijfelend gaf jij me antwoord
op een vraag die ik niet stelde
Langzaam schoof alles naar elkaar
In elkaar
van elkaar

Eindeloos zaten we naast elkaar
onze handen net te dicht bij
Onzeker naar antwoorden
op vragen die we niet durfden te stellen
Langzaam ging alles voorbij
voor jou
voor mij

Eenzaam lieten wij elkaar los
onze handen net te onwillig
Duidelijkheid in de chaos
vragen die geen vragen meer bleken te zijn
Te snel was alles voorbij
Ja scheen ja in dit licht
en dit licht was mooi

Daar wil ik wonen

Daar waar wolken blazen
daar is het stil
Daar wil ik wonen

Daar waar zeeën spoelen
daar is het eenzaam
Daar wil ik wonen

Daar waar meeuwen schreeuwen
daar is het druk
Daar wil ik wonen

Daar waar een hart slaat
daar is het veilig
Daar wil ik wonen

Jip

vrijdag 18 mei 2007

Dicht een gat

Soms vallen er tussen regels
woorden naar benee
Soms gaan ze in hun eentje
soms vallen ze getwee
Soms mis ik hele zinnen
soms mis ik ze niet echt
Maar omdat ze er horen
moeten ze gezegd
Ik dicht een gat in de dag
ik dicht een gat in de nacht
en als ik gaten dichten zou
dat had ik nooit verwacht

Jip

donderdag 17 mei 2007

Opstaan

Wie ´s morgens wakker wordt,
de slaap uit zijn ogen wrijft
en denkt:" de nacht was te kort!"
en dus liever in zijn bedje blijft.
Merkt niet dat de zon straalt,
de vogels vrolijk fluiten
De buurvrouw misschien brood haalt,
want dat gebeurt dan buiten.
Voelt niet de regen vallen,
kledder kledder nat.
Hoewel dat zou bevallen....
Dus wellicht wis je dat.
Je ziet geen mensen lopen
Je ziet enkel je bed.
Dan mag ik enkel hopen.
Dat je hebt opgelet,
dan lees je in de zinnen,
een heel simpele dag.
Die vandaag nog moet beginnen
Dus kom er uit het mag!

Jip