donderdag 26 maart 2009

Jouw strijd

Ik zie het verdriet in je ogen
als een regenbui die naar binnen wil druppen
Ik hoor de woede in je stem
als de zee die op de brekers beukt
In voel je pijn in je handen
als doornen die allang de rozen zijn verloren
Ik ken je als ik naar je kijk
voel ik wat je wilt zeggen
zelfs voordat je de woorden hebt
ingeslikt
Als het kon zou ik het liefste
elke bui voor je opvangen
elke golf keren
alle doornen in mijn vingers laten prikken
Maar, lief, ik hou van je
en het zijn de dingen die ik niet
voor je weg kan nemen
Je zult de buien ondergaan
de golven voelen breken
en de doornen langzaam uit je hart moeten trekken
Maar voor op elke wond leg ik mijn hand
en na de bui zal ik je drogen
mijn warme lichaam naast het jouwe leggen
want lief ik heb je lief

Jip

dinsdag 24 maart 2009

Eindeloos

Je maakt me stuk, je maakt me gek
jij bent alles wat ik heb
ik kan niet zonder je bestaan

Nacht na nacht heb je me woorden toe gespeeld
die ik mocht aanhoren
woedend werd je enkel van mijn zwijgen
maar zwijgen was wat ik kon
spreken was niet eens meer zilver
spreken was smeken
smeken om minder
krijgen van meer
Niet eens enkele malen
maar ras elke keer
Wachten tot stilte
en in stilte op gaan
De klok weg zien rennen
tot het tijd was tot opstaan
Angst voor de reden
die vaag in je stem klonk
angst voor de waanzin
die diep in mijn hart zonk.
Je maakt me stuk, je maakt me gek
jij bent alles wat ik heb
ik kan niet zonder je bestaan

Vol afschuw heb ik gehoord wat je me
vol waarheden voor de voeten gooide
omlijst met fraaie woorden
je steeds meer zand strooide
Minder dan het zand
voelde ik enkel nog waanzin
Spijt voor wat er was
geen liefde meer maar weerzin
Wanneer de woorden niet afdoende waren
en ik wachtend op de dreunen
mijn hoofd afwende van het kussen
en mijn handen slap liet steunen
Geen tranen meer want tranen
waren enkel aanmoedining tot doorgaan
Geen excuses meer of spijt
omrollen en weer opstaan
Het spijt me enkel over
mijn dicht geknepen lippen
maar zelfs mijn schuld was niet genoeg
om redelijkheid aan te stippen
Je maakt me stuk, je maakt me gek
jij bent alles wat ik heb
ik kan niet zonder je bestaan

Het is een leven wat geen mens
gegund is, ook niet jou
Geen wij meer, geen wij
Geen meisje meer, meer vrouw.

Jip

Ik, zei je gek

De oplichtende neonreclame schreeuwt
waarheid voor de mensheid
dagenlang de nacht in
We zijn de weg allang kwijt
Niets en niemand weet nog
want alles is vergeten
hersenloos gekakel
Wie wil dat dan nog weten?
Sterren die vervaagd zijn
en nooit meer terug zullen keren
mensen die uit onmacht
de wassende maan nog eren
Want binnen al het schreeuwen
moet er toch waarheid wonen
hoe kunnen wij verder
wanneer wij enkel honen
en de ander nog geen centimeter
geven van een plek
Het ligt heus wel aan mij
immers, niemand anders is gek.

Jip

maandag 23 maart 2009

De rechters van het gelijk

Waar waren toch de rechters van het gelijk
toen we ze nodig hadden leken zij allen
hun pruiken af te wenden, werpen,
Geen hamerslagen waren er te horen
enkel een verlaatte kerkklok
die ten elfde uren nog enige malen
het verdronken kalf wilde eren
Gesmeekt op blote knieen
tot het bot toe, van het kruipen
in de hoop te vinden
wat er jaren lang gezocht werd
Het gelijk aan gene zijde
wordt uitgevochten in een wedstrijd zonder winnaars
Vrees niet wat je niet te vrezen hebt
De rechters van het gelijk hebben verstek laten gaan dit keer
Lafhartig zullen zij hun hoofden draaien
wanneer schreeuwend aan de rokken wordt getrokken
Hoor mij, zie mijn leed
weet dat ik ben
want ik vergeet
Nooit meer wie mij dit heeft aangedaan
Gelijke monniken, gelijke kappen
Wee mij, wee mijn leed, wee mijn lief, wee mij
Slaags raak ik enkel nog
met conflict dat ik oproep
wanneer ik zelf voor rechter speel en menigmaal
de juiste keuze maak en afsla dat
wat er afgeslagen moest worden
gelijk of geen gelijk
daar waar de rechtspraak krom trok doordat gezwegen woorden
overschreeuwd werden in een samenspraak van leugens
en opgelegde waarheden
daar heb ik afgeslagen
Drie slag
Uit

Jip

Mijn ongelijk

Loop tot de rand en stap
spring desnoods als je springen moet
kijk aan de andere kant
zwarter kan het toch niet worden
de zeeen stoppen niet
en ook de vogels vliegen verder
je hebt me altijd verteld dat de wereld
een platte schijf was
ik dacht rond
Maar jij
jij hebt altijd gelijk
dus zou ik zeggen
loop tot de zon komt
Bewijs mijn ongelijk....

Jip

Zandstrand

Op de golven zweeft de meeuw
krijsend om verloren vissen
zoekend naar de golf
die zijn veren wassend in het zoute water
zou ontdoen van alles
Onder de zon glimt een boot
op weg naar wie weet waar
zoekend naar de juiste stroom
die alles beter maakt en de weg wijst
naar waarschijnlijk overal
Tussen de korrels graven mijn vingers
voorzichtig een weg naar de jouwe
zoekend naar de bevestiging
die ik allang niet meer nodig heb
en alles is geworden.

Jip

Mijn juk

Als spinrag kleven de woorden aan mijn oren
als ijs bevriest de wetenschap mijn tranen
het laat mijn stembanden verstommen
lamgeslagen liggen zij in mijn keel enkel trillend
onder verstikte tranen
Het moet zo
want er is geen andere weg
actie
reactie
Het is altijd voor een ander
door een ander
met een ander
zonder de ander
nooit is het het wezen
dat het wezenlijke verschil maakte
Ik schud mijn juk
en hoop dat mijn schouders deze last blijven dragen
ik leg hem niet af,
voor jij hem overneemt.

Jip

Het lijkt op niets

Natuurlijk is niets zoals het lijkt
het lijkt immers ook op niets
oneindigheid gevangen
in een glazen bol vol verwachtingen
uitgehold door de wederkerigheid van het leven
en de harde realiteit die je
als het even mee zit
om de oren slaat
Sta op en wandel
kijk maar naar de zon die is wat hij is
Sterren in de nacht zijn allang gedoofd
voordat wij ze zien
Niets is zoals het lijkt
en het lijkt toch ook op niets

Jip

donderdag 19 maart 2009

Laat me niet los

Je geeft niet op, zelfs nu ik verdrink
hou je mijn handen vast
mijn hoofd boven water
Reddeloos voel ik mij omdat het water me
tot de lippen komt
hoewel het tranen zijn die neer vallen
In alles verweven zijn stukken van het verleden
die nog niet eens zo lang geleden
heden en toekomst waren

Je geeft niet op, zelfs nu ik wegren
hou je mijn handen vast
mijn hoofd bij het jouwe
Op de vlucht voel ik mij omdat het me inhaalt
terwijl ik niet meer rennen kan
hoewel ik weet dat ik niet meer hoef te vluchten
en in alles verwrongen is de herkenning van het toen
dat kort geleden
nu en dan was

Je geeft niet op, zelfs nu ik de deuren dicht doe
hou je mijn hoofd vast
en je voet tussen de deur
Alleen voel ik me, terwijl ik weet dat ik nu
de enige die mijn lief heeft buitensluit bij alles
en de deur op slot gooi
Omdat het toen en nu niet verenigbaar lijken
de wereld van het verstand en de wereld van het gevoel
Alles voelt, alsof ik het niet langer begrijp
En als nog laat je niet los...


Laat me niet los.

Neer slaan

Het is niet de wereld die aan mijn voeten trekt
het zijn gedachten die spelen
met woorden die ik hoor
met zinnen die ik lees
met alles wat ik spreek
en me daarna onderuit slaan
Zo lang heb ik mijn best gedaan
om elk woord te begrijpen
elke zin op te slaan
over alles wat ik zeg gedacht
maar toch sloeg het me neer
Opgestaan ben ik, keer op keer
soms zelfs als ik kansloos was
ik heb de taal genomen
om er mijn strijd in te voeren
Maar zelfs daar waar ik de woorden vind
slaat het me neer.

Jip

zondag 15 maart 2009

Sterke armen

Ooit heb ik verlangd naar sterke armen die mij zouden wiegen
als ik slapend de nachten aan mij voorbij zag trekken
die mij zouden omarmen wanneer tranen als warme stroompjes
mijn wangen zouden kussen
die mij beminnen als pure chocolade die op mijn lippen smelt
onverzadigbaar en puur
die mij zouden beschermen tegen de wereld en
mij de vrijheid zouden geven om hem tegemoet te treden
Ooit heb ik verlangd naar sterke armen
Nu enkel nog naar jou

Jip

Meer meer

De woelige water aan mijn voeten
verstillen onder de koude ogen die op mij neer kijken
Golven die ooit woest poogden de oevers te breken
zijn gestopt in hun oeverloze pogingen
De laatste schepen hebben zelfs
hun trossen afgeworpen om
eindeloos door te varen
en ander water te vinden
wellicht dat de vissen hen de weg wijzen
Reken niet op mij
Ik ben er wel
maar slechts in naam
Tijd in een tijdsloos bestaan
Het woelige water aan mijn voeten
Leek een kalm meer te zijn
Des te meer was er
Onder het oppervlakte.

Jip

donderdag 12 maart 2009

Done

It's make believe I guess
cause no one is home to knock to
It's a fairytale I hope
cause a book is there to close
It's wonderful I take it
to live in such a world
It's full of shit
and more of it
And so are you my love
case closed

Jip

woensdag 11 maart 2009

Ik voel je aanwezigheid

Ik voel je aanwezigheid in de lucht die om mij heen zweeft
je woorden hangen aan mijn vingers
ik proef de zoetheid van hun klanken
nog bij het waken in de ochtend
Binnen het bereik van mijn geest
is er meer dan dat ik ooit kon verlangen
Pure passie als omhulde chocolade
bitterzoet en immer prettig
Ik voel je aanwezigheid in de wereld die om mij heen groeit
je gedachten kleven aan mijn handen
ik proef nog de ziltheid van hun intentie
bij het komen van de nacht
Binnen het bereik van mijn handen
ligt dat wat ik lief heb en lief
Liefkozingen als zoete vruchten van verleiding
Ik heb u lief tot diep in mij
mijn hart en ziel, mijn geest en lichaam
Ik voel je aanwezigheid, in het wij dat wij maken

Jip

Ochtendlicht

De sterren in de nacht schijnen een diffuus licht op het water dat onder mij ligt
De maan verschijnt haar stralen aan de eenzame wandelaar die zoekt noch vindt
Ik stel mij perfect de wereld in tweevoud
Gespleten in persoonlijkheid maar gebonden in windselen
Was niet de laatste wolk die de zon aan de aarde onttrok
dan was ik wel de laatste der engelen die een blik wierp op wat fout ging
Naamloos zwerf ik door een wereld die zwartkleurt als pek
maar toch ligt als lucht het wezen door klieft
Ik vraag mij af de nacht aan mijn voeten
wanneer het ochtendlicht zal breken.

Jip

dinsdag 10 maart 2009

Tijd

Waar is de tijd
gevonden in horloges
staande pendules
Friese staartklokken
met een oorverdovend bim bam bom
Opgesloten in een ritme van uren
minuten
seconden
Tikkende wijzers die slaggewijs
aangeven
dat we ouder worden

Jip

zaterdag 7 maart 2009

Hou van me

Je neemt mijn hand en houdt hem
daar waar het veilig is
dicht bij je hart, dat altijd klopt
Je neemt mijn hoofd en houdt het
daar waar het goed is
dicht bij het jouwe dat niet stopt
Je neemt mijn hart en houdt het
daar waar het vertrouwen is
dicht op je hart, diep in je hoofd
Ik geef mijn hand, mijn hoofd, mijn hart
zonder het terug te willen
weet dat het veilig is
daar waar jij het houdt
Ik geef je zelfs de sleutels
van alles wat gesloten was
weet alleen niet zeker
Of het open moet
Ik bewonder je moed
en je wil om te begrijpen
de kans die ik krijg om mezelf weer te zijn
Ik bewonder de kracht
en de rust in je ogen
En ik hou van jou, zelfs al doet liefde pijn
Herinneringen die ik wilde vergeten
vergeten gedachten die ik me herinner
met watervallen tegelijk spatten ze op je handen
maar je laat me niet los
Laat me niet los.

vrijdag 6 maart 2009

Bezit

Liefdevol heb je me meegenomen
naar plaatsen waar ik nooit was geweest
plekken waar ik nooit zou komen
gevoelens die ik nooit had gekend
Aan jouw hand heb ik mee mogen maken
wat velen nooit zullen ervaren
wat menigeen nooit zal zien
gevoelens die men nooit zal kennen
In jouw armen heb ik ontdekt
de wereld zoals hij kan zijn
de materie die niet ter zake doet
gevoelens die ik niet gevoeld had
Met jouw stem heb je me laten ervaren
hoe nutteloos liefde is
Met jouw hand heb je me laten ervaren
hoe pijnlijk overgave
hoe weerloos de nacht
Ik weet dat er ergens op boeklinnen staat,
op perkament is geschreven,
dat het allemaal niet geeft
dat het mijn dromen zijn
Maar de wereld die ik heb mogen ervaren
in jouw bij zijn
heeft weinig meer met liefde
en vooral veel met jou
Ik laat je gaan zodat je
een beter mens kunt worden
zonder dat ik je tegen houd
zodat je niet meer hoeft te vechten
met mij
tegen mij
op mij
Waarschijnlijk, wil jij mij nooit meer laten gaan.
Je noemde het liefde
Je maakte bezit.

Jip

zondag 1 maart 2009

Medelijden

Boeten zal ik, tot in het diepste van de nacht
met mijn ogen open opgesloten in angst
voor alles wat er komen gaat
Stuk moet ik, tot in het diepste van mijn hart
met mijn mond dicht schreeuwen om vergiffenis
voor alles wat er is geweest
Winnen, wil je, tot in het diepste van je ziel
om alles wat je hebt verloren terug te krijgen
maar vergane zaken, zijn onvindbaar

Wens me geen onomkeerbaarheid toe
ik wens je het beste
Wens me geen verlies toe
ik wens je de winst
Wens me geen ongeluk toe
ik wens je je leven

Lijden moet ik, tot alles in stukken gaat
met mijn handen voor mijn ogen slagen afweren
tot het blauw mijn ogen kleurt
Scheuren zal ik, op je woorden die blindelings gegooid worden
zodat ik moet horen wat jij kwijt moet
en zwijgzaam op ga, in jouw massa
Bewijzen zal je, dat mijn wezen dieper zwart is dan het jouwe
en ik het jouwe helder maak

Breek me in stukken
ik zal je maken
Onthou mijn zonden
ik vergeef de jouwe
Breng me ongeluk
Ik wens jou het leven

Daar waar geen mens meer gaan wil
daar zul jij altijd je voeten zetten
dat wat geen mens wil raken
daar ligt het uiteindelijke doel
Zoals geen mens zal vechten
zo bevecht jij jezelf

Heb geen medelijden meer om wat je was
Heb geen medelijden meer om wat je bent
Heb medelijden om wat je zijn zal
Jij liever dan ik
en ik ben slecht(s) ik

Jip

Jij

Jij hebt zo hard geroepen
vanaf je troon drie hoog
Jij zou het allemaal wel redden
vanuit je ijzeren kasteel
De hele wereld zou je redden
jij met je krijgsmacht
Maar je koninkrijk is vergeven
Jij

Jip

Druppels

Uiteindelijk zijn het alleen nog maar druppels
die onvermoeibaar hun weg zoeken
de intentie om de waarheid te achterhalen
is zelfs de meest volhardende
nog veel te veel
De deuren staan open vandaag
maar het slot zit nog vast
Menigmaal is er geroepen
maar er komt niets dan druppels
Druppels tot er geen water meer is
maar wat er daarna komt....

Jip