Ik ken je als mijn handen

Ik ken je als mijn handen
de warmte die zij brengen
echter soms zo koud
dat een rilling mij ontsnapt
Met uitgestoken vingers
die van het leven willen proeven
met een zachte plek
waarin een hand kan rusten
Ik ken je als mijn handen
omarm me.

Jip

Jammer dan

Ik heb geprobeerd om te begrijpen
wat mij toegeworpen woorden moesten zeggen
Ik heb geprobeerd om in te zien
wat er mij voor de voeten werd gegooid
als dat is wat er is
en dat is wat er komt
Als alles wat ik doe
wordt afgebrand tot iets
Dan hoef ik niet meer te proberen
en doe mijn ogen en oren toe
De wereld is compleet
ook zonder alle inzicht

Jip

Wat er was

Vol eenvoud kon men zien
dat wat er was
niets meer was dan een stip
niet eens aanwezig in het nu
enkel in het toen
wellicht zelfs in het straks
maar vol eenvoud kon men zien
dat wat er was
vooral was
wat een ander wilde
dat er zou zijn.

Oostenwind

O oostenwind waai met mee mee
Zodat ik kon zien wat er achter de wolken lag
die zich samengepakt
tot een grijze deken hebben gevormd
gedreven op wind
zoekende naar de weg
ver oostelijk van hier
Zodat de zon haar gezicht kan laten zien
en de maan een oogje toe kan knijpen
Maar de wind waait west
de wind waait west

Jip

Duin en zee

Het zijn trage stappen in het zand die ik achterlaat
als ik mijn sporen na laat
de weg van duin naar zee
met tegenwind
zoveel makkelijker lijkt het
om met de wind mee te lopen
maar dan moet je
onherroepelijk
het duin op

Jip

Je leest me

Je leest me
elke dag zie je langskomen
veilig vanachter een computer
lees je de woorden die ik op papier zet
elke dag weer
een gedicht of drie vier
Je leest me
wie ben je
En wie ben ik?

Jip

Ik plukte je

Ik plukte je op regendagen
om de druppels die je bladeren deden buigen
in mij op te kunnen zuigen
Ik plukte je in zonneschijn
om de stralen die je kleuren deden uitkomen
op mij te laten weerschijnen
Ik plukte je in ontij
om de kracht die zich meester van je maakte
over mij te laten gaan
Ik plukte je
maar in wezen
had ik je moeten laten staan

Jip

Mijn blonde krullen

Ik draai mijn blonde lokken om mijn vinger
krullen die weerbarstig om mijn blauwe ogen springen
ik kijk je aan
met open blik de wereld in
Niets schijnt te deren
dat wat er onder het gelaat zit
Een purperen vlek
broos en vol pijn
verborgen onder een glimlach die niets minder zegt
dan het gaat goed, hoe is het met jou
Daar niemand weten wil dat wat je eigenlijk zegt

Ik draai mijn blonde krullen in een staart
zodat mijn blauwe ogen weerbarstig de wereld in kijken
kijk me aan
met open blik mijn ogen in
Niets is wat het lijkt
onder elke boodschap schuilt een lading
een zwarte boodschap
open en vol venijn
onder een zachte deken die de woorden vervormt
zachte heelmeesters, maken stinkende wonden
Daar niemand hoort wat ik werkelijk zeg

Ik draai mijn hoofd de wind tegemoet
Mijn blonde krullen spelen een spel met de wind
blaas me weg
met gesloten ogen huil ik
alles is wat het was
er staat niets meer geschreven dan wat ik zei
een groot gat
stinkend als rottend vlees
geen woorden meer die bedekken wat ik voel
Boos ben ik niet, niet eens verdriet
Niemand hoeft mij te horen ik ben er zelf

Uiteindelijk
heeft elke waarheid twee kanten
niets is wat het lijkt
alles is wat het is
Je kunt het draaien, spelen, horen, gillen, schrijven, wezen, zijn
Maar uiteindelijk
is het de waarheid die het dichtste ligt
bij wat men waarheid vindt
de waarheid die het wint.

Jip

Achteloos

Je neemt me achteloos mee
op omzwervingen
langs wegen die jij
en ik niet kennen
maar die desalniettemin
ons bekent voorkomen
in het wezen van het zijn
in het zijn van het wezen
We keken elkaar aan
begrepen niets en alles
Achteloos liep ik de wegen na
die ik ooit al had gelopen
Ze leken rechter deze keer
en om elke hoek
ligt enkel verassing en geen gevaar
Echter
Ik lieg
want achteloos doe ik niets meer in dit leven
Dat was, dat was ooit

Jip

Letters, woorden, zinnen

Ik heb met letters woorden gevormd die nooit de wereld zouden zien
zinnen die enkel nog in mijn hoofd bestaan
of bestaan hebben
En niets van dat alles heeft nu
enig bestaansrecht
en van alle woorden die ik schreef en dacht
zijn ze waarschijnlijk de mooiste
de beste
of de raakste
Maar in mijn hoofd komen er altijd nieuwe woorden, zinnen, regels
ik verlies niets, ik win

Jip

Kringen in het water

De kringetjes in het water
achtergelaten door achteloze druppels
die zich uit het grijze wolkendek losmaakten
en met geweld het gladde wateroppervlak doordrongen
gedreven om een boodschap na te laten
Hebben bij nader inzien
niet eens zo veel indruk achtergelaten
toen het windstil werd
verdwenen ze weer
en niemand herinnerde zich de kringetjes nog
Enkel het water


Jip

De oneindigheid

De oneindigheid van de wereld
als gevangen in een bol
van mondgeblazen glas
Zo kwetsbaar in haar zichtbaarheid
als een pasgeboren schaap
dat zich bevend staande houdt
De openheid voor suggestie
doet vermoeden dat de oneindigheid
niet meer is dan een mathematische formule
eenvoudiger dan een plus een
maar in simpelheid ongrijpbaar
Niets van dit alles kan afdoen aan
of versterken van
De sterveling ziet en ondergaat
de oneindigheid van de wereld
want wanneer de sterveling sterft
Weet hij, dan wel zij, pas zeker
wanneer het einde
daadwerkelijk geen bis meer kan ontvangen

Jip

Houden van

Mijn hand om de jouwe
je vingers gevlochten
je ogen gericht
naar mijn eigen gezicht
Vol liefde en aandacht
vol aanspraak op mij
Ik kan het je zeggen
ik zet alles opzij

Je buik tegen mij aan
je hoofd op mijn borst
je woorden gericht
naar mijn eigen gezicht
Aanwezig is alles
aanwezig compleet
Ik kan het je zeggen
dat dit liefde heet

Ik zal op je passen
hoe groot je ook bent
op mijn kleine meid
op mijn kleine vent
zal geen pad voor je maken
maar een richting aangeven
Je mama voor altijd
een heel mensen leven

Jip

Over

For sale
any one can see
Out in the open
a rugged little tree
Four leaves of cloaver
one little bite
And the left overs tell you
it was a harsh night
But the road to salvation
if steep, night or day
It was all in the stars
just didnt hear what they say.

Jip

Kus

In het vuur van de nacht zag ik
lichtjes in je ogen
weerschijnend in de kaarsen
Zoete klanken als een melodie
gecomponeerd in eenvoud
gespeeld in twee delen
Uitgevoerd in perfectie!

Jip

Niet meer dan dat.

Het was een wedstrijd zonder regels
als pennenvuur zonder inkt
Het was als een waas die nimmer optrekt
als geld dat niet stinkt
Het is een leugen de die waarheid
met een strik verpakken kon
Het is een wedstrijd zonder winnaars
die de achterblijver won
Het zijn de kansen van het leven
die je neemt of sleets vergat
Het is niet meer het is niet minder
Het is feitelijk, niet eens meer dan dat.

Jip

Alleen

Alleen mijn handen
opgeheven in de leegte
grijpend naar niets
gedoemd te mislukken
De eenzaamheid overvalt
de schepper neemt
iets was
niets is

Jip

Nimmer minder

Je had me waar je me wilde hebben
Ik was waar ik niet moest zijn
de grond onder mijn voeten drassig
Open gaten in mijn hoofd
Wandel eenvoudig in mijn mijn
daar waar ik niet was kon ik zijn
en nergens in dit alles was er meer
nimmer meer,
en immer minder

Je had me daar waar je me niet wilde
ik was daar waar ik niet kon zijn
de grond onder mijn voeten ijzig
Lege ruimte in mijn hoofd
Ren voorbarig in mijn eigen
daar waar ik heen moest kon ik gaan
daar waar ik niet kon gaan daar ging ik
en in het grote geheel kwam er meer
nimmer minder
en immer meer

Je had me niet meer, dus kon zijn
ik was daar waar er ruimte was
de grond onder mijn voeten stevig
Duidelijkheid in alle kleuren
Wees mij meer in eigen zijn
daar waar ik ben daar mag ik zijn
daar waar ik niet meer was en kon zijn
en in het alles is er veel
nimmer minder
immer meer en meer

Jip