zondag 28 december 2008

Nee

Je kijkt me aan met zo veel vuur
een onbewogen nee klapt
met slagkracht tegen de muur
Ik denk dat je niet wilt

Je kijkt me aan met zo veel pijn
een ongezwegen nee klapt
uit je met zo veel pijn
Ik dat dat je niet wilt

Je smeekt me met zo veel angst
een goed begrepen nee klapt
weg, jij bent het bangst
Ik denk dat je niet wilt

Ik doe mijn best
Ik denk dat je niet wilt
Ik doe mijn best
Nog even meisje, nog even

Jip

Ik kan het ook

Ik heb me zo vaak afgevraagd
waarom jouw wereld blijft draaien
zelfs als de mijne stil lijkt te staan
aan mijn voeten stuk valt
ongrijpbaar of onwaarschijnlijk
Ik kan het ook
Ik heb me zo vaak afgevraagd
waarom jij kunt blijven dansen
zelfs als mijn voeten als beton worden
gekleefd in stugge modder
onbeweeglijk of ritmeloos
Ik kan het ook
Ik heb me zo vaak afgevraagd
waarom jij altijd boos kan blijven
zelfs als ik je al vergeven heb

Ongelofelijk
Ik kan alles wat jij kan
en nog meer

Jip

donderdag 25 december 2008

Hoewel hij alles had moeten weten
hoed noch rand waren hem voorbij gegaan
Stond hij smalend in het midden
wee mij, wee mij
Hij kende de redenen van redenatie
Hij kende de wegen van het gerecht
Wonderwel alleen vergeten
goed is goed, slecht is slecht
Niets van de stille wateren
die ondoorgrondelijk waren
En toch overzichtelijk geheel maakten
Vragende ogen van vele gezichten
spiegelden hem
een wereld voor,
eindeloos, neem mij
eindig in het spel
Hij kende alles, hij kende niets
Vergeten, wonderwel, dat wel.

Jip

Nie

Het is als omringt door likken de vlammen
die mijn hielen kussen
als ik mijn zonden overzie
en al met al
niet eens kan tellen
niet hoef te tellen
Niemals Nie
Voel mij als omringt door kaarsen
die spelen met de ochtendbries
als ik mijn deugden overzie
en al met al
niet meer hoef tellen
niet eens kan tellen
Niemals Nie
Ik voel me als een simpel lichtje
dwalend door een lange nacht
Als ik mijn geluk overzie
en al met al
thuis mag komen
thuis kan komen
Wie man kennt.. man kennt es nie

Mis

Ik zie je ogen, vuur geschoten, aangeschoten, wild
Ik hoor je stem, omhoog geschoten, doorgeschoten, stil
Ik voel je woorden, afgeketst, op wat niet was en zou
Ik voel je dag na dag steeds minder, mis ik veel,
maar mis niet jou.

Jip

Verhaal mijn leven

Verhaal mijn leven
niet als sprookje
niet als oneindig verhaal
Verhaal mijn leven
in de woorden
die we kennen, allemaal
Verhaal mijn leven
lang gelukkig
lang geleden als het moet
Verhaal mijn leven
begin tot eind
Het komt goed toch... het komt goed

Jip

Het stormt

Het waait te hard om goed te kijken
de bomen buigen
Buig maar mee
Het gaat te hard om te ontwijken
Wij verdrinken
zee zee zee
Het stormt te fel
de schepen stranden
op het strand geen mens, geen hond
Men gelooft toch met geen macht
dat hier het eerste kerstlicht stond
Het waait te hard om mee te lopen
dus we lopen tegenin
Soms met frisse, soms verloren
soms met voor of tegenzin
Het stormt de dagen moeten lengen
De storm die ligt al dagen niet
Het wordt een lange lome lente
zoals het er nu uit ziet.

Jip

woensdag 24 december 2008

Meisje

Meisje geef me je handen
ik zal je leiden
langs de weg die vele hebben moeten gaan
die vele hebben ontweken
Meisje ga mee.

Zolang heb je gezwommen
Met haren voor je ogen
en stenen aan je voeten
denk je dat het niet
eens tijd wordt
om de wereld te aanschouwen
zoals zij eigenlijk is

Zolang heb je gelopen
met je ogen op de grond
en je handen in je zakken
denk je dat het niet
eens tijd wordt
om de wereld te ontmoeten
zoals zij eigenlijk is

Zolang heb je gedanst
met blaren op je voeten
en ogen in je rug
maar denk je niet
dat het eens tijd wordt
en vecht eens terug

Je mag een meisje zijn
en huilen van verdriet
zeeen vol tranen huilen
maar verdrinken
dat mag niet
Meisje het wordt tijd
de wereld te beleven
met grote teugen
niet heel even
Meisje het is tijd
om je niet langer te verstoppen
achter het grote gordijn
waarin je niet mocht zijn


Denk je niet dat het wel eens tijd wordt
Om adem te gaan halen.
Meisje wordt een vrouw!

Jip

dinsdag 23 december 2008

Jij kent mij niet

Ik ken de wegen van fatsoen
ik weet ook wat ze kunnen doen
Ik ken de wegen van de pech
ik weet zelfs wat ik nu weerleg
Ik ken de paden van geluk
en hoe ze gingen, gewelddadig, stuk
Ik ken de de weg van het lot
en hoe het ging, meer dan kapot
Ik ken je ogen en je lach
ik weet zelfs hoe je mij vaak zag
Ik ken je wel
je kent me niet

Jip

vrijdag 19 december 2008

Voor jou

Je pakt mijn hand als ik verdwaal
in duizend loze tranen
die loskomen uit alle onzin
die mijn leven kreeg
te dragen, de verplaatsen
die ik zag gebeuren
waar ik een aandeel aan had
maar wat mij uiteindelijk gebeurde
Je pakt mijn hand als ik verdrink
in duizend loze woorden
die loskomen uit alle feiten
die ik in mijn leven zag
voelde, aanhoorde
en die waarschijnlijk toch
fictie bleken te zijn
maar wel mijn verhaal
Je pakt mijn hand als ik verlies
gewoon de route van de dag
als ik even niets anders meer weet
dan in je ogen te kijken
te zien dat er
nog meer is op deze wereld
en allemaal van mij,
Je pakt mijn hand
omdat je van me houdt
en lief ik hou van jou

Jip

Minder fel

Er schijnt een fletse zon
door het open raam in de kamer
net alsof zij willen zeggen;
Ik ben er wel maar doe een dagje minder
ik blijf wel warm maar niet meer heet
ik schijn nog wel maar minder fel
het is maar dat je het weet
ik ben er wel
Ik doe een dagje met haar mee
een dagje... misschien minder
ik ben er wel
maar minder fel...

Jip

Boek

De voorpagina leek hoopvol
Zelfs het eerste hoofdstuk las ik met vertrouwen en plezier
Maar naarmate de bladzijdes vorderden
las ik gestaag de woorden
die de schrijver onbedoeld
of toch opzettelijk
deze vorm had gegeven
Mijn ogen toegeknepen
mijn handen in vuisten
Niet in staat om het boek opzij te leggen
Hoopvol op een ommekeer
waardoor de hoofdpersoon...

Het slot van het boek heb ik niet gelezen
Heb het weggelegd
afgesloten
Was bang dat het einde
eindig zou zijn.

Jip

donderdag 18 december 2008

Muur om mijn hart

Alsof ik een muur om mijn hart heb moeten trekken
steen voor steen gebouwd
maar met slecht cement
de voegen waren al aan het barsten
toen de muur nog lang niet
op haar hoogste punt was
Altijd scheen er
een ingang te blijven
Raak me
Breek me
Maak me
Smeek me

Uiteindelijk bleek
de muur niet langer bestand
en heb je haar omgetrokken
het leek je niet eens veel moeite te kosten
gat na gat
Sloeg je
Brak je
Duwde je
Zweeg je
en sprak je

Toen de muur viel
en mijn hart op de grond lag
klaar om te vertrappen
Heb ik bij elkaar geraapt
dat wat ik wilde hebben
De muur om mijn hart
kon je niet langer beschermen
tegen wat je uiteindelijk
aan hebt gericht.

Jip

Loslaten

Er is niet langer iets om los te laten
zelfs de losse einden
liggen meters ver uit elkaar
niets om te knopen
Toch schijn jij te denken
dat in dit alles
jij recht hebt
op een stukje van mij
meer dan de stukken
die je jarenlang had

Jip

Daar waar de zon haar stralen neerlegt

Daar waar de zon haar stralen neerlegt
daar wil ik je ontmoeten
zodat de koude grond mijn voeten
niet langer pijn kan doen
Omdat de wereld daar iets lichter lijkt te zijn
en alles in perspectief
een schaduwkant heeft
doch kende ik deze allang
Ik zal je aankijken
je blik niet langer ontwijken
ik zal zijn wie je denkt
dat ik ben
Niet langer minnares
niet langer kind
enkel dat wat ik ben
Ik zal je spreken met woorden
die vloeiend uit mijn mond zullen rollen
Ik haat je niet
want haat is verspilde moeite
Ik weet dat jij me haat
haat om wat ik wel deed
haat om wat ik naliet
haat om wat ik uiteindelijk
helemaal niet had mogen doen
Ik zal je ontmoeten daar waar de zon
haar stralen neerlegt
Ik hoop dat je moed genoeg hebt
maar ik vrees dat jij enkel
in het maanlicht nog mooi bent

Jip

dinsdag 16 december 2008

Te veel

Alsof de regen in mijn hoofd
mijn oren overspoelde
en ik niets meer hoorde
dan het tikken van de druppels
langzaam gleden ze langs mijn warme wangen
richting grond
om zich daar te vermengen met de resten die ik vond
een hand op mijn schouder als een baken in zee
kwetsbaar grijp ik
met al mijn kracht
soms lijkt het net of ik eeuwig mis grijp
redt mij
De tranen in mijn ogen
als regen uit mijn hoofd
Soms lijkt het allemaal
wat te zwaar om te tillen
Soms is het zelfs
mij te veel

Jip

Zwijg toch

Er hoefde niets meer gezegd te worden
er waren littekens die niemand meer hoefde te zien
maar die steeds naar de oppervlakte werden getrokken
boze tongen die bleven likken
als vuur dat zich naar buiten wil duwen
Er hoefde niets meer gezegd te worden
maar het werd wel

Jip

donderdag 11 december 2008

Geen medelijden

Schreeuwend sta ik aan de zijlijn van de wetenschap
roepend naar wie horen wil
hoe ongelukkig ik ben
tranen van verdriet en woede
Wetenschap van onmacht
Krijsend doe ik mijn beklag op het centrum van de aandacht
geen toehoorder kan ontsnappen
aan mijn vurig relaas van pijn
gal en bitter van verlies
Leeg kijk ik een glazen wereld in en schop
dwars door elke ruit wil ik
zie mij, hoor mij, ruik mij, wee mij
Ik ben niets meer dan een hoopje
van wat een ander achter liet
Medelij mij (niet)

Jip
Misschien kunnen we wel samen
de wereld vorm geven
Je hebt mijn gedachten
al zo vaak uitdacht
Je hebt mijn woorden
al zo vaak over genomen
Je hebt mijn leven
al zo vaak overzien
Misschien kun je het wel alleen
Misschien ook niet, misschien

Jip

woensdag 10 december 2008

Lichtjes

De lichtjes in de boom
weerspiegelen de jaren
ze schijnen fel in mijn ogen
doen bijna pijn zoals ze mij
doen inzien
dat het niet de lichtjes waren
die het kerstfeest maakten
het was de duisternis er omheen.

Jip

dinsdag 9 december 2008

Het gras

Het koude gras aan haar voeten laat haar tranen verstillen
terwijl hij haar met zijn ogen scheldwoorden toeroept
die zij het liefste terug zou kaatsen
onwaar zou maken
maar uiteindelijk toch altijd aanvaardt
Er is geen weg terug
wanneer je deze bent ingeslagen
Het gras dat in de lente haar zolen zal doen kietelen
Het gras dat in de zomer in haar neus zal kriebelen
Nu ligt het door onder haar zolen
niet instaat zich op te richten
om iets te laten bewegen

Roerloos kijkt zij in zijn ogen
-ik vraag me af of haat je op kan eten
Zwijgend kijkt ze naar zijn gezicht
-ik weet dat er niets van je overblijft
Vragend kijkt ze naar zijn bewegende lippen
-ik kan niet eens meer luisteren
Mompelend zal ik weglopen
Mijn hoofd hoog
Medelijden zal ik hebben
Het gras zal zich strekken zodra ik ga.... Gebruik het!

Jip

maandag 8 december 2008

Blauw water

Wees niet bevreesd mijn lief
want ik ken de weg naar waar de zon komt
waar de horizon het land zal kussen
zoals wij de wereld verkend hebben die wij moesten zien.
De donkere wolken,
de eindeloze heuvels die eeuwig bergen bleken
Het diep zwarte water wat langzaam blauw kleurt.

Ik reik je mijn hand daar waar ik hem je geven kan
zelfs als de afstand onneembaar lijkt
voel ik je adem op mijn huid
de zachte aanraking van je vingers die
meer indruk maken dan de eindeloze heuvels en de donkere wolken
zelfs het zwarte water lijkt blauwer te zijn

Ik neem je de nacht van je schouders
en omarm de twijfel die je zonder uitspreken hebt laten drijven
Ik ken je woorden en de woorden die je niet spreekt
Ik weet de wegen die je niet wilt gaan
De heuvels vervlakken en na donderbuien trekt het wolkendek open
het blauwe water is van ons

Jip

Zij koningin

Zij was als een koningin
alleenheersend op haar troon
gezeten tussen wat zij noemde haar volk
Als marionettenspeler trok zij menigmaal
de te hard aan de touwen
tot dat zij braken
en het volk niet meer wilde luisteren
Toen stond zij daar als afgezette wereldleidster
te schreien om de brokstukken van haar
gesmolten zandkasteel
In plaats van tervergeefse tranen
had zij beter haar muren kunnen verstevigen
Hij vertrapte niets
Hij spoelde niets
Hij was.. en ging...dwars door alle muren heen

Jip

donderdag 4 december 2008

Storm in mijn hoofd

Storm in mijn hoofd
ik voel de takken tegen mijn wangen slaan
en de wind waait in mijn oren
ik versta niet meer wat
je tegen me wilt zeggen
of ik wil het niet meer horen
Met orkaankracht
strijd ik vol weerstand mee
de storm in mijn hoofd
overtreft de storm op zee
en alles alles alles
lijkt jouw schuld te zijn
en bulder ik in mijn hoofd
tegen de rotsen op
Ik weet het niet
ik storm
namelijk niet zo vaak

Jip

Boos

Ik weet niet eens meer wat ik denk
de woorden in mijn hoofd komen
met zo´n kracht voorbij
dat ieder uitroepteken
er een te veel is
Ik geloof niet eens meer wat ik denk
wat alles lijkt absurd
overtrokken en reactief
Niets van dit alles is waardevol
Er is niets meer en toch voelt het als zo veel

Jip

woensdag 3 december 2008

Wakker worden

Ik weet dat morgen als ik wakker word
nog steeds jouw glimlach om mijn lippen speelt
Dat de nacht hoe grauw en donker
niet jouw licht kan doen vergeten
Jouw stem in mijn oren
Jouw hand in de mijne

Toch sta ik elke morgen
alleen op
het koude huis in
de lichten aan
de routine van de dag
die dagelijks meer routine wordt
Ook zonder jou

Maar ik weet
dat als ik wakker word
Ik nog steeds van je mag houden
En ik weet
dat als jij wakker wordt
we weer synchroon lopen

Jip

Zijn deel

Langs de zijlijn ziet hij ademloos het spel aan zich voorbij trekken
spelers die een tegen een hun mannetje staan
maar in groepsverband niet op kunnen gaan in het geheel
het individu blijft
ten opzichte van het alles
een groter geheel
dan een deel van het geheel
Langs de zijlijn ziet hij, vol overgave
en begrijpt dat zijn deel
groter is dan het geheel

Jip

dinsdag 2 december 2008

Ik weet het niet

Ik denk
dat ik heel zeker weet
en dat het hoogstwaarschijnlijk
misschien het beste is
voor alles
en iedereen
en dan wel
vooral voor mij
dat ik op dit moment
het even
niet meer weet

alsof mijn voeten
onder mij vandaan sloegen
als luciferhoutjes
kraakten onder het gemak
waarmee woorden werden uitgesproken
vol boodschap
en lading,
maar achteloos
mijn leven ingegooid
Hoewel ik wist dat
ze zouden kunnen komen


Ik denk
dat ik heel zeker weet
en dat het hoogstwaarschijnlijk
misschien het beste is
voor alles
en iedereen
en dan wel
vooral voor mij
dat ik op dit moment
het even
niet meer weet

Alsof mijn wereld
terwijl ik zeker wist dat ik keek
zo voor mijn ogen
van kleur verschoot
door de simpelheid van dit leven
en hoe complex het is
soms komt er even
wat licht op de zaak
vaak is het erg donker


Ik denk
dat ik heel zeker weet
en dat het hoogstwaarschijnlijk
misschien het beste is
voor alles
en iedereen
en dan wel
vooral voor mij
dat ik op dit moment
het even
niet meer weet

En daarbij
wie ben ik
om te weten?

Beter mens

Het is een schreeuw uit onmacht
wijze woorden roep je
vol waarheid
Hoe slecht ik ben
en waardeloos
Nutteloos
eigenlijk niet meer dan
een fragment uit je leven
Hoe afzichtelijk
afstotelijk
hoe veel je van mij houdt
dat je al deze informatie
aan mij toevertrouwd
Zodat ik kan
werken aan
een beter mens te zijn,
de race is gelopen
en ik acht de kans klein
ooit een beter mens te worden
dan het mens dat ik ben

Jip

Moeilijk

Hoe hard de regen ook spoelde
het leek vandaag geen zegen
te zijn, te wandelen
in de wassende regen
Mijn tranen lieten hete sporen
na op mijn koude wangen
die niet meer naar vroeger
maar naar het nu verlangen
Mijn handen zoeken twijfelend
naar steun in jouw hand
Keuzes met het hart
zijn zelden met verstand
Vandaag was een horde
die ik alleen moest nemen
en zelfs nu ik hem over ben
is hij nog niet verdwenen
Ik zwijg nu duizend talen
maar ooit zal ik het weten
Hoe zwijgend ik ook ben
vergeven wel, niet vergeten

Jip

Mijn strijd

Ik vocht drie duizend dagen
toen was ik het vechten moe
Ik waakte even lange nachten
toen deed ik mijn ogen toe
Ik gaf taal nog teken
tot de pijn begon te slijten
Ik reed de wonden meer dan open
er bleef niets over te verwijten
Toen de dagen gingen lengen
en het zonlicht boven kwam
Leek het net alsof de nacht
mij het zicht totaal ontnam
Maar ik merkte dat tussen de wolken
sterren naar me bleven schijnen
Het is een vreselijk naar verhaal
Maar de woorden gaan verdwijnen
We gaan niet voor het goede einde
het is ook niet heel ver weg
Maar uiteindelijk is het afgelopen
Op het moment dat ik het zeg

Jip

dinsdag 25 november 2008

Slagveld

Boos strijd ik met mijn nagels in mijn palmen
het vizier gesloten
en altijd klaar voor de strijd
ieder woord is er een dat kan kwetsen
Wit papier maakt mij furieus
Ik kan niet alleen winnen,
ik kan niet verliezen
Onneembaar als een vesting
Want ik ben eeuwig sterk
Vecht voor het juiste
In mijn ogen....


Hoe wreed ook, lijken mijn ogen
altijd een ander beeld te zien
een andere kant uit te kijken
Ik strijd niet
Zonder harnas
neem ik aan
Meer is er niet
Ik hoef niet te winnen
en heb niets te verliezen
Ik laat je achter op een verlaten slagveld
Jij Don Quixote de la Mancha

Jip

Emoties

Ik weet nooit zeker of het vlinders zijn
die in mijn hart neerstrijken
en verwarring zaaien
Soms zijn ze met een enkel handgebaar
de wereld in te wuiven
Soms lijken ze eeuwig te willen schuilen
in het ritme van mijn hart
Ik denk soms dat het bijen zijn
die in mijn hoofd vertoeven
en daar zacht blijven prikken
Soms zijn ze te negeren
en enkel zacht gebrom
Soms lijken ze hun angel dieper en dieper
in mij te willen boren
Vaak weet ik dat het emoties zijn
die ik een plek moet geven
niet in mijn hart of hoofd
enkel in mijn leven.

Jip

zondag 23 november 2008

Sneeuw

Zo speelden wij
sneeuwpop drie hoog
ijzige ballen door de lucht
vlokken die je haren
kleuren zoals het landschap
koude handen op mijn buik
de witte wolken als ik zeg
dat ik gelukkig ben

Jip

donderdag 20 november 2008

Wind waait

Traag neemt de wind
alles mee
wat er spookt
rond mijn hoofd
in mijn hoofd
rond mijn hart
in mijn hart
Loom speelt de wind
een spel met mijn haren
en alles wat er speelt
lijkt
relatief

Jip

vrijdag 14 november 2008

Ik had beter moeten weten

Ik vraag me af
waarom het niet geeft
als jij het zegt
en als ik het zeg
het een aanval is
recht op je hart
of je geweten
wie weet wel op jezelf
Het zijn maar woorden
als jij ze spreekt
maar als ik ze langs mijn lippen
laat glijden
is het een dolksteek in je hart
die je niet aan zag komen
en dus niet kon ontwijken
Het was alleen maar boosheid
als jij het doet
Ik had beter moeten weten
Daar had je dan
wel gelijk in

Jip

Valse tonen

Het klinkt als valse tonen in mijn oren
dat alle spijt oprecht is
zei men
Maar als de melodie wegsterft
Blijft er na het staccato van de drum
niets meer over dan een gekwetter
waarin zelfs een slecht verstaander
nog hoort dat er vals gespeeld wordt
Het hoeft niet een de trompet te zijn
zelfs de kleine piccolo
maakt in dat opzicht te veel lawaai
Het klinkt als valse tonen in mijn oren
maar jij bent blij
dat je spijt kunt hebben

Jip

Vogels

Ik vroeg me zo vaak af
waar de vogels heen vlogen
als ze opgeschrikt
de benen namen
Onbekende oorden
als veilige plaatsen gingen zien
Ik vroeg me altijd af
of ik daar ook kon gaan

Jip

woensdag 12 november 2008

Laat mij

Laat mijn wangen kleuren
daar waar geen mens kan komen
daar waar een spoor van liefde
de warmte overtreft
Laat mijn hart een ritme spelen
door enkel aan mijn zij
als fluweel je handen door mijn haren
het koesteren der zinnen
Als mijn huid zich opricht
naar de aanraking der hunkering
De druppels die hun weg vinden
langs de welvingen die
een soms bergketens kunnen verbleken
Geen vulkaan kan verwoorden
hoe de stormen in mijn buik
Jou liefhebben

Jip

maandag 10 november 2008

Winnen

Ik wist niet dat ik strijden moest
om iets wat niet te winnen viel
Ik was de wedstrijd ongemerkt
voor jou toch aangegaan
De trofee die mij aangereikt werd
heb ik wonderwel terug gegeven
Ik gooide geen zes
om de put te ontvluchten
Op eigen kracht
zijn er regels ontstaan
Daarmee was de wedstrijd gesloten
nul nul... toch wilde jij verliezer zijn
Echter
Ik wil niet winnen.

Jip

De rand

Ik sta op mijn tenen
om over de rand te kijken
zodat ik kan zien wat er verder nog is
maar hoe ver ik ook rek
en mijn haren uitstrek
blijft de rand buiten mijn bereik
Aan de toppen van mijn vingers
probeer ik mij op te trekken
aan resten van hoop
die aan mijn voeten liggen
Ik creëer opstapjes
van achtergelaten ruimtes
maar nooit kijk ik over de rand
wanneer ik zeeen gehuild heb
omdat wat ik liet
Kijk ik naast me en zie
een groener veld
dan ooit te voren

Jip

Toen was er niets

En toen was er niets
niets meer dan een zucht
als een bel in het water
kapot geprikt
nadat alles er was
En toen was er niets

Jip

donderdag 6 november 2008

Hij

Hij schudde zo achteloos de nacht van zijn schouders
verdween met het krieken van de zon
Net alsof hij er nooit was geweest.

Vol twijfel lig ik in mijn bed
de lakens nog warm en gekreukt
Net alsof hij nooit meer zou gaan.

Een glimlach om mijn lippen oprecht niet gespeeld
de ochtend kuste jouw haren dit maal
Net alsof het altijd zo was geweest.

Jip

dinsdag 4 november 2008

Ze hadden me liefde beloofd

Ze hadden het me anders beloofd
We zouden lopen over witte velden
die gekust waren door de bevroren dauw
waar een kleine zon haar stralen
op liet weerkaatsen
die in jouw ogen een spectrum van kleuren deed ontwaren
Er zouden kleine lichtjes zijn
die heerlijk geurende bomen
Waaronder ik me in jouw armen
zou verstoppen tegen de kou
Engelen gezang
hoge heldere stemmen die hoogtepunten zouden brengen
Met alle heerlijkheden die een mensenleven
zou kunnen brengen
Ze hadden me beloofd dat ik jouw lippen
zou mogen zoenen onder takken
die men aan balken zou hangen
Men had gezegd dat rode wangen
ogen loom maakte
Pure romantiek gevangen in glimmende ballen
en flakkerende kaarsjes
waarin lichamen uitkwamen als zijnde
een perfecte kopie van
ik noem maar de David van Michelangelo
of de Venus van Milo
Maar al deze beloften en al wat niet meer was..
Het werd eerst nog herfst
met storm in mijn haar.

Jip

maandag 3 november 2008

Het is niet stil

Door het bovenlicht kan ik zien
dat de nacht nog helder is
de sterren hebben menigmaal hun ogen toe geknepen
ik knipoog terug, nooit zeker of zij bedoelen
De maan staat hoog boven de wind
het verlate schijnsel van de zon
te weerkaatsen in een wereld die nooit meer zwart wordt
Neonreclame knalt uit boven de eeuwige lichten
van de glazen steden die we bouwen
om de kwetbaarheden van de koude grond te beschermen
Een doorlopende kakofonie van motoren die toeteren of optrekken
langs wegen waar men permanent moet zien, of gezien moet worden
mensen die nooit meer hun bed willen kussen
Door het bovenlicht kan ik zien
dat de nacht nog helder is
Ook daar boven wed ik
is het niet stil
Dat is het immers nergens.

Jip

donderdag 30 oktober 2008

Ik ken je als mijn handen

Ik ken je als mijn handen
de warmte die zij brengen
echter soms zo koud
dat een rilling mij ontsnapt
Met uitgestoken vingers
die van het leven willen proeven
met een zachte plek
waarin een hand kan rusten
Ik ken je als mijn handen
omarm me.

Jip

Jammer dan

Ik heb geprobeerd om te begrijpen
wat mij toegeworpen woorden moesten zeggen
Ik heb geprobeerd om in te zien
wat er mij voor de voeten werd gegooid
als dat is wat er is
en dat is wat er komt
Als alles wat ik doe
wordt afgebrand tot iets
Dan hoef ik niet meer te proberen
en doe mijn ogen en oren toe
De wereld is compleet
ook zonder alle inzicht

Jip

Wat er was

Vol eenvoud kon men zien
dat wat er was
niets meer was dan een stip
niet eens aanwezig in het nu
enkel in het toen
wellicht zelfs in het straks
maar vol eenvoud kon men zien
dat wat er was
vooral was
wat een ander wilde
dat er zou zijn.

woensdag 29 oktober 2008

Oostenwind

O oostenwind waai met mee mee
Zodat ik kon zien wat er achter de wolken lag
die zich samengepakt
tot een grijze deken hebben gevormd
gedreven op wind
zoekende naar de weg
ver oostelijk van hier
Zodat de zon haar gezicht kan laten zien
en de maan een oogje toe kan knijpen
Maar de wind waait west
de wind waait west

Jip

dinsdag 28 oktober 2008

Duin en zee

Het zijn trage stappen in het zand die ik achterlaat
als ik mijn sporen na laat
de weg van duin naar zee
met tegenwind
zoveel makkelijker lijkt het
om met de wind mee te lopen
maar dan moet je
onherroepelijk
het duin op

Jip

Je leest me

Je leest me
elke dag zie je langskomen
veilig vanachter een computer
lees je de woorden die ik op papier zet
elke dag weer
een gedicht of drie vier
Je leest me
wie ben je
En wie ben ik?

Jip

Ik plukte je

Ik plukte je op regendagen
om de druppels die je bladeren deden buigen
in mij op te kunnen zuigen
Ik plukte je in zonneschijn
om de stralen die je kleuren deden uitkomen
op mij te laten weerschijnen
Ik plukte je in ontij
om de kracht die zich meester van je maakte
over mij te laten gaan
Ik plukte je
maar in wezen
had ik je moeten laten staan

Jip

vrijdag 24 oktober 2008

Mijn blonde krullen

Ik draai mijn blonde lokken om mijn vinger
krullen die weerbarstig om mijn blauwe ogen springen
ik kijk je aan
met open blik de wereld in
Niets schijnt te deren
dat wat er onder het gelaat zit
Een purperen vlek
broos en vol pijn
verborgen onder een glimlach die niets minder zegt
dan het gaat goed, hoe is het met jou
Daar niemand weten wil dat wat je eigenlijk zegt

Ik draai mijn blonde krullen in een staart
zodat mijn blauwe ogen weerbarstig de wereld in kijken
kijk me aan
met open blik mijn ogen in
Niets is wat het lijkt
onder elke boodschap schuilt een lading
een zwarte boodschap
open en vol venijn
onder een zachte deken die de woorden vervormt
zachte heelmeesters, maken stinkende wonden
Daar niemand hoort wat ik werkelijk zeg

Ik draai mijn hoofd de wind tegemoet
Mijn blonde krullen spelen een spel met de wind
blaas me weg
met gesloten ogen huil ik
alles is wat het was
er staat niets meer geschreven dan wat ik zei
een groot gat
stinkend als rottend vlees
geen woorden meer die bedekken wat ik voel
Boos ben ik niet, niet eens verdriet
Niemand hoeft mij te horen ik ben er zelf

Uiteindelijk
heeft elke waarheid twee kanten
niets is wat het lijkt
alles is wat het is
Je kunt het draaien, spelen, horen, gillen, schrijven, wezen, zijn
Maar uiteindelijk
is het de waarheid die het dichtste ligt
bij wat men waarheid vindt
de waarheid die het wint.

Jip

Achteloos

Je neemt me achteloos mee
op omzwervingen
langs wegen die jij
en ik niet kennen
maar die desalniettemin
ons bekent voorkomen
in het wezen van het zijn
in het zijn van het wezen
We keken elkaar aan
begrepen niets en alles
Achteloos liep ik de wegen na
die ik ooit al had gelopen
Ze leken rechter deze keer
en om elke hoek
ligt enkel verassing en geen gevaar
Echter
Ik lieg
want achteloos doe ik niets meer in dit leven
Dat was, dat was ooit

Jip

Letters, woorden, zinnen

Ik heb met letters woorden gevormd die nooit de wereld zouden zien
zinnen die enkel nog in mijn hoofd bestaan
of bestaan hebben
En niets van dat alles heeft nu
enig bestaansrecht
en van alle woorden die ik schreef en dacht
zijn ze waarschijnlijk de mooiste
de beste
of de raakste
Maar in mijn hoofd komen er altijd nieuwe woorden, zinnen, regels
ik verlies niets, ik win

Jip

Kringen in het water

De kringetjes in het water
achtergelaten door achteloze druppels
die zich uit het grijze wolkendek losmaakten
en met geweld het gladde wateroppervlak doordrongen
gedreven om een boodschap na te laten
Hebben bij nader inzien
niet eens zo veel indruk achtergelaten
toen het windstil werd
verdwenen ze weer
en niemand herinnerde zich de kringetjes nog
Enkel het water


Jip

De oneindigheid

De oneindigheid van de wereld
als gevangen in een bol
van mondgeblazen glas
Zo kwetsbaar in haar zichtbaarheid
als een pasgeboren schaap
dat zich bevend staande houdt
De openheid voor suggestie
doet vermoeden dat de oneindigheid
niet meer is dan een mathematische formule
eenvoudiger dan een plus een
maar in simpelheid ongrijpbaar
Niets van dit alles kan afdoen aan
of versterken van
De sterveling ziet en ondergaat
de oneindigheid van de wereld
want wanneer de sterveling sterft
Weet hij, dan wel zij, pas zeker
wanneer het einde
daadwerkelijk geen bis meer kan ontvangen

Jip

donderdag 16 oktober 2008

Houden van

Mijn hand om de jouwe
je vingers gevlochten
je ogen gericht
naar mijn eigen gezicht
Vol liefde en aandacht
vol aanspraak op mij
Ik kan het je zeggen
ik zet alles opzij

Je buik tegen mij aan
je hoofd op mijn borst
je woorden gericht
naar mijn eigen gezicht
Aanwezig is alles
aanwezig compleet
Ik kan het je zeggen
dat dit liefde heet

Ik zal op je passen
hoe groot je ook bent
op mijn kleine meid
op mijn kleine vent
zal geen pad voor je maken
maar een richting aangeven
Je mama voor altijd
een heel mensen leven

Jip

Over

For sale
any one can see
Out in the open
a rugged little tree
Four leaves of cloaver
one little bite
And the left overs tell you
it was a harsh night
But the road to salvation
if steep, night or day
It was all in the stars
just didnt hear what they say.

Jip

woensdag 15 oktober 2008

Kus

In het vuur van de nacht zag ik
lichtjes in je ogen
weerschijnend in de kaarsen
Zoete klanken als een melodie
gecomponeerd in eenvoud
gespeeld in twee delen
Uitgevoerd in perfectie!

Jip

dinsdag 14 oktober 2008

Niet meer dan dat.

Het was een wedstrijd zonder regels
als pennenvuur zonder inkt
Het was als een waas die nimmer optrekt
als geld dat niet stinkt
Het is een leugen de die waarheid
met een strik verpakken kon
Het is een wedstrijd zonder winnaars
die de achterblijver won
Het zijn de kansen van het leven
die je neemt of sleets vergat
Het is niet meer het is niet minder
Het is feitelijk, niet eens meer dan dat.

Jip

Alleen

Alleen mijn handen
opgeheven in de leegte
grijpend naar niets
gedoemd te mislukken
De eenzaamheid overvalt
de schepper neemt
iets was
niets is

Jip

Nimmer minder

Je had me waar je me wilde hebben
Ik was waar ik niet moest zijn
de grond onder mijn voeten drassig
Open gaten in mijn hoofd
Wandel eenvoudig in mijn mijn
daar waar ik niet was kon ik zijn
en nergens in dit alles was er meer
nimmer meer,
en immer minder

Je had me daar waar je me niet wilde
ik was daar waar ik niet kon zijn
de grond onder mijn voeten ijzig
Lege ruimte in mijn hoofd
Ren voorbarig in mijn eigen
daar waar ik heen moest kon ik gaan
daar waar ik niet kon gaan daar ging ik
en in het grote geheel kwam er meer
nimmer minder
en immer meer

Je had me niet meer, dus kon zijn
ik was daar waar er ruimte was
de grond onder mijn voeten stevig
Duidelijkheid in alle kleuren
Wees mij meer in eigen zijn
daar waar ik ben daar mag ik zijn
daar waar ik niet meer was en kon zijn
en in het alles is er veel
nimmer minder
immer meer en meer

Jip

dinsdag 30 september 2008

Afval

Van alles wat er was
is er alleen de stank nog
een weeïge lucht
verpakt in cellofaan
Behouden om te kijken
maar niet om te aanschouwen
want van alles wat er was
is er enkel nog
een naar residu over gebleven
dat is niet veel
na zo veel jaar bouwen
dat ik je reduceer
tot niets meer
dan afval

Jip

Jij was

Ijskoude druppels schroeien mijn vel
tussen de blaren kan met mijn pad vinden
Ik raak verdwaald tussen alle woorden
uitgestort als een vuilnisvat
JIJ doet het niet goed
JIJ bent het niet waard
JIJ..

Ik voel me eenzaam in het donker
voel me kwetsbaar in het licht
Kou slaat mijn haar neder neer
uitgebrand als een vergeten vuur
JIJ bent de reden
JIJ bent de oorzaak
JIJ...

Het voelt als doodgaan zonder sterven
als ademhalen zonder lucht
ik open mijn handen voor je ogen
en laat je zien wat er nog is
JIJ bent
JIJ was
JIJ...

Jip

maandag 29 september 2008

Ik hou van je

Ik hou van je als je slaapt,
rustig op mijn kussen,
tegen mijn benen,
opgekruld tegen mijn buik
Ik hou van je als slaapt
met een glimlach om je lippen,
rustig en vol overgave,
met je handen op mijn buik
Ik hou van je als je slaapt,
maar nog meer als je wakker bent

Jip

woensdag 24 september 2008

Ik noem het

Het zijn langzame streken die op een papier
de juiste letters tekenen die woorden vormen
omschrijvingen van dat
wat vrijwel niet benoemd kan worden
een aanraking in eenvoud
een onzichtbaar verlangen
dat uiting vindt in zichtbaar lust
Wellicht is het
een weemoedige blik van afscheid
herkenning in verschil
Het kan alles zijn of het detail
soms is het zo veel meer
Het zijn langzame streken zoals de pen
het papier bemint waarop hij
zijn woorden met inkt kracht bij zet
Het is je stem
Het zijn je ogen
Het is je lach
Je aandacht, je zorgzaamheid
Je chaos, je onmacht, je fouten, je onvolkomenheid
Het is onbeschrijfbaar
Ik noem het liefde

Jip

Zoals

Zoals een lentebries teder de bloemen kan beroeren
zo kus je mij
Zoals de zomerzon de aarde kan verwarmen
zo bemin je mij
Zoals een herfstbui de dag kan donker kleuren
zo verbaas je mij
Zoals de winterkou de wereld kan betoveren
zo is mijn leven

Jip

Misschien toch

In het zwart sluit in mijn ogen
de nacht lijkt dikker deze nacht
wellicht mijn onvermogen
maar hij is zwaarder dan verwacht

Als een deken heeft hij mijn lichaam omsloten
beklemmend als een steen op mijn hart
Met mijn ogen gesloten
zo duidelijk verward

Omdat de lente ging en zomer niet wilde komen
sta ik koud in de herfst op mijn sokken
verloren in vergane dromen
t is tijd om uit te klokken

Alsof de winter, zonder gene,alles mee nam
licht, lucht, warmte, enkel kou
en onverwacht zo sluipend aankwam
in de restjes vond ik jou

Het is alsof je me omsluit als een warme deken
veilig tegen regenwolken, donderbuien, onvermogen
Ik heb nog over het randje gekeken
Maar dit keer, schijnt het echt te mogen.

Jip

Bloemblad

Het zijn blaadjes die vallen
op het zandpad
Het leidt naar niets
naar nergens
Het waren rozen ooit
geurend naar zoete liefde
maar nu enkel wee
De lucht van vergane glorie onderstreept
het feitelijk van de bloem
zij is niet instaat om zaadjes te maken
dus vergaat ze
sterft ze
vergeet men
Dat hoop ik

Jip

vrijdag 19 september 2008

Afscheidsbrief

Je had het niet verdiend
dat wisten we beide
of het nu het heden
of het verleden
was, je had het niet verdiend
en dus bewoog ik hemel en aarde
als je mij daarom vroeg
was ik degene die vol liefde
al jouw extra bagage droeg
Ik trok de schepen mee
die je niet kon verbrandden
Luisterde naar je als je niet meer kon
naar gesprekken die verzandden
Je had het niet verdiend mijn lief
dat geef ik je zo na
of het nu je heden
of je verleden
was, je kon het niet verdienen
en dus schepte ik orde
als er chaos bleef
en was ik je voetstuk
omdat ik je vergeef

Je had het niet verdiend mijn schat
dat is een vaststaand feit
maar met al jouw verworven rechten
raakte ik mij steeds meer kwijt
het ging mij niet om de knikkers
het ging me zelfs niet om het spel
Jij had het niet verdiend, weet ik
Maar lieve schat, ik wel?


Jip

vrijdag 12 september 2008

Ken uw klassiekers

Onzeker stapte hij
met onvaste stappen
door het leven
over elke schouder
kijkend
wijfelend
twijfelend
Elke keuze kon de juiste zijn
of de foute
wellicht de enige
keuzes
onaanvaarbaar
onaanraakbaar
Opgejaagd als je neergeschoten dier
strompelend strijdend
voor het leven
dat nog lag
om de hoek
dichterbij
onbereikbaar
onberekenbaar
Eindeloos zou hij doorgaan op de weg
die hem meenam
weerloos als een lam
klaar voor de slacht
het blok
Opgegeven
strijdbaar
herkenbaar
Vergeten in het alles
verloren in het geheel
maar uiteindelijk
zoveel sterker
de haas wint zelden
even als de leeuw
Ken uw klassiekers

Jip

donderdag 4 september 2008

Rombom

Als de stokken die het vel beroeren
rombom rombom
Ritmisch neerkomen op de rand
rombom rombom
Vol vuur en vol kracht
rombom rombom
Soms onverwacht heftig
rombom rombom
Vaak subtiel genoeg
rombom rombom
om de trom te laten klinken, maar niet door het vel te slaan

Jip

Wellicht

Zo vaak heb ik hoopvol gedacht dat wat ik zag
enkel was wat ik wilde zien
de perfecte wereld lag net achter bergen
of vlak om de hoek
maar bereikbaar
Mijn ik was niet daar meer
en verloren gegaan
in een zee van vergane verlangens
Romantiek uit een boek
doorspekt met de film
die het leven placht te heten wellicht
mijn hoofd opgeheven om toch nog te lijken
op dat wat de wereld mij bood

Jip

Ik ben

Mijn naam
gesproken
vol walging
vol ontzetting
want dat
wat ik was
was slecht

Mijn naam
gedacht
in twijfel
verwarring
want dat
wat ik ben
is eng

Mijn naam
verwoord
in passie
verlangen
want dat
wat ik ben
heet ook liefde

Mijn naam
gedroomd
in wanhoop
in wanhoop
want dat
wat ik ben
is dat wat je krijgt

Jip

Ren maar

Ren maar als alles waar je voor kan rennen
je zou inhalen
ben je het rennen beu
voor je begonnen bent
ren maar

Ren maar als alles waar je bang voor bent
je zou inhalen
ben je verloren
voordat je aan winnen denkt
ren maar

Ren maar als alles waar je voor kunt leven
achter je blijft
ben je vergeten
dat rennen geen zin heeft
ren maar... je weet niet beter

Jip

dinsdag 2 september 2008

Tranen

Waren het de tranen
die zo moeiteloos van je wangen gleden
achteloos
als vals gebaar
van welwillendheid
en onmacht
Medelij mij
Zie mij
Zie mij sterven
in mijn tranen

Jip

donderdag 28 augustus 2008

The beat goes on

Even when everyone tells you so
and all that´s left is to say no
There will always be a drum
the beat goes on, the beat goes on
So when it´s over and the sun set west
don´t forget to talk about the rest
There will always be a drum
and the beat goes on, the beat goes on
If your feeling left out
don´t be afraid to shout loud
There will always be that drum
and the beat goes on, the beat goes on
If the music is out of tune
and the night is just too soon
I told you about the drum
and the beat goes on, the beat goes on
If you lost it, try to find it
take my guidance I wont mind it
I keep on playing on my drum
and the beat goes on, the beat goes on, the beat goes on

Jip

zaterdag 23 augustus 2008

Achter alle wolken

De wolken trekken samen boven de hemelsblauwe lucht
Regendruppels op een droge grond
Groene weiden ontspringen aan mijn ogen
Sloten vol met ongenoegen
We zijn hekken aan het sluiten
We zijn bruggen aan het bouwen
De zon schijnt altijd aan gene zijde
Duisternis in zwak maanlicht
als symfonie d-mineur
Wind blaast de zorgen uit het zwerk
Voortgaan
Voortaan
Er is een doorgaande speling der
natuur
der geest
Geestelijk verborgen in de leegte
Verborgen in de geestelijke leegte
En de zon komt door.

Jip

dinsdag 19 augustus 2008

Kijk

Het fletse maanlicht
schijnt je in de ogen
als je naar me kijkt
in de nacht
terwijl ik stiekem
door de haren van mijn wimpers
naar je kijk
en zie
hoe je naar mij kijkt
en op je gezicht
staat te lezen
Dat je ook van mij houdt.

Jip

Overschreeuwd

In stilte was je
mijn held
Keek ik op
tegen alles
wat je zei
en deed
In stilte
maar de rest
heeft het al lang
overschreeuwd
En de waarheid
sloeg me
keihard om de oren

Jip

De wedstrijd is gespeeld

Het is de eindstreep
van je eigen wedstrijd
En hoewel je wist
dat het uiteindelijk
tot een winnaar moest komen
voelt het nog steeds
dat beide verliezen
Gelijk spel is geen optie
En de handdoek in de ring
Kunnen we de toeschouwers al lang niet meer aandoen
Als de lijn gehaald wordt
de scheidrechter affluit
Zullen we beide
met gebogen hoofd
de wedstrijd verlaten
Het voelt net
Alsof we de regels niet kenden
Het regelement bleef veranderen
en we vochten
tegen een tegenstander
die niet was te verslaan
Wie weet
win je toch
hoewel je hebt verloren.

Jip

zaterdag 16 augustus 2008

Mijn hoofd zit vol

Mijn hoofd zit vol
Vol woorden
Vol zinnen

Mijn hoofd zit vol
Vol vragen
Vol antwoorden

Mijn hoofd zit vol
Vol twijfels
Vol verlangen

Mijn hoofd zit vol
Vol angsten
vol verdriet

Mijn hoofd zit vol
Vol boosheid
Nee, dat niet

Jip

donderdag 14 augustus 2008

Kwijt en rijk

Dat wat je lief hebt
zul je het meeste missen
Dat wat je niet meer hoeft
raak je nooit meer kwijt
De dagen vullen
soms met missen
soms met kwijtraken
De dagen lengen
als het missen minder wordt
en je het kwijt raakt


Jip

dinsdag 5 augustus 2008

Onmogelijk twee

Speel mijn loftrompet om al mijn daden
die ik op een gouden bord heb geplaatst
Wees mijn geliefde in al het kwade
als de waanzin af is gekaatst
Wees mijn minnaar in het zoete
en mijn bondgenoot in het kwaad
Wees mijn gids op deze route
tot de wereld ons verraad
Lijk te weten wat de heden
voor ons verborgen houdt
Laten wij met ijzer smeden
Het verschil tussen goed en fout
Lees mijn gedachten in mijn ogen
Kijk met afgunst naar de maan
Ik beloof je regenbogen
voordat ik weer weg moet gaan
Het is nooit dat wat het zijn zal
Ben je arm dan lijk je rijk
Het is hoopvol hopeloos al
Buitenzinnig, onmogelijk.

Jip

Onmogelijk

Is het in de ogen van diegene die niet zien wil
Is het in de oren van de dove
Is het de waarheid die de verstokte leugenaar
niet onder ogen kan zien
Is het een eeuwig durende beweging
de deining van het water
de kleur van de lucht
Is het dat?

Of is het meer dan wetenswaardigheden
gevangen in een boek
gestreken met penseel op doek
Wellicht is het de meester die zijn leerling
met zachte hand tot waanzin drijft
Het kan ook werkelijk
Het einde der tijden zijn

Het is een stilte die met dichte ogen
te herkennen is
Is een samenspel van rood en vuur
Het is wat het zijn kon
doch
Onmogelijk

Jip

maandag 4 augustus 2008

My dearest

Take my hand and hold it
firm in yours
Not to let go
when the summerwind blows
Or springrain falls
or wintercold calls
Autumnleaves shows

I will keep yours and hold it
close to my heart
Not to let go
When sad eyes weep
Or lonely hearts break
mistakes we make
And promises to keep

Let us be two and hold it
for the world plain to see
not to let go
When unspoken words are told
or lost people made it
simple plans faded
My dearest lets grow old

Jip

Draaien

Ik heb lang gedacht
dat onze wereld zou blijven draaien
als een carousel
eindeloos in rondjes om een paal
Of als de aarde
die in het zwart zijn omwenteling maakt
met maan en zon
aan haar zijde voor een lichtspel
Maar toen ik met mijn handen voor mijn ogen
sprong en neerkwam
bleek onze wereld
allang niet meer te draaien
en was ik de enige
die nog rondjes bleef lopen

Jip

zondag 3 augustus 2008

Geweven

Ik heb de woorden gevangen in een net
geweven met de goede intentie
om een mooie zin te maken
een goed verhaal
begin tot eind
Interpunctie als weefgetouw
en aan het einde
als mijn weefstuk
netjes in het net
opgevouwen en gedragen
wordt verscheept naar vruchtbare bodem
weet ik dat je me
woordeloos al had begrepen

Jip

Mijn eigen weg

De weg loopt mijn voeten voorbij
Zwarte bloemen geuren
een misselijkmakend aroma
zwartgallig en wee
Wanneer de wereld volloopt
met tranen, vol medelij
met niemand anders en niets
dan je eigen ego
in het spiegelende water
De weg maakt een beweging
die mijn voeten niet volgen
ik draai mijn hakken
en ga
mijn eigen weg.

Jip

maandag 28 juli 2008

De grens

Ik zie het in de woorden die je schrijft
Ik hoor het in de klank van je stem
Ik weet het aan de waarde die je geeft
Het is er
Het is genoeg
De grenzen zijn bereikt
Je hebt ze afgezet met rood lint
omlijnt met vele kleuren
Maar niets mocht baten

Ik wil je helpen
de zon te plaatsen
daar waar zij hoort
hoog in het blauw
met kracht over je hoofd
de horizon tegemoet

Ik lees het in het korte wat ik zie
Ik hoor het in de lengte van je adem
Ik weet het omdat ik je ken
Het was er
en het was genoeg
de grens is overschreden
wie nu nog komt zal krijgen
wat hij het meest verdiend

Ik ga je helpen
Ik wijs je de zon
daar waar zij hoort
niet hoog in het blauw
maar diep in je hart
Het leven tegemoet

Jip

donderdag 24 juli 2008

Kijk

Kijk naar de rozen en zie hun kleur
verwelken onder je vingers
omdat wat je had
allang niet meer was
wat het was geweest
Kijk naar de wolken en zie hun vorm
veranderen in de wind
omdat wat je zag
allang niet meer was
wat je had gezien
Kijk naar zon en zie haar pracht
verdwijnen met de komst van de maan
omdat wat je ooit wilde zien
verdween in een zwart geheel
Kijk om je heen
en zie
dat je verder moet kijken dan de toppen
daarachter ligt de waarheid

Jip

zondag 20 juli 2008

Not a game

We weren´t playin
We weren´t kids
It wasn´t fools in love
For all I care, tho so I said
it was just life to be
I did forget my pale white face,
dark eyes, and tears I cried
I can not so forget the words
that locked in my mind
made me feel free
Noone will drown in your tears
I dried my eyes
and puzzeled life
And thank the messenger for I will kill the cook
If it wasn´t a game
still you saved me
from losing it

Jip

dinsdag 15 juli 2008

Niets te geven

Wie niets te geven heeft
en eenzaam
op de top van de berg
naar benenden kijkt
en ziet
hoe de weiden
groener worden
daar
onder aan de berg
Heeft niets te geven

Jip

vrijdag 11 juli 2008

Korte woordjes

Ik schrijf woorden in het zand
ze spoelen weg
nog voor ik een punt heb kunnen maken
op zoek naar een lezer
die ze afmaakt

Jip

donderdag 10 juli 2008

Wie

Wie is er nu nog
wie gaat er mee
wie is verdwaald
en wie zegt nee
wie is er geweest
wie is gegaan
wie is er eigenlijk
en wie is wie?

Jip

woensdag 9 juli 2008

Genoeg gezegd

Was er ooit niet meer dan dit
wellicht was het minder
een onbewuste stem in mijn hoofd
schreeuw heel bewust de woorden
knallend komen ze
daar waar ze niet moesten komen
in mijn hoofd blijven ze galmen
ontkennend in hun fase
schreeuwend om aandacht
hunkerend naar een moment van vrijheid
om te ontsnappen uit mijn mond
geen woorden van liefde
geen woorden van trouw
Ik houd ze binnen
ooit was er meer dan dit
lang was er minder
de woorden zijn de boodschap niet waard

Jip

Een pad

De weg gaat onder mijn voeten
het lijkt een doorgaande lijn
die wegkronkelt zodra ik
het rechte pad vind
De paden lijken soms wel
mijn voeten niet te willen volgen
en mijn voeten eigenwijs
hun eigen pad vinden
De richting die ik lijk te gaan
is altijd anders dan de zon
de wind en de regen
en ik vind een begaanbaar pad.

Jip

dinsdag 8 juli 2008

Bijna

Met mijn nagels hang ik aan de rand van de put
klaar voor alles
bang voor de voeten
die stampend zullen proberen om
de laatste restjes
mijn laatste kansen
weg te trappen
me keihard te laten vallen
diep weg
in waar niemand komt
verder weg in mezelf dan ooit
Maar dit keer houd ik vast
dit keer kunnen ze stampen
maar zet ik af
laat mijn voeten ruimte zoeken
til mijn hoofd op
In mijzelf is de veiligste plek
maar ik ga me niet meer halen
ik wil er niet meer zijn
Ik ben er
Ik blijf er
Schop me maar
Trap me maar
Kijk maar
wat je van me hebt gemaakt
Aan mijn vingertoppen klim ik naar boven
en zet mijn hakken in het zand

Jip

zondag 6 juli 2008

Lief

Zou de wereld zoeter ruiken
met jou in mijn armen
Zou de zon feller stralen
als jij me niet zou verwarmen
Zou het gras zo groen zijn
als ik niet in je ogen kijk
Zelf zonder enig bezit
mijn schat maak jij me rijk

Jip

zaterdag 5 juli 2008

Sprookjesboek

Gereden op witte paarden
stofwolken achterlatend
op verlaten bospaden
die kronkelend van stad naar stad gaan
Zo reden zij
in alle glorie
altijd op zoek
naar jonge maagden
die zij het hof zouden kunnen maken
Dat waren zij
niet eens eeuwen geleden
in boeken die sprookjes droegen
of die naam
Zo kusten zij menig prinses
nooit zo een vrouw
of meisje
terug het leven in
Ik draaf achter hen aan
mijn gedachten in strikvorm
aan hun ros gekoppelt
Neem mij
mee

Jip

vrijdag 4 juli 2008

Waar was ik

Ik heb het waarom in de dingen gezocht
ik heb geprobeerd om bergen te duwen
maar enkel mijn voeten verschoven van plaats
Ik heb de waarheid in spiegels gezien
en er zeven jaar ongeluk in terug gevonden
Niets in de wereld zo waarschijnlijk als het lijkt
al lijkt het waarschijnlijk wel zo te zijn
En als men kan draaien, en draaien dat kan men
dan altijd zo dat het kwade daglicht
op de schaduwzijde schijnt
Laat mij de dans openen
en ik sluit je in mijn armen
Ik zoek naar het antwoord
van een niet bestaande vraag
en verdwaal in het besef van de tijd
Waar was ik ook al weer

Jip

Als liefde pijn gaat doen

Als liefde pijn gaat doen
omdat men zegt wat men bedoeld
gaat het over

Als liefde pijn gaat doen
omdat men zwijgt wat men bedoeld
is het over

Als liefde pijn gaat doen
omdat men niet begrijpt wat men bedoeld
is het lang geleden over gegaan

Jip

Feitelijk

Het beklemmede feit van het zoekende der mensen
immer twijfel over de juiste weg
die gekozen wordt op basis van wat
men als gangbaar doch normaal verkiest te zien
want niemand heeft er
daadwerkelijk twee linker handen
waarom noemt men dan toch.
Het stille verzet van een dronkaard die willens
en wetens de weg van de drank verkiest
boven de ontnuchterende werkelijkheid
of de schijnheiligheid van het lot
Feitelijk weerlegd men de waanzin
waanzinnig legt men de feiten neer
dit is hoe wij vinden dat het leven
geleefd dient te worden
Leef mijn leven en zie
dat niets is
wat men op de nuchtere maag wilde zien.

Jip

donderdag 3 juli 2008

Dichterbij

Woorden als wapen scherper dan welke zwaard, de pen ver voorbij, en op papier gesmeten, om een vreemdeling te laten lezen, weten, zien, voelen, dat dichter bij de dichter, wellicht geen plaats is voor poezie, maar enkel de wetten, niet der taal, die lappen wij als een schoenmaker, niet die van de rechtspraak, rechter noch advocaat, nee enkel wetten die wij, kennen, zien, voelen, weten, woorden als wapen in de strijd, onrecht te buiten, en liefde, lust, passie, wanhoop, ik schreef lees mij, dichter bij de dichter bij de dichter bij de dichterbij.

Jip

Liefde op wat wit papier

Ik teken je in de contouren van mijn spiegel
beslagen door warm water
dat in plaats van jouw handen
mijn lichaam liefkoosde
Ik omlijst je gezicht met mooie woorden
in een tekstbericht
dat in plaats van mijn stem
mijn blijk moet geven
Ik speel simpel een dodelijk spel
dat in de leegte donderend klinkt
dat in plaats van het leven
een plek in nam
omdat het moest
Ik hou van je in alle vormen
waar je bent, nu of straks
dat geen vervanging dient te zijn
voor wat er in deze wereld
aan liefde is

Jip

Zo in de waarheid

Het is de doorgaande lijn der dingen
draaiend als de aarde
het platte vlak zo ver voorbij
en toch wij allen nog gelovend
dat er waarheid moet zijn
Zovelen zijn naar horen zeggen
over de rand gegaan
Zij kunnen niet allen hebben gelogen
Het was hier ver vandaan

Het is als de ronde tafel
zonder beginpunt toch begonnen
de redelijkheid voorbij
en dat wij niet durven te zien
dat ook ronde vormen beginnen
Zonder begin is er echter
ook geen einde in zicht
misschien dat dat aanlokkelijk is
in ons aangezicht

Het is als een feit maar dan anders
als een sprookje en een boekverhaal
we willen het geloven
en in twijfel trekken
maar kennen het allemaal
het is als het getij
en als het gaan der jaren
we weten het heus wel
en willen graag verklaren
dat alles als een droom
veel mooier is

Jip

zaterdag 28 juni 2008

It is no more

It is no more then words my dear
Not those I found, not those I fear
It is no more then a silly line
written carefully for those that are mine
It is no more and simple plan
no better then the fact of men
It is no more then what I say
the love tomorrow, as yesterdag
It is no more.. no less it is
Still for sure I am, it´s you I miss

Jip

In een ogenblik

In een ogenblik die wereld aan je voeten
niet omdat het mag, maar alleen omdat ze moeten
In een ogenblik het gerecht aan je zij
niet omdat het kan, maar alleen voorbij
In een ogenblik de waarheid onder ogen
niet omdat ze willen, maar wel omdat ze mogen
In een ogenblik jouw hand in de mijne
niet voor maar even, de tijd die zal verdwijnen

Jip

Stop

Jaag me na als ik opsta
omdat de zon in mijn ogen reflecteerde
dat wat jij niet langer wilde zien
De wind in mijn haren ontneemt
jou mijn blik
als ik wegkijk over het eindeloze
en doorgaande
De regen die zo lang spoelde
en de wereld die zolang draaide
neemt niet langer alles in de hand
dus neem de mijne

Jip

vrijdag 20 juni 2008

Slot accoord

Laat ons de laatste dans dansen
met jou in mijn armen
tranen op mijn wangen
huilen om wat was
of wat er had kunnen zijn
op de trage tonen
van de wals
je omarming van me losmaken
je in je ogen kijken
Het slotaccoord
accoord?

Jip

donderdag 19 juni 2008

Mijn held

Ook zonder paard, wit dan wel zwart
Ben je mijn held
en stal je mijn hart
Ook zonder een draak, te hoeven verslaan
Ben je mijn held
en wen er maar aan
Ook zonder stelen van rijk voor de armen
Ben je mijn held
om mijn hart te verwarmen
Ook zonder beproeving als neem Hercules
Ben je mijn held
mijn zon en mijn alles
Ook zonder dat alles maar met heel veel meer
Ben je mijn held
mijn man, mijn meneer
Met de zon in je rug en je schouders gebogen
Ben je mijn held
ik zie het in je ogen
Als alles geweest is, en de wereld weer is
Blijf je mijn held
Die ik lief heb, en mis

Jip

maandag 16 juni 2008

Liefde doet je te kort

Er zijn zo veel woorden in de wereld
en nog kan ik niet de juiste vinden
boekenvol heb ik gelezen
verslonden bijna
op zoek naar die letter
die ene in het geheel
die waardevolle gedrukte of geschreven
in een zin verpakte
eenzijdige of wellicht wel vormloos
Er zijn zoveel woorden in de wereld
en nog weet ik niet wat de juiste is
in een doorgaande stroom
van niet te stoppen woorden
vervorm ik wat ik zie
en zie ik wat ik heb vervormd
Soms gegoten in een reeks van
letters, klinkers en leestekens
soms verstopt in een gedicht
Nooit haat
Nooit woede
Enkel machteloos
Het ene woord niet om je te beschrijven
Ik dacht liefde
Maar dat doet je te kort

Jip

zaterdag 14 juni 2008

De eindstreep

In diep rode letters schreef hij mijn naam
hartverscheurend op papier
geschept uit de dingen
die wij beide dachten lief te hebben
Achteloos smeet hij de woorden op papier
omdat nergens meer restricties aan verbonden waren
Ga maar als je denkt
dat groener gras ook groener blijft
Blijf maar als je meent dat er niet meer is
Maar doe niet langer alsof
er niet meer is dan men ziet
Ik voel hoe beurs de stukken zijn
die ik niet langer lijmen kan
Vermeende angst in mijn ogen
als ik mijn eigen blik
in de spiegel ontwijk
Ik kan niet begrijpen waarom jij
die mijn naam in rode letters schreef
en me zou leren van de liefde
Meende het recht te hebben
me te leren van wat
de wereld verder nog bood
daar waar het grijs over ging in het zwart
Een stortvloed aan tranen
aan mijn ogen bleven plakken
Ik je mijn tranen niet meer gunde
Ik heb gegeven wat ik kon
de zee en de hemel
mijn lichaam, nooit mijn ziel
Je nam wat je gaf en ik
zei dat het goed was
Genoeg was.. wees maar gewoon
dat wat je zijn kunt
Met rode letters op papier
geschept in je zonden
en dat wat je bent
schrijf ik enkel nog op
Het was genoeg, het einde inzicht
en deze keer red ik
de eindstreep.

Jip

vrijdag 6 juni 2008

In het zwart

Aan het einde van de weg in het zwart
daar waar ik niet verder kijken kon
twee ogen als lichtende voorbeelden
dreigend,
Wandelend op het pad der doden
voelde ik mij voortbewegend
in een doorlopende
of misschien juist aflopende
cirkel naar eindeloosheid
de ogen ontwijkend
omzichtig vergaan
en de schapen die dankbaar
een dam tot zich nemen
aan het einde van de weg
in het zwart
een man
roerloos
eenzaam
maar niet langer voor mij

Jip

donderdag 5 juni 2008

Andere koers

Ik heb de schepen achter me
niet verbrand
maar voor anker laten gaan
Een klein vlot gevonden
en gaan varen
Goed genoeg voor mij
Dus laat mij nu begaan

Jip

woensdag 4 juni 2008

Heerlijk

Oneindig verdwaal ik in je ogen
geniet van het gebrek aan blauw
en speel met alle gedachten
maar het meest met jou

Jip

Ik kies je

Ik kies je
niet om wat je bent geweest
hoewel je bent geweest
wat geen kan zijn
Ik kies je
niet om wat je zijn kunt
hoewel dat is
wat iedereen wil worden
Ik kies je
niet om wat er meer is
hoewel dat oneindelijk
lijkt te zijn
Ik kies je
om je zijn
omdat dat zo is
als ik droom

Jip

dinsdag 27 mei 2008

Het komt wel goed/ het is genoeg/het is nog mooi

Het komt wel goed schat
als de wereld op zijn kop gaat staan
Het komt wel goed lief
Als we nu gewoon gaan slapen
Het komt wel goed lieverd
Als we net doen of het niet zo is
Het komt wel goed
Het komt wel goed


Het is genoeg schat
de wereld draait verder
Het is genoeg lief
Ik wil niet meer slapen
Het is genoeg lieverd
Ik wil nit doen of het niet zo is
Het is genoeg
Het is genoeg


Het is nog mooi schat
Als we nu gewoon volhouden
Het is nog mooi lief
Want iedereen zegt dat het zo is
Het is nog mooi lieverd
Want ik weet dat het goed is
Het is nog mooi
Het is nog mooi

En zwijgzaam gaan de dagen
over in de nachten
en de uren en minuten
tikken moedeloos voorbij
En ik hoor ze aan en hoor ze komen
zwijgend in de wereld
waar het goed is en mooi
maar nu vooral genoeg

Jip

Ze kunnen zoveel zeggen

Of het nu water bij de wijn is
of kolen op het vuur
de moeite die het kost
gaat spreken op den duur
En in het einde loopt de dag
ook kreunend op het end
Ze kunnen zoveel zeggen
maar er is zoveel dat niet went
De vogels in de lucht
zo veel liever dan in mijn hand
Mijn gevoel roept duizend woorden
maar wij leven met verstand
de laatste van de indianen
ging ook strijdend neer
Ik blijf liever rechtop staan
en win dan op een keer
De spelen zijn gespeeld
we wonnen zilver nog goud
Alles komt wel goed
Als de wereld het vol houdt.

Jip

zaterdag 24 mei 2008

Woordeloos is genoeg

Ik kan de woorden niet meer vinden
ik heb ze opgeruimd
of weggegooid
misschien even opzij gelegd
Wie weet ben ik ze gewoon vergeten
Ik kan de woorden niet meer vinden
de emotie ken ik nog wel
Ik hou niet meer van jou
Dat is het
Meer niet

Jip

zondag 18 mei 2008

Zo komt het goed

De hele wereld lijkt ineen te storten als een kaartenkasteel
van alle stukjes die je zeker wist, blijft er niet een heel
en als je alle brokken langzaam bij elkaar raapt
blijft er weinig meer over dan een gat wat je aangaapt
Waar je vol ongenoegen vingers in kunt steken
maar die het water niet stoppen, die de stroom niet onderbreken
Het is een kwestie van maar zien, wat je hebt aangericht
de onderste steen boven en zien wat er onder ligt
Het was een ongelijke strijd die niemand zou kunnen winnen
het is een ongeloofde waarheid die een ieder wil beminnen
en toch aan het einde bij de meet
zijn er dingen die je wist en dan niet meer vergeet
een strijd ook zonder wit stoer paard
Mijn ridder is het meer dan waard

Jip

vrijdag 16 mei 2008

Sprookjesloos

Met gesloten in je armen
de dans van het leven ontspringen
en daarna
vol vertrouwen
het diepe in springen
omdat ik weet
dat jij me
vangt
ook als ik dreig te verdrinken
in dat wat heet
het leven
de liefde
het lot
Het was niet eens een sprookje
toch lang en gelukkig als einde.

Jip

vrijdag 9 mei 2008

Nooit was de dag

Nooit was de dag schoner dan de dag
dat jij uiteindelijk
je ogen opsloeg
naar de wereld waarin
zwemmend
verdrinkend
je handen zocht
Nooit was de dag warmer dan de dag
dat jij uiteindelijk
mijn handen pakte
in de wereld waarin
ik dreef
hopeloos
Nooit was de dag schoner dan de dag
dat wij uiteindelijk
een wij vormen
sterker dan welk dan ook
Hoopvol

Jip

zaterdag 3 mei 2008

Leef mij

In de palm van mijn hand
zit in het heel klein
een gevoel en een woord
dat daar flinterdun
speelt met gedachten
en gevoelens
die eigenlijk misschien
wel niet mogen
of kunnen
en er zo ontzettend zijn
dat ik mijn vingers
blijf sluiten
knijpen
bijna
omdat ik bang ben kwijt te raken
wat ik verstop in mijn hand
om dan te ontdekken
dat ik het nooit heb gehad
in mijn handen
De waarheid balt mijn vuisten
en nu enkel nog
met zwakke woede
na zoveel tijd
kan ik met open handen
gericht naar zon of regen zeggen
dat wat ik koesterde
ben ik zelf
geluk in mijn handen
is mijn leven
Leef mij

Jip

Ook

Ik heb lang gedacht
gewacht
ook
Op het ene moment
gewend
ook
Dat ik zou ontdekken
bedekken
ook
Dat ik je mis
wist
ook
Dat dat moment niet kwam

Jip

Zwaar hoofd

Mijn hoofd voelt zwaar op mijn nek
mijn schouders dragen
een gewicht
maar niet mijn hoofd
ik buig langzaam
en zak een beetje
in elkaar
mijn hoofd voelt zwaar
ik moet gaan slapen

Jip

Zomaar

Zomaar iemand
op zomaar een dag
die zomaar opeens
zomaar iets zei
dat ik zomaar bedacht
dat op zomaar een dag
dit heel speciaal was

Jip

donderdag 1 mei 2008

Loslaten

Mijn hand in de jouwe
zo onbeschrijfelijk het verschil
vast in een warmte
en ongeloof
over alles wat me nu
en straks
zal bezig houden
hoe ik nog uren lang
zo niet dagen
of weken
zal denken aan het moment
dat je los liet
en ik
je enkel weer
vast wilde pakken

Jip

Game over

Game over

Als het kon zou je terug gaan
Load saved game
Zou je proberen hoe het anders zou zijn
Save game
En steeds weer terug gaan daar waar het veilig was
Load saved game
Je zou de grote stappen des levens keer na keer
Load saved game
Overnieuw doen
Load saved game
En nog eens
Load saved game
En nog eens
Load saved game
Tot je uiteindelijk daar was waar het goed was
Save game
Zodat je uiteindelijk je leven in drie, vier, vijfvoud zou kunnen uitproberen
Maar zo zit het leven niet in elkaar
No more lives, no more lives
Game over
Game over
GAME OVER


Jip

Zo zou het ophouden

Als rottend vlees ligt het
Nog ergens te vergeten
Achtergebleven in een mooi mozaïek
Van vervuiling en leemte
En ongeloofde gevoelens
Gemeend onoprecht
En daarna waardeloos klein
Als opgetrokken luchtkastelen
In een oneindige storm
Vervlogen niet door de tand des tijds
Maar aangetast door misprijzing
En misgunning
Mijn wereld als een koningsprijs
Als uitgeschreven wandelpad
Te volgen naar geluk
Maar jij bent onderweg eens te vaak
Van het pad afgeweken
Afgeslagen
Te ver door gegaan
Als resten van iets wat nimmer eetbaar was
Ligt mijn leven aan de kant van de weg
Aangereden wild
Dood
Achtergelaten
Vergeten
Op.

Jip

Meer dan dit

Misschien het gelijk aan mijn kant
Of mijn zijde
Dat je ziet dat er meer is
Dan dat wat jij ziet
Dat je voelt dat er meer is
Dan dat wat jij voelt
Dat je weet dat er meer is
Dan dat wat jij weet
Maar kansloos het spel
Niet te gokken op geluk
Misschien het geluk aan mijn kant
Als ik ga en niet terug kom

Jip

Het is klaar

Ik wil geen mooie woorden meer
Er is niets meer te plakken
Van alle brokstukken die over waren
En ik de goede wel gebruikt
En opgeplakt
En vele boeken
Weg gestopt
In dichte dozen
En de rest heb ik allemaal
Ongeacht weggedaan
Gehoopt ze te vergeten
Gehoopt ze te laten gaan
Maar er was niets meer
En er komt niets meer
Geen mooie woorden
Of mooie melodieën
Het is allemaal
Af
En
Klaar
De brokstukken aan mijn voeten
Trap ik stuk in ongelofelijk
Kleine stukjes
Onvergetelijk

Jip

zaterdag 19 april 2008

Zo wandel ik voort

Ik heb vier bloemen in mijn hand
en koester ze in harmonie
de zon schijnt op hun bladeren
zo wandelen wij voort

Ik heb drie bloemen in mijn hand
de vierde ben ik verloren
de regen drupt in het hartje
zo wandelen wij voort

Ik heb twee bloemen in mijn hand
de derde is gestorven
de eenzaamheid kleeft aan de steel
zo wandelen wij voort

Ik heb een bloem in mijn hand
de tweede is mij ontnomen
gedreven houd ik deze stil
zo wandelen wij voort

Zonder bloemen in mijn hand
neem ik de wereld in mij op
in elke groenstrook zie ik
bloemen om te plukken

zo wandel ik voort

Jip

zondag 13 april 2008

Voor mijn kinderen

Met zachte lippen krijg ik warme kusjes op mijn wangen
Op mijn ogen en ik mijn nek
Ik vind je lief omdat je lief bent
of gewoon ik vind je lief
Blijf je nu dan altijd bij me
ga je nu dan nooit meer weg
Nooit meer kan ik niet beloven
Maar ik kom altijd terug
Warme handen op mijn buik, op mijn benen, op mijn billen
Koude voeten overal waar zij maar warme plekjes vinden
Samen in het grote bed, of op de rand om nog te praten
Aan de tafel hapje mee, hapje proeven, hapje delen
Zoveel liefde in een woordje
Zoveel lief in een gebaar
Als de zon gaat ga je slapen
Maar mama is altijd daar.


Jip

woensdag 9 april 2008

Jouw ogen

Als het kon zou ik verdwalen in je ogen
en nooit meer vragen naar de weg
De zon in die spiegels op zien gaan
en onderzakken
Geen wegwijzer zou mij nog,
als ik ze al zou zien,
terug kunnen leiden
naar de wereld
waar jouw ogen
niet het einde zijn
Ik ben verdwaald
en vol genoegen
Blijf ik hier

Jip

zondag 6 april 2008

Bedbugs

De langzame twijfel sijpelt het raam in
En met de zonnestralen, die met de kieren van het gordijn
een niet te volgen tikspel lijken te spelen,
komt er licht in de ruimte.
Die tot die tijd gevuld leek te worden
met de sombere gedachten
in een monotoon kwartet
van leegte en woordeloosloosheid.
Zwijgend op de rand van het bed
laat hij zijn benen bungelen.
Een ritme zonder regelmaat.
Veelzeggend in de eenvoud.
Het krakend matras laat een nacht vol met woorden na.
Het zou moeten zwijgen van wat het hoorde,
het zou moeten spreken van wat het voelde.
Liefde die niet meer is,
dan een waanbeeld van mensen,
die te bang zijn
om wakker te worden.
Zo kruipt de ochtend binnen in een kamer,
waar de nacht nog niet afgelopen is.

Jip

Vol moed

Ik ga niet zeggen dat ik van je hou
Vandaag hou ik dat mooi voor mij
Je hoeft er niet op te wachten
Het is ook niet voorbij
Het is niet zo dat ik niet meer aan je denk
Misschien nog wel meer dan voorheen
Ik wil je ook niet missen
Maar vandaag doe ik alleen

Jip

Er is altijd een winnaar

Hij wandelt aan de lijn en mag niet eens meer meespelen
Ze lachen en ze joelen als hij zijn rug recht
Het was niet eens meer de intentie om mee te doen
Hij kwam enkel kijken
Ze zijn
Er altijd
De mensen
Die weten hoe het moet
Of hoe het lijkt te moeten
Een, twee, drie
Goal
Langs de zijlijn juicht hij mee
Goal goal goal goal!
De tegenstander wint

Jip

Naar buiten

We nemen het leven met een rotgang en zijn niet meer te stuiten
De zon wil naar binnen maar wij gaan naar buiten
De wereld wacht
De wind blaast zacht
En wanneer het tijd is om te gaan
Niemand de moeite nog neemt om op te staan
Nooit is het op tijd en altijd is het te laat
Je vergeet hoe het moet maar je weet hoe het gaat
Aan het einde van elke weg komt er wel een bocht
Het is niet wat je wilde vinden maar wel wat je zocht
Het is een wet van nemen en geven
Soms kun je kiezen soms is er iets overgebleven
Ik kus de wolken licht op hun wangen
Jij probeert de lucht te vangen
En wie er wint die mag dan juichen
De verliezer die zal buigen
Maar aan het einde van de dag
Als ik zie wat jij niet zag
Sluiten we de deur naar buiten en gaat het licht aan
De warmte wil naar buiten en wij zullen binnen verder gaan.

Jip

Ik mis je niet

Ik heb gedacht dat ik je zou missen
Als je niet meer naast me zou staan
Jouw hand ergens naast de mijne
Ik had gedacht dat dat nooit zou verdwijnen
Maar ergens in het grote geheel
Voel ik mijn schouders rechtten
En mijn blik omhoog gaan
Geen randjes meer te tellen
Ik hoef niet meer te rennen
Ik mag
Als ik wil
Maar ik hoef niet meer

Ik heb gevreesd dat ik je zou missen
Als je niet meer naast me sliep
Je lichaam ergens naast het mijne
Ik had gedacht dat dat nooit zou verdwijnen
Maar ergens in de lange nacht
Voel ik mijn lichaam ontspannen
En mijn armen langs mijn lichaam glijden
Geen zuchtjes meer te tellen
Niet meer te blijven liggen
Ik mag
Als ik wil
Maar ik hoef niet meer

Ik heb gehoopt dat ik je zou missen
Als je niet meer in mijn leven zou zijn
Jouw stem niet meer door de mijne
Ik had gedacht dat dat nooit zou verdwijnen
Maar ergens tussen alle stemmen
Vervaagt de jouwe tot ruis
En hoef ik niet meer te luisteren
Geen aandacht meer
Ik mag
Als ik wil
Maar ik wil niet meer.

Jip

Hoopvol

Ik heb gedacht, gehoopt en gezien
Dat er achter elke berg nog een nieuwe schuilgaat
Misschien hoger
Wellicht steiler
Maar dat na elke berg
Ik de opvolger ook aan zou kunnen
En ik omarm de gedachte
Dat ik sterker word
En groei in het besef
Dat deze berg misschien wel
Het doel is en niet alleen maar de weg er naar toe

Jip

Vlinder

Sla je vleugels uit en ontneem
Het gezag het gezicht
Vlieg weg en breek vrij van het juk
En speel niet met de gedachte
Maar leef hem
Gezamenlijk
In eenvoud en wees
Een held op vleugels
Die sokloos de wereld ontluikt.

Jip

Zo is het goed

We weten allen
Dat het de laatste klanken zijn
Van een vergeeld muziekstuk
Uit de tijd, in een tijd dat nostalgie nog hip was
Als geknoopte wandkleden
Die het verhaal van de held
Altijd mooier deden uitkomen
Dan de held het zelf had beleefd
Nee niets zou ooit nog
Die wereld kunnen verkopen
Want we weten dat het
Hoedanook
De laatste klanken zijn
Wanneer het stokje
Van de dirigent die,
Onverstoorbaar toch
Nog steeds het tot een goed einde
Zal
Moet
En wil
Leiden,
De laatste maten afslaat
En de menigte een enigszins
Gelaten
Opgelaten applaus laat opzwellen
Uit een half gevulde zaal
Maar niemand de moed
Of de drang vindt
Te vragen om een bis
Het muziekstuk was
Een eindeloze reprise
Van wat de maker vond
Een ideale wereld
Maar over ik zijn zoveel liederen geschreven
Verhalen getracht
En woorden verspilt
Dat er niets meer overblijft
Dan resten om naar te staren
Zo is het goed.

Jip

Dit is onmogelijk

Volgzaam liep zij het geijkte pad
Op blote voeten over scherpe stenen
Die niet enkel haar voeten zouden verwondden
Maar diepe gaten lieten in haar hart
Die niet te vullen zouden zijn
Met zoete woorden en lieve gebaren
Die wereldvreemd in het zonlicht schenen
Aan een anoniem toehoorder vertelt
Alsof het een roman was
Die nooit geschreven zou mogen worden
Omdat de hoofdpersoon geen roman waardig zou zijn
In sprookjes leven is de kunst niet
Ze overleven in de wereld van de waarheid is
Onmogelijk.

Jip

Zeeën van liefde

We zwerven in een oneindige zee van blauw
En ik geniet
Ze zien ons niet
Verstopt tussen de golven in een met schuimbedekt geheel
We zijn er wel
Maar gaan te snel
Met het zand nog kriebelend tussen onze blote tenen
We gaan voorbij
Puur ik en jij
En als de morgenzon het strand kust
Kus ik jou
Daar in het blauw

Jip

Zou kan het zijn

Was het niet de nacht die als een donkere deken onze naakte lichamen bedekte
Dan was het wel een verlate zonsondergang met haar oranjespel
We waren niet meer geweest dan geliefden die elkaar zouden beminnen
We waren niet meer geweest dan verliefde opspringende vlinders
We zouden het hemelrijk kleuren met ingewikkelde patronen
En in het sluimerende licht elkaar ontdekken en herontdekken
Maar niets van dit alles overmeesterde deze nacht
Hoewel wij in elkaar gevlochten een prachtige symfonie konden schrijven
En de dag de nacht vaarwel zagen kussen met rode wangen
Was er meer dan stilte nodig om de zware lucht te temmen
Beminnen was niet langer het woord voor het verloren doel
Wij konden enkel elkaar nog vinden in de naaktheid van de ander
Als een ultieme spiegel de ogen verzwarend in het getemde licht
Jij zou altijd meer zijn dan mijn minnaar in het te kleine bed
Ik zou daar opgetekend in welk vergeten boek
Jouw ziel in de mijne kerven en zonder twijfeling je hart nemen
En bewaken daar het kostbaarder is dan goud
Het zou de nacht kunnen zijn of worden
Maar het waren toch de openingen naar de dag die ons deden ontwaken
Ik gevangen in je armen en zonder noodzaak om vrij te breken
Niets zou dit kunnen verstoren
En toen kwam alles
En was er niets dan twijfel

Jip

Voorheen

Je noemde me engel
En ik vormde het beeld
Dat jij had met minachting
Vol vuur speelde ik een spel
Dat ik kende en jou
Geheel onbekend
De regels als een blanco boek
Onder je ogen deed trillen
En je noemde me engel

Je noemde me schat
En ik draaide het rad
Vol vage verlangens
Voor je ogen, zodat de glinstering
Dat ik kende en jou
Zo onbekend
Als een niet gevonden kristal
In je ziel sneed
En je noemde me schat

Je noemde me lief
En ik vervloekte het woord
Dat jij me in mijn gezicht smeet
Vol afschuw en haat
En ik kende het niet en jij
Kende het zeker
Zoals een vervlogen herinnering
Door geur opspringt
En je noemde me lief

Maar ik ben niet je engel
Noch schat nog lief
Ik ben enkel en eenzaam
Mezelf in een blijspel
Vol spelers die nooit meer
Het doek zullen zien
En je noemde me veel
Maar ik was niet

Jip

Macht

We waren verdwaald in een wir war van woorden
Die ons misschien de juiste weg wezen
Maar uiteindelijk steeds niet in Rome uitkwamen
We tilden de waarheid naar een hoger niveau
En smeten hem vervolgens
Met een rotgang naar beneden
Gewoon omdat wij het konden doen

Jip

Ongelofelijk

Spreek in raadselen en loop weg voor de feiten
Draai loze verschijningen in waanbeelden
Verspeel je laatste adem niet
Weet wat te wachten staat als ik spreek
Geen woorden vol vertrouwen
Geen taal vol liefde
Ik kan gitzwart zien in een kleurenpalet
Verdwaal in mijn ogen en een tranendal vol zout
Verdrink in het geheel en speel er de stervende zwaan
Ik kus je tranen en wanhoop
Er is een wij
Groot vergeten goed

Jip

Verliefd

En met gesloten ogen kan ik je tekenen
Op mijn buik en op mijn rug
In mijn ziel en in mijn hart
Niet te stoppen in de woorden
Die ik ken of die ik nog moet leren
Soms is alles voldoende om je te omschrijven
En soms doet alles alles te kort
Ik ken heel veel woorden
En ik kan ze draaien, spiegelen, of roteren
Maar jou in een woord vangen
Ik kan er duizend gedichten over schrijven
En zelfs dan
Ben ik nog niet instaat om
Je compleet te omschrijven,

Jip

Sneeuwpop

Ik heb de laatste sneeuwvlokken gezien dit jaar
Ze vielen als een tapijt op je haar
En je stond daar maar
Zwarte knopen op je blanke huid
Een warme sjaal
En een te grote hoed
Zo stond je daar
Zo stil
Tot de zon kwam
En je wegliep
En niemand weet waarheen

Jip

Eenzame liefde

Daar waar de zwarte rivier de witte stenen kust
En de oevers zal overspoelen
En een spel speelt niet om te winnen
Maar om het spel
De rivier heeft niets te winnen bij de knikkers


Ik neem je mee op de nachtelijke tochten
En we zijn samen
Tot we wakker worden,
In een eenzaam bed

Jip

Zoals dat

Als het niet de morgen was dan was het misschien de avond geweest
Die schimmen op je ziel gooide
Met het gemak waarmee je ze opslokte
Nam alsof het het geschenk was
Waar je je hele leven op had gewacht

Waren het niet mijn woorden dan waren het waarschijnlijk je eigen geweest
Die gaten in je hart schoten
En het genot waarmee je de wereld toonde
En ze tentoonstelde als een trofee
Waar je hard voor had moeten werken

Als het niet het gewicht van de wereld was geweest dan wel van je ziel
Die je je hoofd deed buigen
En het je onmogelijk maakte
Zodat jij kon genieten van dat
Wat iedereen graag heeft; medelijden

Voor wanneer de waarheid komt, traag of met een noodgang
En je voor je voeten gooit
Dat wat je altijd al wel hebt geweten
En niet wilde zien aankomen
Dan draai jij je hoofd, laf

Jip

Is het niet meer dan een sprookje

Zij waren niet de ridders
Op de witte paarden
Die dapper de vijand
Of tegenstander
Ten gronde richtte
Met gevaar voor eigen lijf
En leven
De jonkvrouwen van weleer
Het hof maakten
Met vileine woordspelingen
Of onderhuids geplaatste grappen
Zij waren niet de narren
Getoond met bel en kap
Die volovergave het hof
Of eender welke luisteraar
Vermaakte
Met geen respect voor eigen klasse
Of lijf
De koningen van weleer
Het leven toonden
In blijspelen of tragedies
Of liederen vol ingewikkelde eenvoud
Zij waren niet de mannen
Die met paard en ploeg
Het land vol ontzag
Of wellicht weemoed
Gereed maakten
Om voedsel te ontspruiten voor hen die hoger waren
Of speelden
Het volk uit vervlogen tijden
Het leven ontnamen
Willoos en gedwongen
Of naïef en bedrukt het leven enkel namen
Zij waren niets van dit
De tijden waren anders
Maar wellicht waren zij
Beter
Omdat zij een deel van wij zou worden.

Jip

Onbegrip

Noem mij niet
Mijn naam moet
Als goud of kristal
Aan je lippen blijven plakken
Alsof je deze
Met lijm aan je ziel hebt willen doen kleven
Maar noem mij niet
Men zal niet begrijpen
Hoe je mij hebt kunnen willen noemen

Jip

Verdwaald in het geheel

Als niemand de weg meer weet
Van de geijkte paden
Wat blijft er dan nog over naast volkomen verloren
En wezenloos de weg te vragen
De dood in de ogen te kijken
Hem je hand te reiken
En zeggen
Leidt mij
Toon mij dat wat er ligt
Nadat de wereld rond moest worden
En betekenisvol
Zodat doelloos ronddwalen op zoek naar
Of juist niet
Dat ene of het enige wat er compleet blijft
Of overblijft
Als alle stukken in scherven
Gevallen
Gestoten
Gegooid
Een mozaïek op het kale steen maken
Woordeloos stom en in eenvoud geketend
Zal de dood mij aan mijn arm
De balzaal doorvoeren
Mij in vervoering met de prins der duisternis
De slotdans laten openen
Want als niemand de weg meer weet
Wordt mijn dwaalspoor een leidraad op zich.

Jip

zaterdag 5 april 2008

Soms is het anders

Als alles nog nieuw moet zijn
en de geur in je hoofd de ochtend moet weerspiegelen
geld geen enkele rol speelt
en de wereld een grote speeltuin is
dan mag je genieten van dat wat er is

Als alles al geleefd is
en de geur in je hoofd enkel nog herinnering is
waar gevoel geen enkele rol speelt
en de wereld een kleine kamer is
dan voel je gevangen in dat wat er is

Als je zelf er bent
en de geur een deur openzet naar wie weet waar
daar waar alles een rol mag spelen
en de wereld voelt als een dikke deken
kun je stikken of genieten van het feit

Jip

donderdag 3 april 2008

Dit komt nooit meer goed

Woorden, vol wroeging
we gooien ze weg
en keihard
komen ze terug
Recht in mijn gezicht
en de woorden
die ik gooi
gooi ik zo veel zachter
Als striemen
laten ze littekens achter
onuitwisbaar
door welke zoen dan ook
zoveel spijt
Spijt omdat
Spijt doordat
We gooien ze
elkaar steeds weer
maar waar ik mis gooi
gooi jij altijd raak
En als ik raak
kaatst jij terug
wat ik niet op kan vangen
Ik heb spijt van alles
wat ik deed
wat ik moest doen
spijt
lost niets op
het maakt het alleen maar
erger
Vol wroeging kijken we elkaar aan
Dit komt nooit meer goed

Jip

maandag 31 maart 2008

Samengekomen

Daar waar de wegen samenkomen
vind ik je
zittend op de grond
in een geheel van bloemen
of misschien van bladeren
of zand
Met je handen in je schoot
en open ogen
wachtend tot ik je wangen streel
en je lief heb
en vindt
Totdat de zon komt
en ik je hand neem
Je mee neem
naar de plek
daar waar het veilig is
daar waar het goed is
Daar waar onze wegen samen komen
Gaan we samen verder

Jip

vrijdag 28 maart 2008

Als het gezegd is

Als alles gezegd is in dit geheel
dan bouwen we een nieuw kasteel
vol leegtes om te vullen
en ruimtes om te verhullen
omdat er verder niets te zeggen was
dat wist ik wel maar zag ik pas
toen de echo in mijn oren
luid genoeg was om te horen
Dat alles wel was gezegd
was opgehangen en weerlegd
Maar desalniettemin
waarheid was in volle zin

Jip

Je eigen ik

Hij kon niet eens meer zichzelf zien
in een leeg veld was zijn blik afgewend
Enkel waar zij haar stem liet vallen
kon hij rennen
Reddeloos verloren in een spel van haat en nemen
Elke uitgestoken hand werd lam geslagen
afgeslagen
nee
Niet zelf
Niet alleen
Niet
Hij kon niet eens zichzelf meer zijn
Daar hij niet meer wist
waar hij zichzelf
verstopt had

Jip

Ik wil niet en ik wil wel

Ik wil niet langer huilen
om verloren tranen
die waardeloos met het badwater
het riool vervuilden
Ik wil niet langer huilen
om vergeten woorden
die stompzinnig
in het rumoer verdwenen
Ik wil niet langer treuren
om ongemeende excuses
die kwamen om iets
wat niet goed was beter te maken
Ik wil niet langer huilen
om een gedrukt leven
niet in inkt
maar in mijn ziel
Ik wil kunnen lachen
met waardevolle tranen
die het plezier in het leven
uitdrukken in emotie
Ik wil kunnen leven
in een leven vol verrassing
in de positieve noot
en daarna terug kijken en zwart wit
de kleur benadrukken

Jip

woensdag 26 maart 2008

Ik wist

Ik wist wel dat de zon scheen
Ik wist wel dat de regen zou gaan
Ik wist wel dat de wind niet zou blijven waaien
Ik wist wel dat ook donderwolken overdrijven

Ik wist wel dat er lucht was
Ik wist wel dat ik kon zweven
Ik wist wel dat ik ook kon
Ik wist wel dat er ooit

Ik zag de zon in je ogen
Ik hoorde het vuur in je stem
Ik voelde de veiligheid van je armen
En daarom hoor ik bij hem

Jip

dinsdag 25 maart 2008

Voorwaar mijn vriend

Voorwaar mijn vriend
ik noem je vriend
ik geloof niet in vijanden
Voorwaar mijn vriend
Daar waar jij naast mij
een vreemd pad bewandeld
Daar wandel ik naast je
het pad dat jij me liet zien
Voorwaar mijn vriend
Ik noem je vriend
omdat ik mijn vijanden koester
Niets is gevaarlijker
dan een vriendschap ontkennen
zelfs als de resten
opgevouwen in een lade
van een vergeten kast
nog blijven stinken
Voorwaar mijn vriend
Ik noem je vriend
omdat ik ooit dacht dat jij
mijn vijand niet kon zijn
Ik geloof niet in vijanden
en koester oprechte vriendschap
Maar wanneer ik de vijanden
zou willen bekennen
zou jij dichtbij zijn
mijn vriend
voorwaar mijn vriend
en zie

Jip

maandag 24 maart 2008

Muziekstuk in kleur

Je speelt met je vingers een melodie
die ik niet ken
en niet wil kennen
je trommelt oorverdovend op het lege canvas
een stilleven dat verstilt wegwandeld
ik ken het wel
maar ik wil het niet kennen
je speelt vol overgave
een valse loftrompet
waar het alegro over zou gaan
in punctueel staccato
nam jij met een geheel ongenoegen
de stok over
en klaagde je tot
de nacht viel als een wit doek
Je wereld in een notendop
niet te kraken voor de sterveling
met spijt neem ik deel
aan deze vertoning achter gesloten gordijnen
niemand ziet
dus er bestaat
in het geheel
niets meer
del capo mijn vriend
del capo

Jip

zaterdag 22 maart 2008

Zon

De vergeten ochtendzon schijnt op je wangen
als je mompelend de morgen tegemoet kijkt
Je zachte handen op mijn blote huid
laten verdwaalde spoortjes van passie na
onnavolgbaar zweven de uren door de kamer
als de middagzon mijn haren kamt
streel jij de restjes slaap uit mijn rug
en laat de dag dansen in het opgewekte zonlicht
wanneer het oranjelicht van de slapende zon
onze kamer welterusten zoent
en wij opstaan in een spel van geven en nemen
kus ik de nacht in je ogen vaarwel
we zijn klaar om te beginnen
Slaap zacht.

Jip

donderdag 20 maart 2008

Alleen

We konden samen hand in hand
de wereld aan
zelfs met onze handen
in de zakken
konden wij nog
verder gaan

We lieten los
en de wereld
greep alles
wat je vast had
en met onze handen
in onze zakken
liepen we verder

De wereld ging wegen
en werd
niet te tillen
hoofd omhoog
en rug recht
eenzaam stap je verder

Jip

dinsdag 18 maart 2008

Nieuw begin

Ik heb niet eens meer omgekeken
ben wegelopen doorgegaan
en daarna zonder terug te willen
het licht achter me uitgedaan
Ik heb mijn schepen aangestoken
want ik kon het duister niet doven
Ik heb ze niet meer kunnen blozen
En ik wilde niet geloven
Ik heb niet eens meer omgekeken
terug gaan heeft geen zin
Zoals de zon elke ochtend
het is tijd voor een nieuw begin

Jip

zondag 16 maart 2008

Omarm me

Omarm me met het licht van de zon
dan kus ik je wangen op nooit verwachtte plaatsen
Omarm me met de kracht van de wind
dan ben ik er altijd met niet te stillen liefde
Omarm me met de passie van de donder
dan heb ik lief met oneindig geduld
Omarm me met de zachtheid van de lenteregen
dan ben ik de jouwe omdat ik zo van je hou.

Jip

donderdag 13 maart 2008

In het honderd

Er was op een dag
toen de dag dag zou zeggen
en dag dat ook dacht
dat de dag wel zou dagen
Hij heeft het geweten
die dag op een dag
dat hij dag dacht
zou niemand hem vragen
En toen op een dag
dacht de dag
dag ik ga
en ze lieten hem gaan
niemand liep hem achterna
Dag dacht de dag
dag ik ga voor dag en dauw
Maar het ging hem wel dagen
dat het dan nooit ooit meer zou
dag zijn, dan dacht
de nacht
vast
dat de dag niet meer wacht
dan zou het misschien
In het honderd lopen

Jip

Moeizaam

Het onbestemde gevoel van de morgen die daagt
en die zonder het te zeggen, om een antwoord vraagt
Dat je geven kan, omdat het moet
maar het klinkt onoprecht en het is ook niet goed
Als in volle vaart dan het zonlicht komt schijnen
en de woorden weerklinken en niet willen verdwijnen
Als geschreven in steen, inkt of in hout
Hoe je ze bekijkt ze blijven steeds fout
Je wilde graag zeggen hoe je de wereld bekeek
maar de betekenis bleef vaag, en de booschap bleef bleek
En de dag nam een aanloop en liep over je heen
en woorden die gingen en er was er geen een
Die daadwerkelijk durfde te roepen en gaan
Misschien bij het volgende zonlicht durven we het aan
Want de wereld wordt beter en de dagen die lengen
En de toekomst wordt mooi, wat die ook mag brengen

Jip

Voor mijn kinderen

Zweef mee in de lucht
aan mijn armen
in rondjes
Ik vang je
en pak je
geen voet op de grond
Tot je groot bent
en mama
je niet meer
kan tillen
Maar ik blijf
wel je vangnet
zolang als je zweeft

Jip

dinsdag 11 maart 2008

Het blijft

Ik was toen ik klein was
en nog heel onschuldig
een meisje dat dacht
dat de wereld
alleen nog maar
mooier zou worden

Ik was toen ik klein was
misschien wat naief
en onwetend
omdat de wereld
wel mooier werd
maar niet makkelijker

Ik was toen ik groot werd
misschien nog wat somber
want alles leek anders
de wereld en ik
niet mooier misschien
maar wel anders

Ik was toen ik klein was
een meisje met krullen
die keek in de wereld
met hoop en wat vrees
en nu ben ik groter
en doe dat nog steeds

Jip

Klaar

Als zand
in mijn hand
glipte alles
door mijn vingers

Als hoopjes
op de grond
op de plek
waar ik stond

Als zand
in mijn hand
naar de grond
waar ik stond

Ik keek om
en ging
zand houd je niet vast
dat is een zeker ding

Jip

zondag 9 maart 2008

Onvoorstelbaar

Hoe onvoorstelbaar blind ben je
als je niet wilt zien
dat hoe harder je knijpt
de ander zal afwijzen
loswrikken, rukken desnoods
We hadden het toch goed
het wordt toch nog wel beter
we kunnen altijd terug gaan
naar hoe het vroeger was

En toen kwam de wind
niet zacht met briesjes
Maar onvoorstelbaar hard
met vlagen niet te stoppen
die alles wat je lief had
wilde wegblazen, meennemen
en de weg terug
naar hoe het was
vrijwel onbereikbaar maakte

Gedwongen door de angst
want alleen is zo alleen
de schuldvraag wegwuiven
want jij hebt niets gedaan
nooit en nimmer
tergoedertrouw
je nagels gezet en wat van jou was
en onvoorstelbaar ruw
de wereld dicht rukken
naar hoe het goed was

En als de dagen lengen en
het je uiteindelijk duidelijk wordt
dat deze strijd gestreden is
dat er van winnen
of verliezen
geen sprake meer kan zijn
zal je onvoorstelbaar hard
en onbegrijpelijk gemeen
de strop aandraaien
wat van jou is
zal je houden

En toen kwam er meer dan wind
toen kwam er iets
waar je niet tegen kon vechten
hoe hard je ook probeerde
op de achtergrond
altijd aanwezige ruis
zo slecht
zo onvoorstelbaar slecht
en werd het nooit meer beter
voor jou en je perfecte wereld

Jip

Jij niet

Het ligt aan iedereen
maar nooit aan jou
omdat nu eenmaal niemand
dat ooit zeggen zou
de onschuld zelve
en tergoeder trouw
nam jij het leven
zo hoort dat als vrouw

Jip

Verloren gevecht

Zelfs de bomen moeten soms hun imposantie kruinen buigen
regen of wind deert ze niet
maar er zijn tegenslagen
die zelfs zij niet te boven zullen komen
Hoopvol kijken ze naar de steeds donker wordende lucht
hopend op een streep blauw
of geel licht van de zon
maar het vuile groen van de donder
dondert hen vele malen harder op hun hoofden
Bij elke slag huiveren zij onder de angst
dat deze daadwerkelijk
hun hart zal raken
en ze voor altijd zal doen breken en vergeten
Wanneer de bui boven hun hoofden schijnt te klaren
en zij opgelucht
en opgewekt
hun bladeren weer naar de hemel wijzen
klaar voor een nieuwe morgen zonder aanval
Vergeten wat er speelde omdat de zon zo veel meer licht bracht
totdat de wolken zich weer samenpakken
voor de laatste genadeslag

Jip

donderdag 6 maart 2008

Wolken

De witgrijze wolken trekken
in optocht voorbij aan mijn raam
Na elkaar
in elkaar
soms niet eens meer deelbaar
Ik zie ze hun koppen schudden
in de wind die zich langzaam richting lente wendt
Niets zo veranderlijk als hun vorm
Niets zo onzeker als hun inhoud
Ze kunnen donderen wanneer hun humeur zwart kleurt
of als brave schapen volgzaam de wind volgen
De zon verbieden te schijnen
of juist optimistische gaten laten
Buien over je hoofd of het raam storten
en soms
gewoon voorbij drijven
emotieloos
wit in de blauwe lucht
Blauwe wolken op een tekening van een kind
of gekleurd oranje door de zon
Niets kan nog meer verbloemen
dan een uitgewaaierde wolk
En ik volg ze
met mijn ogen
de zon zoekend
net als zij

Jip

maandag 3 maart 2008

Surprise

If we both knew
the way the world
would turn
there wouldn't be much surprise

If we both knew
the shortest way
to get there
I would have realised

And when we start
and know it all
or try to do
In any way we could

That in the end
there is just that
we don't know
that makes it good

Jip

Voetstappen

Ik volgde je voetstappen in het zand
en hoopte uit te komen
daar waar jij ook was
Maar steeds leek ik
de weg te verliezen
tussen de duizenden andere
voetstappen die mensen
achterlieten
En net toen ik dacht
dat ik je nooit zou vinden
Vond je mij

Jip