vrijdag 31 augustus 2012

Niet met de deuren slaan

Met vieze vingers schreef hij zijn naam
op haar vers gepoetste deuren
Waarna zij met vaart
de ramen uit de sponningen sloeg
De wind bracht afgezien van koude armen
ook rekeningen mee
Die eigenlijk tot de buren behoorden
Maar daar die ook ruzie hadden
Was het puur mazzel dat het dit maal
geen vuil ondergoed was

Jip

donderdag 30 augustus 2012

Jurk

Aan een hanger hangt hij
of zij
waarschijnlijk zij
Te hangen
uit te hangen
zodat de kreukels van haar rokken glijden
Zachtjes wiegend in de wind
die door het open raam getrokken wordt
Speels een spel spelend
met licht en donker
De zon reflecteerd haar warmte in de glimmende pailetten
terwijl de herfst zich verstopt in haar lange mouwen
Zelfs in de winter kan ik haar dragen
Gewoon een jurk
maar dan van mij.

Jip

woensdag 29 augustus 2012

Gedicht van de vreemdgaande man

Hij streek het warme laken glad, zodat de afdrukken van billen en borsten zouden passen met de ingesleten vormen in het matras
In de keuken op het afdruiprek twee kopjes en een theelepel in een verder suikervrij theehuis, een bordje
Natte handdoeken op de grond naast de wasmachine
En een overhaast gemaakte poetsbeurt
Verzorgt door warme wangen en schuldgevoel
Verpakt in bossen benzinepompkleurige rozen
Ogen die de klok bevelen rustig te blijven wandelen
Zodat overhaaste beslissingen niet ingehaald worden door gebrek aan bedenktijd
Als de sleutel in het slot de deur doet openzakken
Ziet hij overal om zich heen
schreeuwende getuigen van dat wat hij wegpoetste uit zijn zicht
Maar niet uit zijn hoofd
Zij dankt hem voor de bloemen met een kus op z'n wang en zet haar tas neer
Ieder zwijgt
Zij draagt vandaag immers
ook een nieuwe aftershave

Jip

Boos

Met haar armen strak voor de borst gekruist
Tracht ze ter vergeefs diep adem te halen
Een gevlogen glimlach speelt nog wat dwaze liedjes rond haar lippen
Maar de melodie is dusdanig uitgekleed dat er slechts lage tonen overblijven
Ze zucht
Niet langer in staat om ronde woorden over haar lippen te spoelen
Enkel hoekige vormen spoelen door haar gedachten onmachtig om ze af te vlakken dan wel om te vormen
Het onweer in haar buik neemt langzaam aan ook haar wangen over
Haar voeten schuiven desondanks onzeker op een maat die zij niet volgen kan
Hij staart van afstand naar haar
En ziet dat hij verloren heeft wat hij met zoveel moeite in zijn netten wilde houden dat hij knopen maakten die zo verstikkend waren
Dat er geen keuze was tussen vluchten
Zij danst niet meer op zijn maat maar aritmisch een tel er naast
Boos vormen zich rimpels om haar ogen
Simpelweg omdat zij ondanks alles. Nog steeds zijn drumslagen kan horen

Jip

zaterdag 25 augustus 2012

Zonnevlekken

Op het raam waar zo lang de zon scheen
Dat ik gewend was geraakt aan de vlekken
Die onwillekeurig een patroon hadden weten te vormen
Spelen nu regendruppels
Een race naar beneden
Een race over grootheidswaanzin
Maar ik durf te glimlachen
Want onder die druppels
Zitten nog steeds mijn zonnevlekken

Jip

donderdag 2 augustus 2012

En zo ging ik

Toen ik mijn hart volgende
ben ik vreselijk verdwaald
Heb ik dagen lang op scherpe kiezels moeten lopen
Vol overgave echter
stortte ik mij
op ongekende wegen
en onbenoemde paden
Om daarna met het schaamrood op te kaken
uit te komen bij een hek
met een slot
bij een berg
en een ravijn
Onneembaar zodat zelfs mijn hart
moest toegeven
verdwaald te zijn
Toen ik mijn hart niet meer volgde
maar mijn verstand
kwam ik op plaatsen
waar ik nog nooit was geweest

Jip