zaterdag 29 december 2012

Een nieuw theekopje

Schuifelend en vol twijfel
schoof het mijn leven binnen
Als een schaduw van een lamp met net iets te weinig wattage
achter een veel te grote plant
Ik heb het niet gehoord
of aan zien komen
Ergens aan de wand van mijn gedachten
plakte het echter al langer vast
aan opgedroogde stukjes vergeeld plakband
kromgebogen punaises en afgebroken spijkers
Misschien had ik mijn ogen
eigenlijk willen sluiten
En met m'n rug tegen de muur en hakken in het zand
simpelweg door willen struikelen
tranen op mijn wangen die de eeuwige strijd niet eens konden weergeven
Zo zag ik mijn paden tegemoet

Maar met mijn benen onder mij gevouwen op een andere bank
voel ik de warme thee in mijn handen en roer

Geen residu

In wankel nog een beetje
in deze nieuwe staat
Van eigenlijk best wel heel gelukkig zijn.

Jip

woensdag 12 december 2012

Het mokt

Het mokt
in mijn hoofd
omdat mijn lijf
niet wil
wat mijn hersenen
hebben bedacht
Ik zit
terwijl mijn hoofd
allang is door gelopen
Ik wrijf
wat afwezig
langs mijn benen
die niet lopen
maar zitten
Het mokt
in mijn hoofd
maar
mijn lijf
geniet toch

Jip

Wakker

In een soms eenzame stroom van gedachten
slaap ik nachtenlang met mijn ogen open
niets lijkt de slaap te deren
toch vlucht zij steeds mijn slaapkamer uit
Als ik opsta zie ik in de huizen om mij heen
tv's en mensen flitsen
en realiseer mij
niet alleen te zijn
Met koude voeten begeef ik mij naar bed
waar mijn gedachten langzaam uit het raam klimmen
Wetenschap dat ik niet de enige ben
die niet kan slapen
Is zeer rustgevend

Jip

dinsdag 4 december 2012

Sinterklaas

Overal geklop
En voeten op het dak
Met hoog rode wangen
Wordt er nachten lang
Zo min mogelijk geslapen
Achter de gordijnen
Schuiven de planten
Naar een tweede plan
En tussen schoenen vind ik brieven
Met ellenlange vragen
tekeningen en verzoeken
Over hoe of wat en wat en waar
Een groot vraagteken hangt deze nachten
Met een uitroepteken naast de maan
Nog even
En alles is voorbij
Dan rukken in de schoolklassen
De kerstbomen op daar waar Sint en piet
Geknutseld en wel hun plek veroverden
na St. Maarten

Nog een nacht zullen ze niet slapen
En morgen naast mijn bed staan
Bleek en gespannen
Met lijsten in hun hoofd
De een weet zeker dat hij zoet was
De ander telt haar zonden

In de kast liggen de cadeaus te wachten
Geduldiger dan de kinderen

Uiteindelijk zijn mijn kinderen immers
altijd lief

Jip