zondag 25 november 2012

Crisis

In eenvoud
zou men met inpakpapier
de prachtigste cadeaus kunnen ontwerpen
Werkelijk
En complex
blijkt de inhoud
overeen te moeten komen
of te overtreffen
wat het papier deed vermoeden

Op zes december keek zij
met natte ogen
naar vele rollen ongebruikt papier
en plakband

Niet alles kon verbloemd worden
Met glanzend goud papier
en strikken

Jip

dinsdag 20 november 2012

De digitale duidelijkheid

Woest gaan mijn handen over de toetsen van het wankele toetsenbord
zovaak al heb ik geprobeerd om met kracht
mijn woorden nadruk te geven
De "e"ligt los en zwerft met regelmaat
ergens onderaan tegen de spatiebalk
Half hangend en soms geplakt
door opgedroogde koekkruimels
en achter gebleven
uitgesproeide resten thee
Ik shift ook momenteel
wat meer met rechts dan links
Dat geeft niet houd ik me voor
evenals de afgebroken pootjes
die nog wel als restant leven
en daardoor een wankel evenwicht proberen te houden
onder mijn forse aanslagen

In mijn hoofd komen de mooiste zinnen op
"papier" "blank canvas"
maar in de hedendaagse werkelijkheid
ontstaat er een onsamenhangend mailtje
onleesbaar voor de ontvanger
en onbevredigend voor de zender

Ik druk, sla, mep nog hier en daar wat uitroeptekens
die overigens ook bestaan
uit meer geluk dan wijsheid
daar er een opgedroogd stuk chips
onder die knop is durven te gaan wonen
en dus het teken klemt

Ik tik mijn naam
vervloek autocorrect
omdat ik vier keer niet lees wat ik tik
tot ik zie dat mijn vingers naast de gewenste toetsen liggen

Ik vloek
Ik scheld
en send

Dan krijg ik smiles terug
digitaal
ben ik dus
ook niet zo duidelijk

Spinnenwebben en theekopjes

Ik roer zonder te kijken
in mijn opgedroogde kop
De thee die mij ooit heet de lippen brandde
is verdampt en er rest slechts
een bruin groen kleverig
residu
Waar ik nu gedachtenloos
mijn lepel in omwentel
Plakkerige draden trek
die als spinnenwebben in de ochtend
smalle patronen achterlaten
Uit mijn mond komt een stroom
niet aflatende woorden
verwijten
twijfels
groot- en breedspraak
met en zonder nadruk uitgesproken
maar met zorg aan een geweven
Als het kopje knapt onder de ronddraaiende druk
van het kleverige lepeltje
en ik opspring uit angst voor de hete vloeistof
zie ik dat niet enkel mijn thee
allang verdwenen is
en plakken mijn woorden
Als spinnenwebben nutteloos
aan een binnenmuur.

Jip

dinsdag 6 november 2012

Zo'n gevecht

In de kamer klinken zijn voetstappen nog hol na
gelijk zijn lach
Die tegen de muren opknalt
om daarna tegen haar wangen uit een te spatten
Zij huilt niet meer om wat hij zegt of doet
zelfs haar schouders zal ze niet meer optrekken
In de stilte die komt na het dichtslaan van de buitendeur
laait de storm altijd weer op
Vol vechtlust denkt zij woorden
die zij nimmer uit zal spreken
Vol passie maakt zij zinnen
die haar mond nooit zullen verlaten
Stampvoetend balt zij haar vuisten
in een verlaatte poging haar gelijk te halen
Maar in lege glazen spugen is onzinnig

Zij aait de kat
die nu weer spinnend aan haar voeten ligt
Alles in rustig
naast haar in bed een zwaar lijf diep in slaap
onbewust van het gevecht wat zich heeft afgespeeld
Warm draait hij zich naar haar om
terwijl zij uit haar haren
de spoken van het vervelden strijkt

Loslaten lijkt zo gemakkelijk
als je het een ander vertelt.

maandag 5 november 2012

Herfst

Ik knijp mijn ogen dicht
tegen het felle ochtendlicht
Een minuut te vroeg vertrokken
Een conclusie te laat getrokken
Ik wentel mij nog even in een wereld heel alleen
Ik loop er niet naar toe, ik ga er dwars doorheen
Een sliertje mist omhult mijn jas
Een voetganger vertraagt zijn pas
En niets lijkt op de herfst te lijken
Zelfs de treurnis die mag wijken
In een bruin met gele wereld en een felle ochtend zon
Omarm ik dan toch maar de dag, die zo regenachtig begon

Jip