woensdag 31 oktober 2007

Het dondert

Het dondert in de bergen
en schat het dondert niet
Ik kan het niet verbergen
en wil het dan ook niet
Het regent op de toppen
en al overstroomt het dal
Ik wil dat het zal kloppen
maar het klopt in geen geval
Het stormt in de steden
de woorden waaien rond
De strijd is gestreden
de menigte verstomd
Het waait hoog in de lucht
ik dacht dat ik dan wist
Maar als zelfs de zee nu zucht
dan heb ik me vergist.

Jip

Nee lief

De wereld op een zakkdoek
pak je met twee handen vast
en vouw het op
alsof het
past
in elke kast
die je maar open kan doen
Zodat als je
de deur weer open
zou kunnen doen
en je je zakdoek
met goed fatsoen
Open deed
hij nog hetzelfde was
maar lief
Niets is meer hetzelfde

Jip

Even kort

Hij blaast wolken in mijn buik
zodat ik niet wil eten
Hij blaast mist in mijn hoofd
en doet mij vergeten
Hij blaast iets in mijn hart
dat ik nog niet ken
Ik wil enkel zeg
dat ik blij ben.

Jip

maandag 29 oktober 2007

Voor mij?

Draai je de wereld voor me om,
want ik vind de andere kant mooier
Laat je de zon voor me uit gaan
want ik hou mee van de maan
Wil je de wolken voor me wegblazen
het blauw laat me lachen
Wil je het lich uit doen
Zodat we samen gaan.

Jip

zondag 28 oktober 2007

Schat je bent alleen

Het is klaar en afgelopen
ik ben het zat
Op een beter einde kan ik niet meer hopen
Ik ga en dat is dat

Zo dapper zou hij spreken
geoefend tegen de maan
Het zou haar hart vast breken
maar hij kon beter gaan

Zo stoer zou hij vertellen
dat ooit zo was geweest
En hij niet meer zou kwellen
't was over met het feest

Hij wist hoe zij het hoorde
de intonatie
de woorden
en zelfs met welke gratie

Vol spanning bij de dageraad
een goed gesprek
Zo als het immer vaak gaat
zijn moed ging lek

Als een ballon zo strak geblazen
leeg in een enkele zucht
En bleef zij zich steeds verbazen
en bleef hij op de vlucht

Zij trok wat aan de touwen
wat strakker om hem heen
Zo zou ze hem wel houden
Maar schat, je bent alleen.

Jip

zaterdag 27 oktober 2007

Als het over is

Als je kunt het wel
geen aanmoediging is
maar enkel nog een vorm
van onbegrepen minachting

Als je weet het wel
geen aansporing is
maar niets meer dan een vorm
van overdreven overschatting

Als je mag het wel
geen toestaan is
maar minder nog dan een opening
tot iets wat ooit geweest is

Als ga maar
geen loos dreigement meer is
maar meer dan dan en dan
kun je beter gaan

Jip

vrijdag 26 oktober 2007

Schommel

Zwaaiend met haar benen
langs het mulle zand
Haar rok hoog de lucht in
de mensen aan de kant
Haar haren waaien
achter en voor
Ze geeft niet op
ze gaat maar door
Haar handen houden bijna
geklemd en angstig vast
Zwoegend blijft zij volhouden
gepast of ongepast
Natte stralen striemen
haar ingespannen gezicht
Haar ogen lichten op
bij elk onverwacht licht
Ze hoort het zacht kraken
bij een volgende ruk
Vol vertrouwen gaat ze door
ze weet dit gaat niet stuk
Voor en achter
keer op keer
achter voor
weer en weer
Todat de wind en regen
hun tol aan haar gaan vragen
En zij voldaan naar huis sloft
wachtend op betere dagen

Jip

donderdag 25 oktober 2007

Verloren

In een vogelvlucht zag hij de kalmte aan zich voorbij gaan
niet instaat om tot een volkomen stilstand te komen
Moest hij dus wel openstaan
voor wat hem zou overkomen.
Hij kon niet eens het koren van het kaf
gaan scheiden
en legde het meningmaal af
tegen hen die de weg leiden
In een ogenblik van stilte liet hij zich de nacht ontnemen
niet volkomen genoeg om het lijdend voorwerp te worden
niet volmaakt als de luchten die schenen
op de onneembare horden
Hij was noch man, waarom hij zou vertrouwen
nog minnaar waarop men zou bouwen
Hij was verloren

Jip

Minnaars

Hoewel hun handen nog steeds de weg leken te weten
waren zij niet langer minnaars
niet eens meer
minnaars van weleer
maar vergeten
lang in het verleden
achter gelaten
toen de weg
wellicht
te steil werd
Zonder het te weten waren zij verloren in het verhaal
dat zij niet langer samen schreven
maar alleen
zonder intonatie
nog voor konden lezen
aan een toehoorder
die niets
of weinig
kon vertellen
Vol passie zouden zij ooit nog een keer
de wereld veranderen
of verbeteren
maar nu niet meer
en voor langere tijd
waren zij de minaars
van een ander
en nimmer meer
elkaar.

Jip

woensdag 24 oktober 2007

Mijn wereld

Ik zie in mijn ogen
de zee wegwaaien
de wolken verdwijnen
achter rookgordijnen
zonder betekenis

Ik zie in mijn ogen
het bos vergaan
langzaam verbranden
geholpen door handen
dus maakt het licht werk

Ik zie in mijn ogen
de velden verdrogen
vol ooit groen gewassen
nu weggewassen
door auto en trein

Ik zie in mijn ogen
de wereld vervagen
niet langzaam of snel
maar het gaat evenwel
Om mijn wereld

Jip

dinsdag 23 oktober 2007

Het zou kunnen

Konden we allemaal een stap naar voren maken
om de wereld op te delen
en het geluid te staken
Om de kleine dingen te waarderen
het licht te zijn
en het te begeren
Zouden we allen de bomen verwijzen
naar betere plekken
en dan hun lof prijzen
Konden we allemaal een stap terug doen
en stil staan
bij het komen van de noen
Mochten we allemaal elkaar verspelen
en met wapens gaan
en messen spelen
Zouden we de wereld dan niet beter maken
of misschien
het proberen staken
Kon een ieder een stap verder gaan
dan dat ze ooit zijn geweest
en daarna onderaan
Vertellen over het feest
Als we zouden, kunnen, willen, doen, maken, breken
of er misschien
wat energie in zouden steken.

Jip

maandag 22 oktober 2007

De wereld en ik

Ik wilde de wereld tillen
maar hij was te zwaar
Hem als een puzzel benoemen
maar het paste niet in elkaar
Ik wilde de hoeken veilen
maar de wereld is al rond
Ik wilde de zon op zien komen
toen ik in de schaduw stond
Ik wilde naar de vogels zingen
maar ik kende toen geen lied
Ik wilde mooie kleuren verven
maar verf had ik niet
Ik wilde alles beter maken
maar beter kon het niet zijn
Ik wilde de wereld dragen
maar ik was gewoon te klein

Jip

zondag 21 oktober 2007

Zo moet het zijn

Het heeft de zon van de wolken verdreven
toch staan ze naast elkaar
Het leeft geen liefdesbrieven gescheven
en ze kennen geen gevaar
Het kon geen oorlogen doorstaan
en toch is het gebleven
Het heeft handen noch voeten
en toch wilde het geven
Het heeft vanalles en niet veel
en toch is het genoeg
Iedereen krijgt uiteindelijk zijn deel
te laat en nooit te vroeg

Jip

zaterdag 20 oktober 2007

Afscheid vol spijt

Ik ontneem je de zin om te dansen
Maar dansen heeft geen zin meer
Ik ontneem je de zin om te lachen
Maar lachen heeft geen zin meer
Ik ontneem je de zin om te praten
Maar praten heeft geen zin meer

Ik geef je de wil om te huilen
Maar huilen wil je niet
Ik geef je de wil om te klagen
Maar klagen wil je niet
Ik geef je de wil om te gaan
Maar gaan wil je niet

Ik bracht je het verlangen
Maar verlangen kun je niet brengen
Ik bracht je de pijn
Maar pijn kun je niet brengen
Ik bracht je de twijfel
Maar twijfels kun je niet brengen

Ik brak je wil om te leven
Maar leven kun je niet breken
Ik brak je wil om te houden
Maar liefde kun je niet breken
Ik brak je grootste bezit
Maar mij kon ik niet breken

Toen moest ik maar gaan.

Jip

vrijdag 19 oktober 2007

Verkeerd bezorgd

Het zijn niet de woorden die ik wilde schrijven
het is niet eens de klank die ik kende
het is niet de plek waar ik wilde blijven
maar wel de plek waar ik naar toe rende
Het is niet het lijf wat ik vast moest houden
maar desalniettemin deed
Het is niet het gezicht dat ik vertrouwde
maar wel waar ik veel van weet
Het zijn niet loze tranen
het is wel heel veel verdriet
Hoe ze tot elkaar kwamen
weet ik evenwel weer niet
Het zijn honderdduizend dingen
En niet een is het echt waard
Waarom de vogeltjes weer zingen
waarom de zon terug staart
Het zijn zoveel lieve woorden
die naar mij werden geschreven
Die een ander vreselijk stoorde
maar mij zijn bijgebleven
Over liefde en trouw
over vlinders en de bloemen
Over een man en een vrouw
dingen die ik nooit zou noemen
Op de mat heb ik gevonden
en ik stuur het nooit meer terug
Ik weet waar beide geliefden stonden
Met een muur tegen de rug.

Jip

donderdag 18 oktober 2007

O zee

De wind laat met haar warme adem
mij haren bewegen
en speelt met mijn voeten
wanneer zij de koude zee raken
Hoewel ik weet dat ik zou moeten terug trekken
is er niets in mij
wat me weerhoud
van een nieuwe duik
met de wind in de rug
De zon brandt brandmerken op mijn wangen
en misschien
is er wel geen weg meer terug
als ik toegeef dat
het koude water zeer verfrist
geen mens ziet dat ik hier sta
naakt voor de immense zee
armen open om de golven te ontvangen
O zee neem me mee

Jip

woensdag 17 oktober 2007

Geen plek op de wereld

De wereld ligt om me heen
in drieennegentig woorden
op verscheurde stukken papier
Ik dacht dat ik wist waar ze hoorden
maar nu liggen ze hier
Ik plaats de wolken en de zon
de bomen en de bloemen
Ik dacht dat ik dat allemaal kan
nu moet ik me verzoenen
Ik ken de plek van huizen
van kippen, honden, paarden
van katten, vogels, muizen,
en waar we ze bewaarden
Ik ken rood en blauw en groen
en weet van de muziek
Maar het is toch geen doen
het maakt me enkel ziek
Op alle kleine stukken
is er geen blijven bestaan
en zal het mij niet lukken
er is er geen met mijn naam.

Jip

dinsdag 16 oktober 2007

Platte bloemen

Ooit was je alles wat ik ooit wilde hebben
en ik had wat ik ooit wilde hebben
Ooit was het goed wat je dan zouden krijgen
maar het werd nooit goed wat wij zouden krijgen
het werd enkel anders
en anders en ooit zou het zijn
Zoals wij beide wilden

Ooit was ik alles wat je ooit wilde hebben
en je had wat je ooit wilde hebben
Ooit leek je wereld mooier met mij
maar het werd nooit mooier
en wolken schoven langs
en de zon wilde niet meer
Zoals wij beide wilden

Ooit lijkt soms zo lang geleden
soms is het gisteren
We geven het op
pakken de brokstukken
lijmen ze weer
tot ze kapot gaan op de vloer
Zoals wij het ooit wilden is het nooit

Toch zal ik van je jou blijven houden
hoewel jij zegt dat ik het niet doe
en me tegenspreek
alle bloemen plat wil trappen
niet meer water wil geven
Zoals wij het ooit wilden
zal het nooit zijn
Maar ik vind anders ook goed.

Jip

maandag 15 oktober 2007

De wereld voor jou

Ik schreef voor jou de bloemen aan
zodat ze recht en trots zouden staan
Ik duwde voor jou de zon weer hoog
en huurde ook een regenboog
Ik schoot voor jou de sterren neer
en deed met daarna nog een keer
Ik liet de dieren voor je praten
om ze daarna met rust te laten
Ik liet het gras wat groener zijn
want dat vindt een ieder fijn
Ik zong een lied met merel en lijster
ik maakte een wond en gaf je een pleister
Ik wilde alles beter maken
om je maar niet kwijt te raken
en toen ging je toch.

Jip

vrijdag 12 oktober 2007

't Komt goed

Wie niet de weg naar nergens weet
komt alijd ergens uit
de leugen die de waarheid heet
maakt even veel geluid
De kleine man maakt grote stappen
en redt het wel naar huis
een kleine zweep geeft raken klappen
en wij geven niet thuis
De zon maakt warm en harten koud
en suiker zonde zoet
het is maar waar je echt houdt
't komt goed, 't komt goed 't komt goed.

Jip

donderdag 11 oktober 2007

De wereld stuk

De lieve lasten van het leven
draag ik zwoegend met me mee
Ik durf het niet aan iemand te geven
gedeelde smart maar niet voor twee
Ik teken uit in grote vlakken
zodat ik de weg kan bepalen
Het in stukken weg kan haken
maar het eindpunt niet ga halen
Ik til en draag tot dat ik val
en niemand zal mij helpen
dat is het einde van het al
Versplintert op de schelpen

Jip

Vijver

Langzaam kabbelen golven rond
in een eenzame vijver
die niet eens gevuld met leven
toch schijnt te moeten kabbelen

Jip

woensdag 10 oktober 2007

File

Voor en achter me sluiten autos aan
klaar om aan het werk te gaan
Maar niet helemaal
en niet allemaal
Invoegen soms is het krap
Uitvoegen soms is het klap
Vingers omhoog, mondhoeken naar benee
Allemaal zo ontevree
Broodje op en krantje uit
Radio op vol geluid
en daar gaan ze, sluiten aan
bang om achteraan te gaan
Te lachen naar de buurman
die ook niet meer lachen kan
Te flirten met de buurvrouw
die dan misschien wel lachen zou
In plaats daar van met gele lichten
vreselijke saaie gezichten
gaan we in een rijtje
en gaan we na een tijdje
ieder onze kant op

Jip

dinsdag 9 oktober 2007

Woorden

Het zijn maar woorden die je tegen me schreeuwt
Ik heb het zo vaak gedacht
Ik moet ze laten afketsen
en denken
Het zijn maar woorden.

Maar dat kan niet
en dat wil ik niet
ik wil niet dat je tegen me schreeuwt
en moeten denken
Het zijn maar woorden.

En toch blijven het woorden
en ze blijven aankomen
en ketsten niet af
ze gaan diep naar binnen
Al zijn het maar woorden

En ik kan het nog zo
niet willen
en willen roepen dat
ik het niet wil
De woorden blijven komen

Misschien moesten we
proberen
om in plaats van schreeuwen
eens lief te zijn
En de woorden een goed doel geven

Maar ik denk dat ik weet
dat het jouw manier is
om te zeggen
dat het misschien dan wel nooit
Woorden... loze woorden

Jip

maandag 8 oktober 2007

Spiegels

In de spiegel van mijn ogen
zag jij jezelf
Het verhaal van een ander
gespiegeld in blauw
Zonder ogenblik gaf je toe
dat wat je zag
niet eens was
wat je verhaal wilde vertellen
maar desalniettemin deed
Maar je zag vooral tranen, en je zag niet zo veel meer
Dus keek je niet meer dan die ene keer

Met gesloten ogen
zag jij nog wat niet zijn moest
verborgen pijn, onrust, gevoel
De spiegels die logen het werelddeel vast
en de sterren los uit hun bestaan
Maar je zag enkel tranen, en je zag niet zo veel meer
Dus keek je niet meer dan die ene keer

Zelfs afgewend
zag je nog steeds diepe dalen
de pieken die vlakten
en de passie die ging
het rennen, het zuchten, de angst en het beven
en armen om te schuilen
die weg moesten gaan
Maar je zag meestal tranen, en je zag niet zo veel meer
Dus keek je niet meer dan die ene keer

Maar probeer maar te kijken
en de spiegel zal lachen
want ogen die dragen een beeld van gezicht
naast wolken en zeeën
zullen zij schijnen
een plekje voor jou
zonder rennen, met stilstaan
En er zijn niet enkel tranen, en er is zo veel meer
Dus probeer vakder te kijken dan die ene keer

Jip

Net niet wij

Met grote stappen probeer ik de sneeuw te onvluchten
met diepe halen mijn ziel te luchten
Met grote gebaren mijn verhaal te verklappen
met loze woorden, verkapt in wat grappen

Met kleine geluiden wordt mijn verblijfplaats verraden
onzeker als ik ben, blijf ik stug op de paden
Zonder inzet zing ik mijn lied
en als ik het vergeet mist men het niet

Met veel kabaal breek ik de morgen
met gedonder en drama, breng ik mijn zorgen
met eenvoud is niemand ooit groot gegaan
dus mensen zullen weten dat ik er moet staan

Als een muis maar dan grijzer
een uil maar niets wijzer
Een mens zonder toewijding
een ziel zonder leiding

Ik ben twee van mij, en van elk een
soms ben te aardig, soms veel te gemeen
Ik deel en heers, en ik ben en ik was
maar wie ik ook ben, ik loop ras naast de pas.

Jip

zondag 7 oktober 2007

Doosje vol geluk

Ik kan de sterren niet voor je plukken
zelfs als ik dat graag zou willen
Ik kan ze niet op volgorde zetten
ook als zou het je helpen
Ik kan ze niet laten schijnen
om je pad te verlichten
Ik kan ze niet voor je verbergen
als je het licht niet kan verdragen
Ik kan de sterren niet voor je plukken
en het licht niet in een doosje doen
We kunnen er wel samen naar kijken
en een doosje vol geluk maken.


Jip

zaterdag 6 oktober 2007

Ongeziene liefde

Je ziet me niet
als ik door de straat ga
opga in de menigte
Ogen niet naar beneden
schouders niet gebogen
gewoon trots op wie ik zijn mag
maar toch van ik niet op
Je ziet me niet
mijn blonde haren weerkaatsten
het zonlicht in mijn ogen
Opgewekt stap ik verder
en toch val ik niet op
een van de vele
en vele van een
Je ziet me niet
maar dat komt nog wel

Jip

vrijdag 5 oktober 2007

Tevreden zijn

In de spiegel herken ik een lach
soms zo nep, dan wel opgewekt
Ik zie haren die niet zijn
zoals ik ze graag zou hebben
Het lijkt of die ander naar mij kijkt

In de winkelruit herken ik een pas
vaak te snel, maar wel vloeiend
Ik zie schouders die niet zijn
waar ik ze graag zou hebben
Het lijkt wel of die ander met me oploopt

In de reflectie zie ik een vrouw
die ik heel goed ken
Nooit is
zoals ik graag zou hebben
Maar goed genoeg zo als het is.

Jip

Bij je zijn

Mag ik je hand vasthouden
als niemand het ziet
Mag ik naast je lopen
of dat liever niet
Mag ik je aanspreken
als ik je zie gaan
Of zou je me negeren
en snel verder gaan
Mag ik naar je kijken
als ik te tegen kom
Komt dat te dichtbij
en draai jij je dan om
Mag ik bij je zijn
als ik dat wil
Je zult het niet merken
ik ben ook heel stil
Mag ik van jou zijn
als jij alleen bent
Omdat ik dat wil
en jij me herkent.

Jip

Toen de wereld nog simpel was

Beide kenden de wereld nog toen hij simpel was
goed en fout afhing van je keuze van voetbalclub
je poppenkinderen altijd lief waren
en de juf of je moeder het antwoord altijd wist
Dat je naar bed moest als de zon ging
er eruit als die kwam
Dat je je vader niet boos moest maken
en grote mensen gelijk hadden
Dat je niet op je sokken naar buiten moest
maar het toch deed
Dat je vriendinnetje wel staartjes had
en je buurjongen spannend was
Dat de meisjes enkel konden giechelen
en dat je ze aan hun staarten kon trekken
Maar toen de wereld simpel was
waren zij nog te simpel
om het te merken.

Jip

donderdag 4 oktober 2007

Rivier

De wilde rivier sleept mee
eindeloos zonder tegenwerking
langs de einder
en het einde van de wereld
Tot de wilde rivier
onder druk van steen
en zand
zich moet verlagen
en vertragen
tot een te temmen
stille beek
Daar hou ik van

Jip

woensdag 3 oktober 2007

Onzeker

Ik hoorde de bomen mijn naam fluisteren
maar bomen hebben geen stem
en dus nam ik aan dat wat zij zeiden
niet op waarheid berustte.

Ik hoorde de wolken mijn naam spreken
maar de wolken hebben geen stem
en dus nam ik aan dat wat zij zeiden
niet voor mijn oren was

Ik hoorde de zee mijn naam roepen
maar de zee heeft geen stem
en dus nam ik aan dat wat zij zeiden
enkel was om mij te verwarren

Ik hoorde de wereld mijn naam verkondigen
maar de wereld heeft niet maar een stem
en dus nam ik aan wat zij zeiden
enkel in mijn hoofd zou zitten

Ik hoorde mijn naam
in alle hoeken
Ik hoorde de stem
in elke dag
En nog had ik de zekerheid niet
om aan te nemen
dat het om mij ging.

Jip

dinsdag 2 oktober 2007

Kind/Stuk

Zo kwetsbaar een kind
nog nauwelijks af
Leert net hoe hij
zichzelf in deze wereld
op zijn voeten houden moet
Weet net zijn hoofd
boven het water uit
te houden
Ziet de bloemen in de lucht
nog verschijnen door de wolken
Met open armen
ontvangt hij
wat gegeven wordt
Zet zich af tegen
alles
om vervolgens
terug te rennen
naar de veiligheid
van wat hij kent
Maar zo kwetsbaar een kind
als iemand denkt
dat nauwelijks
af
Goed genoeg is
Om stuk te maken.

Jip

Wie zijn wij?

Wie zijn wij om woorden te spreken
Wie zijn wij om de passie te preken
Wie zijn wij om te zeggen wat gepast is
Wie zijn wij om te zeggen wat een last is
Wie zijn wij om te veroordelen
Wie zijn wij om in te delen
Wie zijn wij om te verwijzen
Wie zijn wij om te loven en te prijzen
Wie zijn wij dat we alles beter weten
Wie zijn wij om het kind te vergeten

Wij zijn die weten hoe de wereld moet lopen
Wij zijn die weten wat je in de wereld kunt kopen
Wij zijn die alles beter mogen weten
Wij zijn die het kind mogen vergeten
Wij zijn heer en meester over al
Wij zijn zo star bovenal
Wij zijn eerloos, levenloos, gewetenloos
Wij zijn ontzettend.... machteloos.

Jip

maandag 1 oktober 2007

Vuur

Ik speel met vuur
de zon brandt mijn haren
De kans elk uur
lijkt mij nauwelijks te bewaren
Grote stappen maak ik voort
om te gaan tot de vlammen
omdat niemand het hoort
kan het niemand verlammen
en geen mens die me grijpt
als ik val als ik sta
en geen mens die begrijpt
waarom ik moet en ik ga
Ik speel met vuur
het vuur speelt met mijn haren
wat er overblijft na een uur
is niet meer om te bewaren.

Jip