donderdag 23 september 2010

Zijn ogen

Zijn ogen kammen mijn huid
elke morgen bij het opstaan
als ik warm en verfrommeld
mijn haren bedwing
en mijn gezicht zoek onder de slaap

Zijn ogen strelen mijn huid
elke avond bij het slapen gaan
als ik de dag van mij afpel
en een warm plekje zoek
om mij te verstoppen in de stilte van slaap

Zijn ogen aaien mijn huid
als ik bij nacht en ontij
geplaagd door dromen
een slagveld maak
van dat wat ons warm en bedekt houdt

Zijn ogen zijn een spiegel
van hoe hij mij ziet
Mooier dan de werkelijkheid
maar niets minder oprecht
Vaak durf ik niet te kijken
in die spiegel
Maar als ik kijk
weet ik dat niet alleen zijn ogen van mij houden

Jip

Mezelf

Er is niet eens ruimte
om te zijn wat ik wil zijn
Minstens twee bij twee
en onmetelijk groot
vol invloed op alles
maar verantwoording voor niets
meer dan een minderheid
maar uniek in mijn soort
Vol lof besproken
maar gevreesd in het wezen
Er is niet eens reden
om zo iets te zijn
Dus blijf ik mezelf en gelukkig

Jip

De Picknickmand

Aan de rand van het water
op een kleed geblokt met ruiten
zie ik boot na boot vertrekken
verder dan de horizon
verder dan ik kijken kon
zo zat ik te wachten.

Aan de rand van het water
op een kleed geblokt met rode ruiten
zie ik boot na boot terug keren
van verder dan de horizon
verder dan ik kijken kon
zo bleef ik maar wachten

Voor mij alle heerlijkheden
die ik ooit in mijn mand gestopt had,
bewaard voor dit moment
Het moment waarop jij weten zou
je boot zou keren
en terug naar mij
Vol twijfel mij zou smeken
kijkende naar alles
wat ik voor mij had gelegd
alles waar wij ooit
ons zo aan hadden gehecht
dan zou ik, als een moeder
je hoofd tegen het mijne
zeggen dat het allemaal wel goed zou komen.

En als de luchten achter ons
dan roze zouden kleuren
zouden wij het ons
dat van ons samen was
als een geheel
zonder iemand om ons heen
die niets meer was
dan een schim op het water
die jouw boot zo kon trekken
omdat ik geen riemen meer had
zo zouden wij onze mand
meer inhoud geven

Maar boot na boot kwam
Boot na boot ging
Niets bleef
zelfs de inhoud
van mijn picknickmand
Omdat jij niet weten wou

Aan de rand van het water
op een kleed geblokt met rode ruiten
zie ik boot na boot terug keren
van verder dan de horizon
verder dan ik kijken kon
maar langer dan ik verwachtte
kwam er niets meer om.

Strand wandeling

De witte golven beuken
onsamenhangend op het strand
wij lopen traag maar voortvarend
warm hand in hand
De wind blaast ons vandaag
vanzelfsprekend in het gezicht
Maar de wereld lijkt ons mooi
en vredig in dit licht
De wereld achter ons ligt nog open
de toekomst voor ons ligt niet vast
We zoeken onze route
we zoeken wel wat past
Het zand onder mijn voeten
kraakt, de warmte en de kou
Ik hoef niets meer te zoeken
want nu hoor ik bij jou

Jip

Einde

Ik ken de wegen niet die leiden
naar het einde van de wereld
toch vrees ik elke dag
het einde tegen te komen
Ik ken de paden niet die leiden
naar de rand van het bestaan
toch zie ik ze elke dag
dichterbij komen
Vol vrees heb ik geleefd
momenten vol lijden
afgewisseld
met tijden vol pijn
maar nooit heb ik de weg
of het pad gevonden
En wandel nu door
met de vrees steeds wat verder
uit de diepte van mijn hart
Wetende dat uiteindelijk
iedereen een eindpunt moet kiezen

Jip

Adem in...

Ik dacht wel eens, toen ik nog kleiner was,
dat de wereld niet zo draaien
als ik heel lang even niet
mijn adem door zou laten
Omdat ik toen dacht
dat de wereld om mij draaide
Helaas werd ik groter
en merkte als snel
dat de enige die last had
van mijn gestokte adem
ik zelf was
Omdat de aarde niet om mij draait
Maar mijn leven wel
Adem in adem uit
Leef wel.

Jip

De dichter in mij

Soms lijkt het of de dichter in mij geen vingers meer heeft,
of haar lippen aan elkaar genaaid zijn
met onzichtbaar garen maar o zo sterk
Alsof zij weggegaan is, zo maar zonder iets
vertrokken in het niets.

Maar dan
ben ik er altijd nog
Er is genoeg van mij om de ruimte te vullen
Ik kan ook zonder de dichter in mij
en zij komt altijd weer terug.

Jip