Vol afschuw bekeek zij de wereld
zoals zij hem zelf geschapen had
maar niet langer onder controle
Woorden die, naar verluid,
doordacht over haar lippen,
rolden, begonnen nu een geheel eigen leven te krijgen
en de waarheid
zo mooi gevlochten door de leugens
begon zich als de zee bij eb
terug te trekken
om een onherstelbaar pad
van twijfel en kapot getrapte schelpen
achter te laten
Als koningin stond zij daar
handen in haar zij
de nagels in het weke vlees gebogen
Onaantastbaar in onvertuigingskracht
Terwijl ik sputterend
niet eens deel uit hoefde te maken van die wereld
enkel brokstukken toegeworpen kreeg
om daar plaatjes mee te maken
die nooit compleet genoeg konden zijn
om werkelijk te begrijpen
Maar nu haar boek, bladzijde na bladzijde
los zou gaan laten
en haar wereld vervuild door wat zij zelf,
zo graag wilden creeeren, steeds minder
rook naar sprookjes en appels
Nu moest zij
de ultieme zet
schaakmat
en ik
ik keek
en mompel enkel
ik deed van af het begin af aan
eigenlijk al niet mee
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten