Als zout op mijn huid,
kriebelende vingers
die zich steeds hoger bewegen.
Terwijl ik de zon mijn huid laat strelen,
en zij zweetdruppels maakt,
waarin zij nog feller kan schijnen.
Als zandkorrels die zich
bewegen zonder te bewegen,
maar na verloop van tijd,
altijd daar zijn waar ze willen komen.
Zoals de wind zingt in mijn oren
en speels de lokken uit mijn ogen blaast
Maar ondertussen....
Zo speelt hij met mijn gedachten..
En ik met de zijne....
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten