maandag 14 november 2011

Jij kon dat

Je hebt me omarmd terwijl ik je wegduwde
en hield mijn hande vast terwijl ik vuisten maakte.
Je kamde de haren uit mijn ogen
die mijn helder zicht in de wegstonden
En kuste de tranen van mijn wangen
die langzaam doorliepen tot op mijn buik
Je veroordeelde niet mijn gebreken
en legde kracht op mijn deugden
Je probeerde toen ik op zou geven
en trok je terug toen ik alleen kon staan
Je ving me toen ik vallen zou
en glimlachte toen ik opstond
Je bgreep me toen ik het spoor bijster was
en was mijn spiegel toen onredelijkheid de toon was
En ik
ik verwonder me dat je me, nog altijd leuk vindt

Jip

Geen opmerkingen: