Ze begrepen

Ze vergaten de dagen, waarin ze moedeloos de wereld zagen draaien ze omarmden niet langer de lijzigheid waarin zij zich zolang wentelden Maar ontworstelden zich aan het eigenhandig aangemeten juk en begrepen hun eigen falen Niet langer sleepten hun voeten in allang ingeslepen pad waarin zij de lamlendig waren om de paden te verbreden en zij zich gemakzuchtig kon schuilhouden en begrepen hun eigen wanen Omzichtig namen zij stappen, die duidelijk als glas en even breekbaar als de doorzichtige scheidslijn evenwel soms vrijwel onbreekbaar, en begrepen hun eigen kunnen Vol moed schraapten zij de resten van een lang vergeten leven om er in puzzelvorm een mooier geheel van te maken dat zij langs hun paden tentoonstelden, in een wolk van glazen splinters en zij begrepen hun eigen inbreng Maar keerpunt na keerpunt, verstapten zij zich in onzichtbare gaten en kuilen waar menigeen zich in verstopt had om daarna met opgeheven hoofd hun eigen zijn te ontdekken Ze vergaten de dagen waarin zij niet langer als man en vrouw een leven deelden maar omarmden elkaar, smachtend in een niet langer moedeloos gevecht en begrepen hun liefde Jip