Je geeft niet op, zelfs nu ik verdrink
hou je mijn handen vast
mijn hoofd boven water
Reddeloos voel ik mij omdat het water me
tot de lippen komt
hoewel het tranen zijn die neer vallen
In alles verweven zijn stukken van het verleden
die nog niet eens zo lang geleden
heden en toekomst waren
Je geeft niet op, zelfs nu ik wegren
hou je mijn handen vast
mijn hoofd bij het jouwe
Op de vlucht voel ik mij omdat het me inhaalt
terwijl ik niet meer rennen kan
hoewel ik weet dat ik niet meer hoef te vluchten
en in alles verwrongen is de herkenning van het toen
dat kort geleden
nu en dan was
Je geeft niet op, zelfs nu ik de deuren dicht doe
hou je mijn hoofd vast
en je voet tussen de deur
Alleen voel ik me, terwijl ik weet dat ik nu
de enige die mijn lief heeft buitensluit bij alles
en de deur op slot gooi
Omdat het toen en nu niet verenigbaar lijken
de wereld van het verstand en de wereld van het gevoel
Alles voelt, alsof ik het niet langer begrijp
En als nog laat je niet los...
Laat me niet los.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten