vrijdag 7 december 2007

Ode aan

Niets in de wereld blies haar haar als de wind
Niets op de aarde die haar verder vindt
Zij is alles en niets, als een ballon aan een touw
Zij is zuiver en puur, maar ze is niet van jou

Alles op de wereld is een kind van haar lach
Alles deelt ze met de wereld en slaapt in met de dag
Zij is vuur en aarde,de lucht en het water
Zij is speling voor nu, en zekerheid later

Daar waar zij komt, staan er voeten in goud
Daar waar zij gaat, wordt de wereld wat koud
Zij is alles wat niets is, en beter dan dat
Zij zit niet in een kist maar zij blijft toch een schat

Nooit kan zij zwijgen, zij is een eeuwig gedicht
Nooit kan zij stoppen, zij is puur vederlicht
Zij is niet wat je ziet en niet van je verwacht
Zij is meer dan je kans, en alles wat je dacht

Ooit zal zij stoppen, de zon in de rug
Ooit zal zij gaan, en komt nimmer terug
Zij is toonloos en puur, de ultime fantasie
Zij is waanzin en radeloos een melodie

Daar waar zij gaat met jouw hoofd op haar schouder
Daar waar zij gaat blijf je jong, wordt niet ouder
Zij is niet in kastelen zij is luchtkasteel mooi
Zij is sneeuw, niet gesmolten, in de eeuwige dooi

Jip

Geen opmerkingen: