Weer leek de donkere deken van de nacht
mij geen rust te mogen schenken
Flarden van twijfels en vragen
speelden tikkertje door mijn hoofd
Niets leek de sterren te kunnen overtuigen
alles zou zijn zo als het ooit was
Niets zou ooit veranderen
Totdat ik wakker gekust werd
zonder maan, maar vol sterren
Alles zou zijn zoals het nooit was
en de donkere deken
woog nimmer meer zwaar.
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten