De vingers van mijn hand beroeren zachte wangen
die zich verzamelen in een glimlach
Ogen die zich verweren
in een moment van onoplettendheid
en daarna open gaan
en de wereld aankijken met vertrouwen
Mijn handen spelen een eigen spel
terwijl mijn ogen niets meer
of minder zeggen dan dat
wat beide vertellen zonder woorden
Mijn stem laat horen
dat wat helder klinkt zo lang het oprecht
en eerlijk wordt gesproken
en in een ogenblik stilt
de honger zich in een uiting
die men vertaalt in lust
Maar even goed liefde
zou kunnen heten
Gestolen momenten
gegoten in een jas van puur goud
versloten in de duisternis
maar helder als een ster
Mijn handen beroeren zijn zachte wangen
als hij glimlacht laat hij
de wereld zien hoe mooi het is.
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten