In het ondoordingbare grijs
van de onvolkomen geest
drijven brokstukken van ooit gehoorde woorden
die liefkozend het lijf warm wrijven
Tederheid die allang met harde hand
verdreven is tot achter in
de gesloten kamers van een verbitterde geest
Zodra de flinters zich gaan hechten aan het heden
wordt er terug geslagen
met volle kracht
de deuren dicht
wij boos is
moet immers
wel boos blijven
om zoveel geweld
te kunnen rechtvaardigen
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten