De walging bij het weerzien was weerzinwekkend
Evenals de aanname van halve waarheden
Verwrongen tot wereldbeelden
En feiten
Wreedheid en wrok wisselden elkaar af
In een overbelichte situatie vol pijnlijke stiltes
Wrevelig wipte hij wankel van hak naar tak
Terwijl zij vol woede woorden wereldkundig maakte
Die kant nog wal durfden te raken
Weemoed droop wanhopig van de muren
En een aaneengesloten vertwijfeling van liefde
Maakte vrijwel zwarte haat in bleke koffiekopjes
Emoties die zolang onder een deken hadden mogen sluimeren
Kwamen als matglanzend geel pus naar boven
Woedend waagde zij wederom een poging
Hij weerde woordeloos af en wachtte
Wie weet de wereld te weerleggen
Als woorden allang waardeloos zijn geworden
Er is geen ruimte voor sorry
In een mond die enkel nog kan spuwen
De walging bij het weerzien
Was niets vergeleken bij de afkeer van het afscheid.
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten