Kleine stapjes

Hoe trots was ik niet
op je eerste stapjes
Hoe je wankel en traag
je weg begon
van tafel naar bank
van bank naar tafel
uiteindelijk viel je
telkens weer om
Maar je werd groter
je stappen vervreemden
zich langzaam maar zeker
steeds verder van mij
eerst nog aan de hand
daarna in de buurt
maar de buurt is nu al
steeds
minder dichtbij
Je voeten groeien
de mijne voorbij straks
de stapt sneller voort
dan mijn hart wil bezien
Nu nog haal ik je in
als je wegloopt
en lacht
of dat je verder op wacht
Ik koop nog je schoenen
en de nummers vergroten zich
verder en verder
af van het kleine kind
dus ik hoop op nog heel veel
heel kleine stapjes
zodat je mama haar plek
op jouw wandelpad vindt

Jip