Vol vertrouwen ligt hij daar
tegen me aan
hoofd tegen mijn heupen
opgekruld
de wereld kan hem niet deren
Ik aai hem zachtjes
bang om de rust te verstoren
Maar zodra ik mijn hand optil
is de rust verstoort
dan claimt hij
aandacht
nu
op mijn manier
een kras op mijn hand
want hij is de baas
Met mijn vingers
achter zijn oren
is het geweld
al snel weer vergeten
Poezemans...
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten