Steeds weer wanneer ik lijnen trek in het strand
graven mijn handen op
wat ik dacht niet te kunnen vinden
maak ik woorden die ik niet langer uit wil spreken
en laat ik tekeningen ontstaan
die de wereld niet in kleur kunnen verdragen
Ik maak paden naar diepe dalen
die bijna niet te overwinnen zijn
en steeds weer pak ik de takken
om de lijnen te trekken
het strand lijkt onmetelijk groot
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten