Met versleten zolen
sleept zij haar dagen door
Schoorvoetend toegegeven
dat het daglicht niet bracht
wat de nacht had verscholen
Steeds wanneer een dag breekt
en de zon de wolken
laat zij brandende tranen
over haar gebroken wangen glijden
Als niet de wereld aan haar voeten ligt
en niet de mannelijkheid
Rest haar niets meer
dan in stukken te vallen
In zelfmedelijden te drenken
geen schoenmaker meer
die deze zolen kan lappen
Vergane glorie uit betere dagen
weerspiegelt in de scherven van haar spiegel.
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten