woensdag 6 juli 2011

Als ik dichter was

Als ik een dichter was






dan stond op dit papier
een gedicht wat zou vertellen
dat wat ik niet zeggen kon
Hoe mooi ik je vond
de eenvoud
waarmee jij van mij houdt
de liefde die jij geeft
en hebt
en dient te krijgen
dan schreef ik hoe de zon
de lichtheid van het leven
tussen het lijden doorkamt
en hoe de dansenden nooit zere voeten krijgen
omdat zij weten
hoe de wereld draaien moet
Dan zou ik schrijven
hoe ik van je houd
en hoe jouw wezen, mijn complexheid
terugduwt tot een eenvoudig zijn
van vrouw en minnaares
gehuld in lappen vol met lucht
die zouden zwiepen als de wind
mijn kussen blaast
O, als ik dichter was,
dan zou ik kunnen schrijven,
hoe mijn dromen vervuld zijn
met onbegrepen verlangens
zolang jij niet naast mij
mijn dekens durft te kreuken
en waar jouw afdruk, nadruk legt op mijn zijn
Dan waren deze woorden
geen aaneen schakeling geworden
maar een geheel waarin ik
de kleur omschreef
die jij mij geeft
Het rood en oker, als de zon, die de horizon
stiekem durft te kussen
als zuster maan niet kijkt
Dat zou ik schrijven
O, als ik dichter was
Maar anders toch,
mijn lief,
hou ik gewoon van jou.

Jip

Geen opmerkingen: