Men beloofde mij de zee
als ik lang genoeg
met het hoofd omhoog
door zou lopen
Maar nu
Zijn het de zandduinen
die het zicht ontnemen
Hoewel het klotsende water
me al minuten lang
naar binnen probeert te lokken
Zien mijn ogen nog steeds niet
wat mijn oren me willen doen geloven
Met m'n neus in de lucht
probeer ik, met haast onmenselijke kracht
de zoute zeelucht
deel te laten maken
van de haast rotte lucht
van stad en land
Maar niets van dit alles
Hoewel menig maal
de zandduinen de schuld gegeven
Moeten uiteindelijk de oren
het onderspit delven
Soms wil men enkel horen
dat wat men horen wil
Maar is er zo veel meer te zien
en onder ogen te komen
Dan zandduinen
en beloofde zeeën
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten