Stralend als de maan
die de nacht heeft verkozen
als toneel om daar,
zijn vaste stuk te spelen
komend als een streep
nauwelijks zichtbaar tussen
meer ontelbare sterren
zich op te werpen als
een vol gezicht dat menig hart verblijdt
om daarna weg te zakken
tot een zuchtje licht
Niet in den minste nog gehinderd
enkel reflectie te mogen zijn
van de zon die haar strijdtoneel
overdag heeft gekozen
en moet concurreren met licht en leven
Zo trots en fier
de getijden controleren
de schepen binnenloodsen
om daarna
de dagdienst over te dragen
voor haar die de lof krijgt
Zoals de maan.... zoals de maan... zo wil ik zijn.
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten