Woede

Zij voelde af en toe nog
hoe hij haar huid raakte
tederheidloos geweld
Hoe hij enkel weerzin tentoonstelde
en de lust enkel nog vond
in onuitgesproken details
Als steen was zij, onder zijn aanraking
hoewel er soms zelfs liefde
uit zijn vingers stroomde
Waren angst en te vaak uitgesproken woorden
als naalden in haar wezen
Vergeten waren de dagen
waarin zij, als bijna kinderen nog
de wereld wilden ontdekken
Harde lessen zijn er geweest
kind af
Is zij nu
Soms voelt ze nog hoe hij haar huid beroerde
wanneer hij woedend op de wereld
zijn vuisten tegen haar rug liet schreeuwen
soms gelaten vaak verbeten hoorde zij hem aan
Niemand is zonder zonde
elk draagt zijn deel
Het blauw van de nacht scheen helder
op haar harde lichaam
Hij heeft haar woorden nooit gehoord
zo woedend als hij was.

Jip