Ik geloof dat ik niet eens meer weet
waarom mijn verdriet een naam moet hebben
het zijn geen daden van gewicht
die druppelend aan mijn ogen hangen
hun weg naar beneden vinden
om tussen mijn borsten te drogen op mijn buik
Stil laat ik mezelf
in zeeen veranderen hopend dat ik
wegspoel om nooit meer aan te komen
daar waar ik ben vertrokken
Heb mij lief
hoop ik
maar ik vrees dat met mijn zeeen
ik ook die kans verspeel
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten