dinsdag 4 januari 2011

Standbeeld

Eenzaamheid in de straten
terwijl de mensenmassa voort raast
Staat een eenling zich te verbazen
over de snelheid van het volk,
als mieren zijn zij
krioelend gaan zij van hoek tot winkel,
van bocht tot portiek
Geen van alles zonder doel
maar desondanks weinig doelgericht
lijkt het
Geen mens lijkt hem te herkennen
geen ziel lijkt hem te erkennen
Zonder enig besef van tijd kijkt hij
hoe geliefden hand in hand
de tijd doden met het plagen
en onschuldige onbenulligheden
Hoe een moeder haar kind
misschien wel onterecht, terecht wijst
Hoe de hond lijdzaam zijn baasje volgt,
maar tegelijkertijd zich probeert los te breken
Langs de tegels in de goot
spelen muizen een onbegrijpelijk spel
zij springen onder auto's
als ware kamikaze piloten
maar zijn schichtig voor een verdwaalde kattenkreet
Zo staat hij daar
haren voor zijn ogen
handen in zijn zakken
Wetende dat hij pas op zal vallen
als de straten leeglopen
omdat hij als enige zal blijven staan.

Jip

Geen opmerkingen: