De raadselen van het leven
Geweven als het web van de onbesuisde spin
Die in een hoekje wacht
Totdat zijn prooi hem voor de ogen
Een gewisse dood toe treedt
Vastgeklinkt in twijfel
In kleverige webben
Maar soms
Onmetelijk te groot
Niet te bevatten wellicht in die eenvoud
Honger
Lust
Kennis
Macht
Maar de verleidingen
Zijn vele maal te geliefd om te negeren
Begrijp mij
Neem mij
Geloof mij
Eet mij
De raadselen ontvouwen zich voor mijn ogen
Met antwoorden die ik niet had willen zien
En ook de spin
.... Heeft zich verslikt.
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten