Door het glas kijk ik naar buiten
hoe de regen sporen laat
Hoe de vogels stug doorfluiten
en het leven ook doorgaat
Door het glas zie ik de mensen
gehaast met hun hoofd in jas
Ik zie ze stug de regen verwensen
Springend, hinkend langs een plas
Door het glas zie ik de huizen
grijs en statig in het weer
Schuilplaats voor mensen en muizen
tegen het voortrazend verkeer
Door de regen zie ik gezichten
soms met soms zonder tranen
die in de bliksem oplichten
De blije en de ontdane
Ik zie kleddernatte jassen
natte haren, natte blikken
Broeken die bijna niet meer passen
mensen druppels van hun lippen likken
Ik zie zoveel allemaal buiten
en ik zit hier achter gras
Rustig mijn liedje te fluiten
ik dacht dat het nog zomer was.
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten