zondag 3 juni 2007

Eenzaamheid

De witte wegen die ik met zwarte voeten heb bevuild
Spoelden schoon onder de regen uit mijn ogen
Mijn voetstappen werden niet meer
dan schimmen uit een lang vervlogen leven
Niet alleen de aanwezigheid
zou mijn verschil verraden.

De blanke luchten die ik met mijn geur vervulde
Spoelden schoon door de wind uit mijn hart
De woorden vervlogen in het niets
en enkel de echo uit lang geleden gesproken zinnen
verraad mijn zichtloze aanwezigheid
maar maakt geen verschil

De kansloze bingospeler laat de ballen aan zich voorbij gaan
1 vergeten 2 niet daar
3 staat hoger 4 is klaar
het is een kans het is een gok


De levensloze wateren vervuil ik met mijn liefde
de koude wateren spoelen de warmte weg
enkel aanrakingen in de lucht
laten warmte achter in het grotere niets
Maar niets kan verhullen
dat het verschil maakt in de eenzaamheid

Jip

1 opmerking:

Anoniem zei

We praten toch
Bij elkaar voorbij.

Terwijl we als gevangenen
Vastgehouden worden
Door onze eigen
gedachten.

We zeggen dat
We elkaar kennen.

Maar onze hartzaken
Zijn duister
Voor
Elkaar.

In mijn hoofd
Roep ik
Smeek ik
Om stilte.

Door mijn ogen
Maakt
Het leven
Mij bang.

Ik roep zo hard
Om geluk en vrede
maar niemand
Antwoord mij.

Daniƫl