Dwaas?

Met zijn hoed ver over zijn ogen getrokken
en een verbeten grijns om zijn lippen
trok hij, trots ten strijde
Vol hoop op alles wat hij lang geleden
had gekoesterd
maar misschien nog langer geleden
verloren was
Bij elke stoot wind stak hij zijn handen
dieper in zijn zakken
vuisten als lood
Zijn voeten verzwaard alsof hij
zand en steen mee moest slepen
maar verder ging hij
Moedig vond hij
dwaas vond men
Hij vocht oorlogen tegen vijanden
die allang de vijand niet meer mochten zijn
En streed met botte wapens
Ieder hoopte dat zijn hoed
hem van het hoofd zou waaien
Hij trok hem enkel
verder over zijn oren

Jip

Zwijg dan

Ik zou zo veel nog willen zeggen
Maar hoe ik om me heen kijk
en zoek
en twijfel
ik vind de woorden niet
om alles wat ik zeggen wil
neer te zetten
in een samenhangend geheel
waar een lezer enig notie neemt
van wat ik zeggen wil
Ik zoek bijna moedeloos
naar de juiste interpunctie
en als ik zwijgend naar mijn papier kijk
denk ik menigmaal
dat ik eigenlijk
Niets te zeggen heb

Jip

Zwaar werk

Houten spijkers sla ik
met vaste hand in zwaar beton
Niemand die begrijpt
welke woorden ik uithak
en vervolgens vastmaak
in mijn realiteit

Jip

Koninginnedag

Hoe zeer het me spijt
O majesteit
vandaag helaas heb ik geen tijd
en taart, geen taart
Hoewel ik weet dat u verjaart
En zelfs geen ansichtkaart
Geen slingers, geen ballon
geen serenade, onder het balkon
Sorry, wellicht dat ik er over begon
Maar als het even mag
Er is voor mij toch ook geen
superspeciale dag

Jip

Simpel

Soms ben ik zo gelukkig
mezelf te mogen zijn
Wellicht omdat ik mij ben
Samen met jou

Jip

Beroemd

Hoe toch
Moest die verloren ziel
zijn hoofd boven water houden
terwijl men op tv
Oorlog en doodslag, als komedie brachten
Waar hij zonder waarschuwing
beelden langs zijn netvlies zag komen
die zich in zijn hersenen vasthaakten
Steeds vaker dacht hij
Dat kan ik ook,
Papieren vol plannen,
nam hij mee, in tas na tas
Geen mens die hem zag,
schuiven langs de randen van de stoep
Blik omlaag
Omdat geen mens hem zag
Hoe graag had hij
als clown de mensen laten lachen
als zanger de mensen willen roeren
als schrijver worden onderkent
Maar voor elk van deze vakken
ontbrak hem het talent
Hoe toch
moest die verloren ziel
zijn stempel drukken
zodat de mensheid na hem zou zeggen
Hij, hem had je moeten kennen
dan zou je weten wat
Vol afschuw over de plaatjes
die zijn hoofd maakten
Vol angst dat zijn handen
die plaatjes zouden kunnen maken
Zou hij beroemd kunnen zijn
als zijnde
Die ene verloren ziel
Of zou men
toch meer van hem verwachten
Alles ligt klaar
ik weet het
Dus denk ik
dat ik hem aan moet spreken
Maar ook ik
weet niet wat te zeggen.

Jip

Lief

De zon schijnt mijn haren licht
maar de kou is al in mijn lichaam gekropen
Gevochten heb ik
maar uiteindelijk
verlies ik
Tot de volgende keer
dat je de zon
in mijn hart doet schijnen.

Jip