Grijs kleuren de wolken
terwijl ze langzaam in formatie zakken
om al het blauw te bevolken
De zon een klein toneel geven
maar steeds de gordijnen dicht trekken
soms lang, soms even,
wanneer men wil gaan klappen
Een solo wordt uitgevoerd
op mijn vergeten klapstoel
die staat te wachten, onaangeroerd
op een eigenaar
maar verder feitelijk zonder doel
Van onder mijn regenscherm bekijk ik de wereld schuin omhoog
Bedenk na elke regendag
wordt het uiteindelijk we weer droog
Geen opmerkingen:
Een reactie posten