Het vuur leek heter
nu ze dichterbij kwamen
heller ook
dan van een afstand
Knetterend scheen het zich
te willen ontdoen
van een, aan schone schijn onderhevige,
voorbeeldfunctie
Terwijl zijn
monden open
keken en zwegen
likten de vlammen meters hoog
alles wat binnen bereik kwam
En lokten het zonder enige gene
het warme hart in
Waar het zonder twijfel deel zou worden
van een groter verdriet
Men deelde, terwijl zij keken
een verlangen
Maar het vuur was nog lang niet van plan
zijn zegetocht te sparen
O vaders, of moeder, hoedt uw kinderen
Men noemt het liefde
Liefde noemt met het.
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten