Je neemt me achteloos mee
op omzwervingen
langs wegen die jij
en ik niet kennen
maar die desalniettemin
ons bekent voorkomen
in het wezen van het zijn
in het zijn van het wezen
We keken elkaar aan
begrepen niets en alles
Achteloos liep ik de wegen na
die ik ooit al had gelopen
Ze leken rechter deze keer
en om elke hoek
ligt enkel verassing en geen gevaar
Echter
Ik lieg
want achteloos doe ik niets meer in dit leven
Dat was, dat was ooit
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten