De zon zwaait warme stralen over de wereld
als een gesteven schilderij laat ik het voorbij trekken
De kleuren als een pauw zo overdreven
Doen het wereldwijd strekken
Met een smal penseel probeer de lijnen meer kracht te geven
Om zo de het heden af te bakenen
En te geven aan het leven
Zonder duidelijk doel zie ik de wolken in de lucht
hun weg vervolgen vrij als zielen
En soms dank ik hen voor de regen die ze gaven
of voor de stenen die soms vielen
Mijn schilderij als wereld
laat buiten beschouwing hoe de rest er uit moet zien
Maar buiten de randen van mijn werkelijkheid
is het ook wel mooi misschien
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten