Dag heerschap met je scherpe nagels
onbarmhartig zet je ze mij
ongewild in de rug
Diepe krassen op een wit laken
rode vlekken sijpelen langs het slap katoen
En jij, je lacht
wellicht om je daden van onfatsoen
of je gedachten van ongenaakbaarheid
Vol glorie sta je voor me
Nog altijd ongewenst
en dus draai ik mijn hoofd
En wendt mijn blik tot mijn voeten
Dag heerschap met je scherpe nagels
Hoewel je denkt dat je me nog zo vast hebt
ben ik in weze al jaren lang weg
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten