Soms lijkt het of de dichter in mij geen vingers meer heeft,
of haar lippen aan elkaar genaaid zijn
met onzichtbaar garen maar o zo sterk
Alsof zij weggegaan is, zo maar zonder iets
vertrokken in het niets.
Maar dan
ben ik er altijd nog
Er is genoeg van mij om de ruimte te vullen
Ik kan ook zonder de dichter in mij
en zij komt altijd weer terug.
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten