In de spiegel van mijn ogen
zag jij jezelf
Het verhaal van een ander
gespiegeld in blauw
Zonder ogenblik gaf je toe
dat wat je zag
niet eens was
wat je verhaal wilde vertellen
maar desalniettemin deed
Maar je zag vooral tranen, en je zag niet zo veel meer
Dus keek je niet meer dan die ene keer
Met gesloten ogen
zag jij nog wat niet zijn moest
verborgen pijn, onrust, gevoel
De spiegels die logen het werelddeel vast
en de sterren los uit hun bestaan
Maar je zag enkel tranen, en je zag niet zo veel meer
Dus keek je niet meer dan die ene keer
Zelfs afgewend
zag je nog steeds diepe dalen
de pieken die vlakten
en de passie die ging
het rennen, het zuchten, de angst en het beven
en armen om te schuilen
die weg moesten gaan
Maar je zag meestal tranen, en je zag niet zo veel meer
Dus keek je niet meer dan die ene keer
Maar probeer maar te kijken
en de spiegel zal lachen
want ogen die dragen een beeld van gezicht
naast wolken en zeeën
zullen zij schijnen
een plekje voor jou
zonder rennen, met stilstaan
En er zijn niet enkel tranen, en er is zo veel meer
Dus probeer vakder te kijken dan die ene keer
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten