De lieve lasten van het leven
draag ik zwoegend met me mee
Ik durf het niet aan iemand te geven
gedeelde smart maar niet voor twee
Ik teken uit in grote vlakken
zodat ik de weg kan bepalen
Het in stukken weg kan haken
maar het eindpunt niet ga halen
Ik til en draag tot dat ik val
en niemand zal mij helpen
dat is het einde van het al
Versplintert op de schelpen
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten