Met grote stappen probeer ik de sneeuw te onvluchten
met diepe halen mijn ziel te luchten
Met grote gebaren mijn verhaal te verklappen
met loze woorden, verkapt in wat grappen
Met kleine geluiden wordt mijn verblijfplaats verraden
onzeker als ik ben, blijf ik stug op de paden
Zonder inzet zing ik mijn lied
en als ik het vergeet mist men het niet
Met veel kabaal breek ik de morgen
met gedonder en drama, breng ik mijn zorgen
met eenvoud is niemand ooit groot gegaan
dus mensen zullen weten dat ik er moet staan
Als een muis maar dan grijzer
een uil maar niets wijzer
Een mens zonder toewijding
een ziel zonder leiding
Ik ben twee van mij, en van elk een
soms ben te aardig, soms veel te gemeen
Ik deel en heers, en ik ben en ik was
maar wie ik ook ben, ik loop ras naast de pas.
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten