Ik hoorde de bomen mijn naam fluisteren
maar bomen hebben geen stem
en dus nam ik aan dat wat zij zeiden
niet op waarheid berustte.
Ik hoorde de wolken mijn naam spreken
maar de wolken hebben geen stem
en dus nam ik aan dat wat zij zeiden
niet voor mijn oren was
Ik hoorde de zee mijn naam roepen
maar de zee heeft geen stem
en dus nam ik aan dat wat zij zeiden
enkel was om mij te verwarren
Ik hoorde de wereld mijn naam verkondigen
maar de wereld heeft niet maar een stem
en dus nam ik aan wat zij zeiden
enkel in mijn hoofd zou zitten
Ik hoorde mijn naam
in alle hoeken
Ik hoorde de stem
in elke dag
En nog had ik de zekerheid niet
om aan te nemen
dat het om mij ging.
Jip
1 opmerking:
Als je niet luisterd naar de wind
Je wang nooit laat rusten tegen een wolk
enkel ongeloof hoort fluisteren in het ritselen van het blaren
Er alleen stilte is als de aarde schreeuwt
Tranen je niet doen verlangen naar de zee
Dan is wat rest het donker alleen
Maar als de verwarring vervaagd in een bries
Elk blad wat valt ook voor jou is
Je de zee voelt ruisen in je onzekerheid
weet dan dat de waarheid dichterbij is dan ooit
In al haar openheid, met het vertrouwen van een kind
Een reactie posten