Zwaaiend met haar benen
langs het mulle zand
Haar rok hoog de lucht in
de mensen aan de kant
Haar haren waaien
achter en voor
Ze geeft niet op
ze gaat maar door
Haar handen houden bijna
geklemd en angstig vast
Zwoegend blijft zij volhouden
gepast of ongepast
Natte stralen striemen
haar ingespannen gezicht
Haar ogen lichten op
bij elk onverwacht licht
Ze hoort het zacht kraken
bij een volgende ruk
Vol vertrouwen gaat ze door
ze weet dit gaat niet stuk
Voor en achter
keer op keer
achter voor
weer en weer
Todat de wind en regen
hun tol aan haar gaan vragen
En zij voldaan naar huis sloft
wachtend op betere dagen
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten