Alsof de vogels voelden dat ze moesten stoppen
de koningin verscheen
De bomen bogen slaafs hun toppen
en de koningin ging heen
De zeeën weken lieten paden
als de koningin vertrok
Enkel haar voeten konden haar verraden
wanneer zij haar rokken optrok
Het zand, het zout, de zoete meren
de koningin daar op haar troon
het zou haar wel verkeren
ze was het ook gewoon
De koningin daar in de verte
onaantastbaar onwaarschijnlijk
Wat de mannen niet belette
Haar als vrouw te zien, uiteindelijk
Jip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten