vrijdag 23 november 2007

Eindelijk

Ik leef in een wereld tussen grijs en zwart
geen wit in mijn hoofd geen rood in mijn hart
en de wereld die draait
en de mensheid die graait
Het licht in mijn wereld tekent schimmen op de muur
het water dat dooft en ik groei in het vuur
en de dagen die lengen of houden niet op
en ik weet wie ik ben en ik weet en verstop
En mijn wereld verkleurt als de vogels gaan zingen
dus ik speel op mijn fluit en geniet van de dingen
ik ben minder dan niets als ik zwijg ben ik stil
Maar ik blijf stiekem schreeuwen omdat dat is wat ik wil
Laat mij dansen op kolen als ik dat verkies
het gaat om de winst maar men krijgt het verlies
weet de hoeken de bochten de pieken de dalen
vergeet de gedichten verloop de verhalen
En dan aan het einde de weg met een bocht
kom je thuis in het huis wat ik altijd al zocht

Jip

Geen opmerkingen: